olur. Əmək bazannda tarazlıq təkliflə tələbin uyğunluğunda ifadə olunur. Əmək
bazannda tarazlıq pul formasında əmək haqqı tarifinin, kapital bazarında tarazlıq isə
faiz dərəcəsinin çevikliyi hesabına təmin edilir. Qənaətin həcmi (kapital təklifi)
planlaşdınlan investisiyamn həcmindən az olarsa (əlavə kapitala tələbdən) faiz
dərəcəsi yüksəlir, nəticədə, investisiyaya tələb tam ödənilmir. Beləliklə, kapital
bazarında tarazlıq müəyyən taraz faiz dərəcəsi mövud olanda yaranır. Əmək və
kapital bazarlannda əldə edilən tarazlıq əmtəə bazannda da tarazlığa gətirib çıxanr.
Belə ki, ev təsərrüfatlan istehsaldan əldə etdikləri gəlirləri əmtəə və kapital bazarlan
arasında bölüşdürürlər. Əmtəə bazannda onlar istehlak mallanm və xidmətlərini satın
alırlar, kapital bazannda gəlirlərin xərclənməyən hissəsini, yəni qənaəti investisiya
kimi təklif edirlər. Sahibkarlar istehsal etdikləri məhsullan əmtəə bazannda ev
təsərrüfatlanna satmaqla onlann istehlak tələblərini, özlərinin isə investisiya
tələblərini ödəyirlər. Başqa sözlə investisiya mallan alırlar (maşın, avadanlıq,
xammal, materialllar). Bu əsərdə əmtəə, kapital, əmək bazarlannda tarazlıq
qiymətləndirilir. İqtisadi tarazlığın hər üç bazardakı vəziyyətinə iqtisadi inkişaf
modelinin təsiri baxımmdan yanaşılu.
Neoklassik məktəbin nümayəndəsi Alffed Marşalm fikrincə, tarazlıq
vəziyyətində tələbin qiyməti təklifin qiymətinə bərabərdir, istehlakın həcmi təklifin
həcminə uyğundur, istehsal tələbdən asılı olaraq onun həcmində artır və ya azalır.
Tələb və təklif taraz halında olarkən vaxt vahidində (il, rüb və s.) istehsal olunan
malın sayı taraz say, onun satıldığı qiymət isə taraz qiymət adlamr. İqtisadiyyatın
vəziyyətindən asılı olaraq, neoklassiklər ya dövlət tənzimlənməsi barədə C.Keynsin
tövsiyyələrindən,
ya
da^
iqtisadiyyata
dövlətin
müdaxilə
etməsinin
məhdudlaşdınimasım nıəqsədəuyğun hesab edən iqtisadçılann reseptindən istifadə
etməyi məsləhət görürlər. Bazar iqtisadiyyatı şəraitində tələb və təklif arasmdakı
tarazlığın yaradılması qiymət mexanizmindən də şox asılıdır. Monoqraflyanm 5.8
saylı paraqrafm- da bu məsələyə bir daha qayıdacağıq. Əgər tələb cəmiyyətdə istehsal
olunan məhsuldan azdırsa, onda uyğunsuzluq baş verir, məhsulun bir hissəsi satılmır.
Qiymətlər təklif və tələbi tarazlaşdıra bilmirlər. Tələbin artması halında qiymətlər
yüksəlir, tələb aşağı düşəndə qiyməylər əvvəlki səviyyədə qalurlar. Hər yerdə əmək
haqqı azalanda əhalinin alıcılıq qabiliyyəti aşağı düşür, mallara tələb azalır, istehsal
ixtisar olur, bu da öz növbəsində işsizliyin art- masma gətirib çıxanr. C.Keyns belə
nəticəyə gəlir ki, ictimai istehsalın və məşğulluğun həcmi, onlann dinamikası təklif
amilləri ilə yox, ödəməqa- biliyyətli tələb amilləri ilə müəyyən edilir. Məcmu tələbin
atnmım iki amil ləngidir. Birincisi, istehlakçılann psixologiyası. Gəlirin artımı ya
bütünlükdə mallann alınmasına sərf edilir, ya da onun bir hissəsi qənaətə yönəldilir.
