53
mümkünlüyü fikri elmi şəkildə sübut olundu,
149
Cənubi Qafqaz-
da (Gürcüstanda, Azərbaycanda və «Ermənistan»da) İntibahın
keçilmiş mədəni-tarixi mərhələ olduğunu isbat edən əsərlər nəşr
edildi.
150
Azərbaycan Renessansı fikrini müdafiə edən, onu
əsaslandırmağa çalışan müəlliflərin əsərləri meydana gəldi.
151
Azərbaycan
tədqiqatçılarının
əksəriyyəti
Azərbaycanda
Renessansın XII əsrin II yarısında– XIII əsrin əvvəllərində baş
verdiyini isbat etməyə çalışır, bu fenomenin Nizami Gəncəvi
dövrü və ədəbi, bədii, fəlsəfi, elmi irsi ilə bağlı olduğunu qeyd
edir. Lakin Azərbaycan İntibahı probleminin müsbət həllinə bir
çox tədqiqatçıların avropasentrist düşüncə tərzi mane olur.
Məsələnin müsbət həlli üçün vacib olan əsas şərt Qərbin, həm də
Şərqin tarixinin mükəmməl şəkildə öyrənilməsi və onlar
arasındakı oxşar, fərqli cəhətləri elmi surətdə müqayisə
etməkdir. «Nəinki öz xalqından öyrənmək, habelə ardıcıl və
diqqətli surətdə digər xalqların da tarixi təcrübəsini nəzərdən
keçirmək, onların inkişafındakı oxşar və fərqli cəhətləri
müəyyələşdirmək zəruridir».
152
Azərbaycanda İntibah problemi-
ni «Şərq sentrizmi» mövqelərindən həll etmək cəhdləri də arzu
olunan nəticələri verməmişdir. XVI-XVII əsrlərin Azərbaycan
mədəniyyətinin bir çox faktlarının öyrənilməsi mədəni-tarixi
inkişafımızda İntibahın məhz həmin dövrdə baş verdiyini
söyləməyə əsas verir. Zənn edirik ki, problemə Ümumtürk
İntibahı kontekstindən yanaşmaq daha məqsədəuyğundur. XV-
XVI əsrlər türk xalqlarının mədəni-tarixi həyatında özünüdərk
prosesi ilə səciyyəvidir. Siyasi dirçəliş (Əmir Teymurun
qurduğu dövlətin, Azərbaycanın Qaraqoyunlu və Ağqoyunlu
dövlətlərinin, Osmanlı və Səfəvi dövlətlərinin qüdrəti, Yaxın və
Orta Şərq regionunda bu türk dövlətlərinin aparıcı mövqeyi), ic-
timai-iqtisadi
sahədə canlanma, türk dilinin potensial
imkanlarının daha aydın şəkildə aşkara çıxması, ədəbi sahədə
fars dilinin tədricən sıxışdırılması, folklor faktlarının xüsusi
intensivliklə məhz XVI-XVII əsrlərdə artması, incəsənətin bir
çox sahələrində (təsviri incəsənətdə, dekorativ sənət sahələrində,
memarlıqda, plastikada və s.) islam ehkamlarından geri çəkilmə,
qədim türk irsinə, dünyagörüşünə «qayıdış», insanpərvərlik
54
ideyaları
Ümumtürk
İntibahının
(oyanışının,
əski
irsə
«qayıdışının», özünüdərkinin) başlıca xüsusiyyətlərindən idi.
XV-XVII əsrlərdə baş vermiş bu universal prosesin mərkəzində
Azərbaycan dururdu. Son dövrün bir sıra tədqiqat əsərləri
Azərbaycan İntibahının XVI-XVII əsrlərin tarixi faktı olduğunu
təsdiq edir. (Təbiidir ki, həmin əsərlərin müəllifləri Azərbaycan
İntibahı probleminə deyil, mədəniyyətin müxtəlif sahələrinə
konkret tədqiqat obyekti kimi yanaşmışlar).
153
Renessans haqqında bütün istiqamətlərdən olan bütün
tarixçilər danışırlar. «Onları birləşdirən ümumi cəhət həmin
mərhələnin ilk növbədə
mədəni
məzmununu
nəzərdə
tutmalarıdır. Fərqlər isə bundan ibarətdir ki, bəziləri Renessans-
da mədəniyyət tarixinin yalnız bir mərhələsini görür, digərləri
isə onun mədəni-tarixi məzmununu ictimai-iqtisadi məzmunu ilə
əlaqələndirirlər, yəni Renessansı ümumtarix prosesinin xüsusi
vəsiləsi kimi nəzərdən keçirirlər».
