Əli̇salam Bağirov SƏNSİz yaşaya biLMƏRƏM
Yüklə 2,64 Kb. Pdf görüntüsü
|
97 həyat bəzən insanla həddindən artıq sərt rəftar edir. Lakin artıq mənə həyatın bəzi sərt cığırları ilə irəliləmək müyəssər olmuşdur. Bu mənim dünya görüşümə də, həyata, insan lara baxışıma da böyük təsir etmişdir, Şeyda. İnsan həyatın nə qədər enişliyoxuşlu yolları ilə hərəkət edərsə, o qədər möhkəmlənər və mətinləşər. Həyatın belə bir rəftarı insanda özünə qarşı mübariz bir əhvaliruhiyyə yaratmışdır. Həyat məni də möhkəm sıxmış və mübariz olmağa səsləmişdir. La kin mən heç də günahkar deyiləm. Mən günahsız müqəssir idim. Mən özümü ancaq bir şeydə günahlandıra bilərdim ki, könlümün cilovunu vaxtında yığmamış, onu Sentiyə əmanət vermişdim. Məsum, təmiz, saf hisslərimi boğmamış, onu Sentiyə əmanət vermişdim. Sevibsevilməyə haqqı olan bütün insanlar kimi, mən də sevmişdim. Budurmu mənim güna hım? Budurmu mənim hicranla, həsrətlə cəzalanmağıma isti nad edən dəlil. Yox, mən günahkar deyiləm, Şeyda. Heç vaxt da özümözümü bir günahkar kimi də günahlandırmamışam. Buna mənim haqqım da yoxdur. Senti mənə qarşı biganə olsa da, başqa qadınla görüşsə də, başqa qadını sevsə də, yenə də mən onu sevirəm. Bu sevgi yalnız öz yandırıcı hicranı və həsrəti ilə mənim ürəyimin dərinliklərində qalacaq bir baş lanğıc və sondur. Mən öz məhəbbətimdən doğan hicranı bu dünyanın hər cürə nəşəsindən üstün tuturam. İnsanın daxilən ehtiyac duyğusu hər hansı bir hissi yaşamaq onun üçün ən böyük nəşədir. İnsan həm də daxilən ehtiyacı olduğu hissi yaşamaqla mübarizləşir və həyata inamı daha da artır. İndi halhazırkı həyat şəraitində mən də belə bir vəziyyətdəyəm, Şeyda. Bəzən aldadıcı bir hisslə mənə daxilən rahatlıq verən hisslər yaransa da tez də yox olub gedir. Elə bir tutarlı dəlilə istinad etməyən boşboş sözlər kimi. 98 Şeyda nəzakətlə onu dinləyirdi. O, artıq görüşdükləri müddət ərzində psixologiyasına dərindən bələd olduğu xa nımının bütün daxili iztirablarını duyurdu. O, başa düşürdü ki, məhəbbətin müqəddəsliyini öz pak və təmiz hərəkətləriylə əyani surətdə göstərən bir kəs üçün, məhəbbətin yalnız hicran və həsrətindən həzz almaq özü də bir xoşbəxtlikdir. Fridanın tutduğu yolun da belə bir yol olması artıq ona aydın idi. Odur ki, nəzakət çərçivəsi daxilində könülə yatan bir səslə dedi: – Mənim saf qəlbli və gözəl xanımım, məhəbbət hissi dünya da ən ulu hisslərdən biri olduğu kimi, təmizlik meyarı kimi də şöhrət qazanmışdır. Bütün canlılar arasında xoş münasibətlər yaradan məhəbbət hissi, canlıların ən alisi arasında da öz ro lunu məharətlə oynayır və insanları təmizliyə, inama, etibara, sədaqətə səsləyir. Dünyanın ən xoşbəxt bir üzvü kimi siz fəxr etməlisiniz ki, məhəbbətin yaratdığı işgəncələrə mübtəla ol musunuz və bu işgəncələrin