91
sədd təşkil edir. Ölüb həyatla təmasdan birdəfəlik qurtul
maqdansa, yaşayıb sevdiyinin hicranından əzab çəkməkdən
həzz almaq mənim halhazırkı şəraitdə ən ali məqsədimdir,
Şeyda.
Öz xanımının dediklərini gərginliklə dinləyən Şeyda Fri
danın keçirdiyi bütün daxili həyəcanları duyur, onun halına
ürəkdən acıyırdı. Qarşısında durmuş qadının çuxura düşmüş
gözlərindən oxunan kədər onu qüssələndirməyə bilməzdi.
Əgər insan öz daxili hisslərini bir məqsəd uğrunda cəmləndirə
bilərsə, onda həyatın ən ağır sınaqlarına dözməyə
qadir iradə
qüvvəsi yarana bilər. Seyr etdiyi xarici aləmin qəlbində əksi
nəticəsində keçirdiyi hisslər Şeydanı da buna inandırmağa
məcbur edirdi. O, başa düşürdü ki, zərif bir çiçək payız qı
rovundan qovrulduğu kimi, Fridanın da çiçəkdən incə qəlbi
həsrətdən qovrulur. O başa düşürdü ki, hicran onu daxilən
odlayıb yandıra biləcək qədər qüvvəyə malikdir. İnsanın da
xilən çəkdiyi əzab cismən ona verilən əzablardan işgəncəli
olduğu kimi, bütün varlığı ilə duyulan hicran da cismən diri
diri yanmaqdan dəfələrlə dəhşətlidir.
Şeyda bütün bunları ən xırda incəliklərinə qədər anlayırdı
və xanımının da bu halda olduğunu başa düşürdü. O, başa
düşürdü ki, Fridanı heç kəs təhqir etməmişdir. Heç kəs onun
bəzi yelbeyin qadınların etdiyi əxlaqi naqisliklər üçün gü
nahkarlandıra bilməz. Frida qəlbən saf olduğu kimi, əxlaqi
cəhətdən də pak və təmiz idi. O, istəsəydi kübar bir şəxsin
nazlı bir xanımı da ola bilərdi. Əlbəttə, bu onun milyonları
sayəsində başa gələrdi, lakin Frida bunu istəmirdi. Axı, o, Sen
tini sevirdi. Bütün bu fikirlər axınını ürəyindən keçirən Şeyda,
nəhayət ki, öz düşüncələrindən ayrıldı və Fridaya müraciətlə
dedi: