Birinci sektor - dövlət;
istemləşdirilməsində bir sıra metodoloji yaranışlar çıxış edirlər:
hipotetik teorem, nəzəri
ko
iləşdirir. Fərziyyələr təsdiq
oluna
rı, doktrinaları formalaşdırır. Bununla belə, konsepsiyalar fərziyyə və
nəzər
mətlərə - fontomlara: illuziya, mistika, fiksiya aid edilir.
ərk edilənlər isə
noum
qanun
statistik ana
İqtisadçılar buna uyğun olan ekonometriya
ad
ekonom
müəyy
verilm
İqtis
an ideoloji köklərə və ideoloji məzmuna malikdirlər.
sosial b
P
Elmdən
İkinci sektor –
kommersiya;
Üçüncü sektor - qeyri-hökümət.
İqtisadi düşüncənin s
Latınca əsas, başlanğıc mənası ifadələndirən prinsiplər
nseptual modeli ifadə edərək iqtisadi qanunauyğunluğu ümum
nda teorematik məzmun alır. Qanunlar və prinsiplər iqtisadi nəzəriyyələri qaynaqlandıran
nəzəri konsepsiyala
iyyə arasında orta mövqedə çıxış edir. Nəzəriyyənin əsasında iqtisadi sxemlər və modellər
yetkinləşir. Nəzəriyyə və konsepsiyadan fərqli olaraq isə doktrina əvvəlcə qoyulmuş
prinsiplərdən real hadisə, proses və faktorlardan irəli gəlir [17, 46].
İqtisadi əla
İqtisadi hadisələrdə hissi qavrayış - fenomen /
qeyri-adi hadisə/, ağılla d
en /
ikili bölgüdə - qanunlar və sair/.
Pul münasibətləri fenomen, konkret siması olmayan
lar, trend, meyllər və sairlər isə noumenləri ifadə edir.
İqtisadi məntiqi araşdırmaq üçün müxtəlif yanaşmalardan istifadə olunur. Bunlar arasında
lizin tətbiqi ilə yanaşma daha yenidir.
lanan müvafiq xüsusiləşdirilmiş metodika işlənib hazırlamışlar. Vurğulandığı kimi,
etriya iqtisadi problemlərə statistik yanaşmanı həll edir.
İqtisadi münasibətlərin son dərəcə mürəkkəbliyinə rəğmən hadisələrin dəqiq təyinatında
ən istisnalara yol verilməsi də mümkündür. İqtisadi düşüncələrdə aşağıdakı istisnalara yol
əsi ehtimalı vardır:
o
bundan sonrakı bunun nəticəsidir - səbəb və nəticə sindromu;
o
müəyyən vəziyyətlərin sabitliyi və dəyişməzliyi;
o
ayrı-ayrı elementlərin xüsusiyyətlərinin ümumiliyə şamil edilməsi səhv yekundur.
adi hadisələr analitik baxımınd
İqtisadi təhlil haqqında mübahisələr uzun illərdir ki, davam edir. Bu məsələ fəlsəfənin və
iliklərin mühüm mərkəzi mövzularından biridir.
rinsip etibarı ilə iqtisadi təhlili ideologiyadan potensial azad hesab etmək olar.
fərqli olaraq ideologiya faktiki təsdiqə və yoxlaşına məruz qalmır. İqtisad elminin mərkəzi
lərinin təyinatı da öz-özlüyündə ideoloji xarakter daşıyır. Neoklassik mə
problem
ktəb,
keynizç
kiçik ölçüd
təcəssüm etdirirlər. Fərdi, kollektiv metodoloji
yana
kim
İqtis
insan faktoru dayanır. Bilik, ixtisas, səriştə,
təhsilə əsaslanan
ins
yeni iqtisadi d
İq
almadan mümkün deyildir.
İnstitusio
sub
İq
3.
fonetik uzlaşma
yaratm
ik ifadə tapmışdır. Bununla belə adlanışca
ilik, monitarsizm, marksizm, institusionalizm və digər iqtisadi istiqamətlər böyük və
ə ideologiya sistemində funksionallıq
şmalar özü də ideoloji element daşıyıcıları sırasındadırlar. Bu mənada sosializm, kapitalizm
i anlayışlar da ideoloji səciyyəlidirlər [12, 72, 81].
adi obyektin mərkəzində
an kapitalı və ya iqtisadi interpretasiyada insanın gələcək əmək gəlirlərinin çıxılmış dəyəri
əyişiklərin mühüm amilini təşkil edir.
tisadiyyatda hər hansı yeniləşmə psixoloci
faktoru nəzərə
nal təbəllüdatlar təkcə təbii inkişaf axını ilə deyil, həm də əhəmiyyətli dərəcədə
yektiv faktorun təsir çevrəsindən keçir.
tisadiyyat bütün məzmun, forma və prinsip çalarlarına baxmayaraq daim sosial örtüklü
olmuşdur. Nəticəvi olaraq onun son məqsədini də insanların rifah halının optimallaşdırılması
təşkil etmədədir.