daxilində yaratdığı fırtınalardan həzz alırsınız. Öz daxili aləminə qapılmış Frida bütün bu deyilənləri mexaniki surətdə qavrayırdı. O öz düşüncələrinə dalmışdı və düşündükcə də bir bakirə və pak qız kimi indiyə qədər keç diyi həyat yolu gözləri qarşısında canlanırdı. Nəhayət ki, öz daxili düşüncələrindən ayrılan Frida hiss olunacaq bir kədərlə dedi: – Həyat mənə yaşamaq üçün bir insan ömrü bəxş etmişdir, lakin özüm də hiss etmədən bir ömürdə iki ömür yaşayıram. Yaşadığımız, üzərində həyat sürdüyümüz dünyadakı ömrüm və öz ürəyimin dərinliklərində xəyalən yaratdığım dünyada Senti ilə birgə yaşadığım ömür. Bəli, mən bir ömürdə iki ömür yaşayıram, Şeyda. Bu mənim üçün həm bədbəxtlikdir, həm də xoşbəxtlik. Bədbəxtəm ona görə ki, dünyamızda zahid kimi ömür edirəm, xoşbəxtəm ona görə ki, öz xəyallarım vasitəsiylə 99 yaratdığım ürək dünyamda Senti ilə birlikdə yaşayıram və özümü dünyanın ən xoşbəxt bir yaranışı hesab edirəm. Do ğurdan da, əsl hissə qapılan insan üçün gözləri qarşısında can lanan xəyal özü də bir həqiqətdir. Mən bunu dumanlı şəkildə olsa da, dərk edirəm. Dərk edirəm ki, doğurdan da, Senti ilə birlikdə yaşamaq hissini xəyalən yaşamışam və bu bir həqiqət kimi, mənim ürəyimin xatirələr yaşayan hissəsində özünə yer tapmışdır. Doğurdan da, insan psixologiyası, onun daxili hisslərinin inkişafı nə qədər perspektivli və geniş bir dairəni əhatə edir. Bəli, bəşəriyyət onu yaradan ən ali varlıq olan in sanla fəxr etməyə haqlıdır. Biz də insan cəmiyyətinin bir üzvü kimi dünyada varlığımızdan heç də usanmamalıyıq. Həyat insana faydalı, vicdanı qarşısında hərəkətləri üçün cavabdeh olmağa ağıl, şüur vermişdir. Bu ağlldan istifadə etməklə, in san öz insanlığını sübut edə bilər, istifadə etməməklə isə insan özünü hörmətdən sala bilər. Bəli, mən bütün bunları anlayı ram və hiss edirəm ki, həyatımdan narazılıq etməkdə heç də haqlı deyiləm və belə də olmalıdır. İnsan insan kimi dünyaya gəlmişsə, o, həyatda insan kimi yaşamalıdır və həyatı insan cəmiyyətinin xeyrinə yaxşılığa doğru dəyişdirməyə çalışma lıdır. Bəşəriyyət belə insanlarla fəxr etdiyi kimi, belə hərəkət edən insanlar da öz əməlləriylə fəxr etməlidirlər. Şeyda, həyatda yaşamaq heç də asan deyildir, lakin yaşamaq üçün öz yaxşı yaşayışını təmin edən qüvvəni tapmaq mümkündür və bu, insanın öz bacarığından asılıdır. Həyat heç də insanla rı irəliləcədən müxtəlif təbəqələrə bölməmişdir. Kimin varlı, kimin yoxsul olması ta ibtidai icma quruluşunun axırlarında əmək məhsuldarlığının artması ilə meydana çıxsa da, bunun səbəbi heç də əmək məhsuldarlığının artmasında deyil, hər kəsin öz şəxsi mənafeyini güdməsindən irəli gəlmişdir. Nə isə... İnsanlar arasında belə bir bərabərsizliyin hökm sürdü Yüklə 2,64 Kb. Dostları ilə paylaş:
|