Gəlir artdıqca istehlaka meyl azalır, yığıma meyl artır. İkinci amil kapital
qoyuluşunun iqtisadi səmərəliliyinin aşağı düşməsidir. Kapitalın
79
məhsuldarlığının azalması qanununa görə yığım kapitalımn həcminin artması ilə
mənfəət norması azalır. Azərbaycanda kredit faizinin dərəcəsi mənfəət normasından
yüksək olduğuna görə istehsalın kreditin hesabına genişləndirilməsi və
modemizasiyası az cəlbedicidir. Çünki bu mənbə hesabına istifadə olunan
investisiyalar yüksək gəlir əldə etməyə təminat vermir. Belə şəraitdə investisiya
mallarma da tələb az olur. C.Keyns hesab edirdi ki, ödəmə qabiliyyətli tələbin
yüksəldilməsində həlledici rolu investisiya oynayır. Milli iqtisadiyyatda investisiyanı
artırmaq üçün təklif olunur ki, kredit faizi aşağı salınsın ki, kreditin faizi ilə kapital
qoyuluşunun gözlənilən mən- fəətlilik səviyyəsi arasındakı fərq artsın, yəni kapitalın
mənfəətlilik səviyyəsi kredit faizindən yüksək olsun, investisiyanın səmərəlilik həddi
yüksəlsin. Bu halda sahibkarlar pul vəsaitlərini qiymətli kağızlara yox, istehsalın
inkişafına yönəldirlər. Səmərəli tələbi stimullaşdırmaq üçün C.Keyns, eyni zamanda,
dövlət xərclərinin, dövlət investisiyalarımn və mallann tədarükünün artınlmasını
tövsiyyə edir. O, nəzərdə tutur ki, investisiyaların birbaşa təklifi üçün dövlət öz
üzərinə daha çox məsuliyyət götürməlidir. Onun fikrincə, dövlətin investisiya
fəaliyyəti, hər şeydən əvvəl, müəssisələrin tikilməsinə, yeni rayonlann inkişafına,
yolların çəkilməsinə yönəldilməlidir.
C.Keysnin nəzəriyyəsində ən az gəliri olan sosial qruplann xeyrinə gəlirlərin
yenidən bölüşdürülməsi də nəzərdə tutulur. Belə siyasət bu sosial qrupun tələbinin
artmlmasına, kütləvi alıcılann pul tələbinin yüksəldilməsinə səbəb olur. C.Keysnin
nəzəriyyəsini əsas tutaraq, Azərbaycanda daxili istehlakm həcmi artınlmalıdır ki,
nəticədə, istehsalın genişlənməsinə şərait yaradılsın, əlavə işçilər cəlb olunsun,
işsizlərin sayı azalsın. Adətən tarazlığa ya tələbin məhdudlaşdıniması, ya da
resurslann artıniması və ya onlardan istifadənin yaxşılaşdınlması vasitəsilə nail
olunur. Milli təsərrüfatın tarazlığı həm bazann, həm də istehsalın tarazlığmdan
ibarətdir, istehsal sferasında baş verən disproporsiyalar, pozuntular hökmən əmtəə,
əmək və kapital bazarlannda da tarazlığın pozulmasma gətirib çıxardır.
Bazar tarazlığı problemini L.Valras, C.Robinson, E.Çemberlin, C.Klark təhlil
etmişlər. Valras qanunu adım almış müddəada deyilir ki, tarazlıq vəziyyətində bazar
qiyməti xərclərin son həddinə bərabər olmalıdır. Beləliklə, ictimai məhsulun dəyəri
onun istehsalında istifadə olunmuş istehsal faktorlannm bazar dəyərinə bərabərdir;
məcmu tələb məcmu təklifə bərabərdir; qiymət və istehsalın həcmi artmır və azalmır.
Bu nəzəri konsepsiya əsasmda tərtib edilmiş Valras modeli ümumi model hesab
edilir. L.Val- rasa görə tarazlıq vəziyyətinin olması üç sərti nəzərdə tutur:
-
istehsal faktorlanna tələb və təklif bərabərdir; onlara daimi və dəyanətli
qiymət müəyyyən edilir;
-
mallara və xidmətlərə tələbin və təklifin həcmi bərabərdir və onlar daimi,
dəyanətli qiymətlər əsasmda satılırlar;
80