2. Sosiologiya
İctimai mənasını anladan latın mənşəli
sosial termini ilə interpretasiyada
ərəb iqtisad, yunandilli ekonomika istilahları o, qədər də
68
asalar da, onların leksik vəhdəti yaşadığmız zamanın
həyat hadisələrinin ən
müxtəlif guşələrində təyinatlı harmon
sosial v
ayılsa da, ictimai sferada daim təkrarlanan sosial-iqtisadi
term
iyyət daşımır. İqtisad iqtisadiyyat, sosial sosiologiya
kim
səciyyələndirir. Təsərrüfat aləmi obrazında çıxış
edərək
yatı
cəmiyy
i
fəlsəfə, tarix, psixoloqiya,
iqtisa
nfiqurasiyaya gələrək
müva
roblemlərini tədqiqini məşğuliyyət
etmiş
ri maraqlandırır. Sosiologiyanın
bu
üf edir. Artıq ali məktəbə qədəm qoymuş sosiologiya fənni geniş
ründə o, Qərbdə tapdığı
zəri
tərə
kim
mü
ət strukturları, institutlar,
dövlət
mex
ur.
al qeyri-bərabərliyini ehtiva
edə
ə iqtisad köklü elmlər geniş y
inli ifadə ayrıca elmi məzmun və mah
i, bir sıra klassik və müasir elmlərin titulunu
geniş mədəni, hakimiyyət və sair sosial münasibətlər bazasında təşəkkül tapan iqtisadiy
ət həyatı lə çoxlu qırılmaz tellər bağlayır.
Sosiologiya ümumi elmi bilikdər sisteminiə qoşularaq özünün ciddi təyinatlı məkanı ilə
fərqlənir. O, cəmiyyətin ümumi məxsusi sahələrinin tədqiqi ilə yanaşı, həm də onun ayrı-ayrı
element və hissəciklərini öyrənir. Cəmiyyət isə özü-özlüyündəo qədər mürəkkəb bir sistemdir ki,
onu yalnız bir elm çevrəsində öyrənmək qeyri-mümkündür.
Sosial biliklərin elmlərarası matrisası yaxın və oxşar sosial fənlərin məcmüi və onların
qarşılıqlı rabitəliyini ehtiva edir. Bu matrisada sosiologiya
diyyat, antropoloqiya, etnoqrafiya və bir sıra siyasi
elmlərlə ko
fiq elmi biliklərin sosial kontekstdə sistemaltısını yaradır.
İqtisadiyyat vurğulandığı kimi istehsalı, əmtəə və xidmətlərin istehlakını, tələb və təklif,
insanın iqtisadi davranışı, pul və kapitaldan istifadənin p
dir. Sosiologiyanın isə əsas makroobyekti müasir cəmiyyətin mənəvi mədəniyyət
problemlərinin araşdırılması, müxtəlif qrupların sosial davranış modelinin işlənməsi, insan
həyatına təsir göstərən sosial-iqtisadi gücün tədqiqində əks olunur. Beləliklə, sosiologiyanı
çeşidli iqtisadi hərəkətlərdə insanın sosial davranış xüsusiyyətlə
xüsusiləşmiş sahəsi iqtisadi sosiologiya adlanır.
Sosiologiya nisbi gənc elmdir. Onun geniş dövriyyəyə çıxış məqamı ötən əsrin 90-cı
illərinin əvvəllərinə təsad
nüfuzu ilə gənclərin də marağına səbəb olur. Özünü kiçik tanıtma döv
əhəmiyyətini artıq Şərqədə də yaymaqdadır.
Müasir sosiologiya insan düşüncəsinin çox mühüm nailiyyətidir. Siyasi fəaliyyətin nə
nnümdə ictimaiyyatin mövcudluğu müasir sosiologiyasız təsəvvür edilmir. Elmi oriyentir
i sosiologiya ictimaiyyatin demokrotizasiyası şəraitində daha kəskin mövqedə dayanır. Məhz
asir sivilizasion şəraitdə hər
kəsin taleyi hakimiyy
anizmləri və siyasi qərarların xüsusiyyətinin funksional səviyyəsindən asılı olur. Siyasi və
sosioloji biliklər konstruktiv güclərin imkanlarını təyin edir [97, 103, 134].
Sosiolojiya sosial təbəqələşmə məzumununu da əhatə edir. Sosial təbəqələşmə yeni əhali
qatlarının yaranışı prosesidir. Bu prosesin başlanğıc nöqtəsini əmlak və sosial vəziyyətlərinə
görə fərqlənməyən eynicinsli cəmiyyət təşkil edir. Sosial təbəqələşməni elmdə
stratifikasiya termini ifadələndirir. Stratifikasiya nəzəriyyəsinin banisi rus əsilli
amerikan sosioloqu P.A.Sorokin /1889-1968/ hesab olun
Stratifikasiya təsbitini yalnız əhali qütbləşməçsinin kasıb və varlılara
bölünməsi ilə tapmır, həm də cəmiyyətdə orta sinfin yaranışında təbəqələşmənin
nəticəsi kimi çıxış edir. Stratifikasiya
cəmiyyətin sosi
rək onu yoxsul və varlı, imtiyazlı və qeyri-imtiyazlı bölgüyüə məruz qoyur.
İbtidai-icma sistemli cəmiyyətdə qeyri-bərabərlik əhəmiyyətli səviyyəli
69