Ənvər M ete Həmidov, Zəmurə Həmidova
a r qoyub getmişlər. O nlar yaşadıqları cəmiyyətin yüksələn
fəryadı, ağlayan, kədərlənən və gülən gözləri, düşünən beyinləri
olmuşlar desək, yanılmarıq.
Hacı Yusifin ibrətam iz bir beytini bir daha yada salaq:
N ə qədər cəm edəsən dövlətini dünyanın,
Axırı yoxdur, əzizim, gedəcəkdir zayə.
N ə qədər cəm edəsən, axırı dünyada qalar,
Q əbrin üstündə gəlib salm ayacaqlar sayə.
Cəmi dünyam n əgər simü-zəri olsa sənin,
Bir kəfən ondan gedər qəbr evinə sərmayə.
D ünya səni aldatm ır, sən dünyaya, var-dövlətə aldanırsan.
D ünya o nu dərk edənlər üçün sədaqətlidir.
Ey dünyaya, var-dövlətə uyan insan! Sən bitməz, tükənməz
arzularla yaşayırsan, dövlətin nə qədər çoxalsa da, gözün doy
mur. Sərvətin artdıqca, hakimiyyət hərisliyi xəstəliyinə mübtə
la olursan. Bu xəstəlik sənin yuxunu ərşə çəkir. O vaxt qəflət
yuxusundan ayılarsan ki, ölüm başımn üstünü alır. Gedəcəyin
yer - məzar, qalan - əməllərindir.
H əyatın anlarına sevinmək lazımdır. İnsan həm sevinib,
həm də kədərlənməyi bacarmalıdır. Bir şeyi unutmaq lazım
deyil ki, insanı sonradan yaşadan qoyduğu təmiz addır.
Çox gömüldü yer altına mənəm-mənəm deyənlər,
Ki, onlardan bu dünyada bircə ad-san qalmadı.
T o rp aq altda yatanlara bir diqqətlə nəzər sal,
T o rp aq yedi, sümüyündən belə nişan qalmadı.
Yaxşı addır Nuşirəvanı bu dünyada yaşadan,
Lakin köçdü bu dünyadan, Nuşirəvan qalmadı.
Ey filankəs, xeyirxah ol, bil həyatı qənimət,
N ə qədər ki, deməmişlər filan-filan qalmadı.
Sədi Şirazi-
468
İntellektual ekologiya
«Məhəmmədpeyğəmbərə 40 sual»dan:
«Qarışqa Süleyman peyğəmbərdən (s.) soruşur: «Allahın
peyğəmbəri sən, adın Süleymanın nə məna verdiyini bilirsən-
mmi?..» Süleyman: «Salim, doğru, faydalı, bərəkətli, dünya de
məkdir.» Qarışqa: «Allah sənə dünyam bağışlayıb, sən isə Al
lahın məzlumlarını zülmətdən, avamlıqdan çıxarıb, onların
arasında əmin-amanlıq, əsayiş yaratmısan. Lakin külək sənə
üstün gəlir. Demək istəyirəm ki, bütün dünya və onun xoşbəxt
liyi külək kimi ötəridir, sürətlə gəlir və sürətlə gedir... Nə qədər
ömrün var, A llaha xidmət elə, Allahdan xahiş et ki, səni bağış
lasın. Əməllərindən, son m əqam da Allahın razı qalması üçün
bu dünyada təkəbbürlü olma, ədalətli ol, hakimiyyətinin mər
həmətini göstər.»
M övzudan bir qədər kənara çıxaraq dünya dahilərinin
hikmət dam lalarına müraciət edək.
Qədim yunan filosofu Əflatun:
Dünyanın ləzzətlərindən başım itirib şadlanan, ruzigarın
müsibətlərindən ağlını çaşdırıb qəmlənən adam ı hikmət sahibi
hesab etmə.
* * *
Yalnız sözdə deyil, həm də işdə hikmət sahibi ol, sözdəki
hikmət bu dünyada qalar, işdəki hikmət o dünyaya çatar, əbə
di yaşar.
Hikmət sevən ol, hikmət sahiblərinin sözlərinə qulaq as,
dünyadakı aludəçilikdən uzaq ol.
* * *
Dövlətlilikdə qudurub yan-yörəni qapma, yoxsulluqda
ruhdan düşüb yazıq-yazıq baxma.
469