154
Tədqiqatçılar İntibaha
müxtəlif meyarlarla yanaşmaqla «İtalyan İntibahı», «Qərb
Renessansı», «Şərq Renessansı», «Müsəlman Renessansı»,
«Azərbaycan İntibahı» kimi anlayışlar irəli sürmüş, həmin
mərhələnin başlıca cəhətlərini göstərməyə cəhd etmişlər. Avropa
xalqlarının mədəni-tarixi inkişaf prosesini izləsək, onlarda
İntibahın yeniləşmə, özgünləşmə şəraitində, bir-birindən
keyfiyyətcə ayrılıb müstəqil millətlərə (xalqlara) çevrilməsi pro-
sesinin başlanğıcında olduğunu görərik. İntibah (Renessans)
universal, qanunauyğun, xalqların inkişafında labüd olan
mərhələdir.
Vaxtaşırı
yeniləşməyən, «özünəqayıtmayan»,
«oyanış» mərhələsi keçirməyən xalqın mədəniyyət faktları re-
gional, ümumdünya mədəni sistemlərinin içərisində itib-batır,
«İntibah mərhələsi hər halda ilk növbədə, uzun, fasiləsiz inkişaf
edən tarixi həyata və mədəniyyətə malik olan xalqlarda meydana
gəlir».
155
Tədqiqatçıların əksəriyyəti Renessansı feodalizmdən
kapitalizmə keçid dövrünün mədəni-tarixi prosesi kimi təqdim
edir.
156
Renessansın yalnız kapitalist münasibətlərinin təşəkkülü
ilə əlaqələndirilməsi problemə bəsit yanaşmanın nəticəsidir və
habelə «avropasentrizm»in təzahürüdür. İntibah dövrü hələ də
feodal erasına məxsusdur. «Hər halda bu, feodal cəmiyyəti tarix-
55
inin xüsusi mərhələsidir».
157
İntibahın (Renessansın) başlıca
əlaməti nədir? Uzun, fasiləsiz, zəngin mədəniyyətə və tarixə ma-
lik olan xalqın mədəni-tarixi inkişaf prosesində daha yüksək
mərhələdə, yeni tarixi şəraitin tələbatlarına uyğun şəkildə
özünün qədim (antik) irsinə «qayıdışıdır», bu «qayıdış» əsasında
yeniləşməsidir, «oyanmasıdır». Digər əlamətlərin (mədəniyyətin
dünyəvi səciyyə daşıması, humanizm və s.) əhəmiyyətini
mütləqləşdirməklə problemin həllinə nail olmaq mümkün deyil-
dir. Mövcud olan tarixi material təsdiq edir ki, «Renessans hər
yerdə, müxtəlif mərhələlərdə, müxtəlif məzmunda baş
vermişdir».
158
Müxtəlif ölkələrdə, müxtəlif tarixi mərhələlərdə
və müxtəlif məzmunda baş vermiş İntibah mədəniyyətini İtalyan
Renessans mədəniyyəti ilə müqayisə etmək də düzgün deyildir.
«Əgər Renessansın tarixi təsadüf deyil, tarixi qanunauyğunluq
olduğu məlum olarsa, onda bu qanunauyğunluğu öz keçmişində
Qədim dövrü və orta əsrləri yaşamış xalqlara aid etmək olar».
159
Müxtəlif xalqlarda mədəni-tarixi inkişaf prosesi ərzində
bir neçə İntibahın mümkünlüyü fikri də maraqlıdır. Hindistan
elmi ədəbiyyatında bu problem daha intensiv surətdə nəzərdən
keçirilir.
160
İntibah probleminə bu yöndən yanaşmada da rasion-
al və maraqlı cəhətlər vardır. Etnoslar uzun tarixi dövr ərzində
qarşılıqlı təsir prosesindədirlər. Onlar qarşılıqlı mədəni təsir
prosesində daim «yeniləşirlər», yeni keyfiyyət mərhələlərini
yaşayırlar.
Azərbaycan İntibahı problemi yeni deyildir. Hələ XX əsrin
40-cı illərində M.Rəfili, M.İbrahimov monqol istilalarına
qədərki dövrdə (XII-XIII əsrlərdə) Azərbaycanda İntibah (Re-
nessans) elementlərinin olduğunu əsaslandırmağa çalışırdılar.
M.Rəfili yazırdı: «Elm indiyədək «Renessans» anlayışını
digərlərindən üstün hesab edir. Azərbaycan Renessansı gercək
ictimai-mədəni hadisədir… Bu, ilk növbədə iri milli
monarxiyaların yaranması, şəhərlərin və demokratiyanın
inkişafı, burjua münasibətlərinin artımı ilə şərtlənşmiş mütərəqqi
çevriliş idi».
161
Problemə yanaşmada mövcud meyarlardan
hansının üstün olmasının qeyri-müəyyənliyi, avropasentrist
düşüncə tərzi, XII-XIII əsrlərin ictimai-iqtisadi inkişaf səviyyəsi
Dostları ilə paylaş: |