Əli̇salam Bağirov SƏNSİz yaşaya biLMƏRƏM
Yüklə 2,64 Kb. Pdf görüntüsü
|
121 sevdiyin şəxs həyatda yaşayır və özü də səninlə bir şəhərdə. Bəli, Frida bütün bunları duyurdu, anlayırdı ki, illərdən bəri qovuşmaq üçün həsrətini çəkdiyi varlıq ona yaxındır və əgər arada heç bir maneə olmazdısa onlar çoxdan birbi ri ilə qovuşa bilərdilər. Bu fikirləri ürəyindən keçirən Frida Searanın onların birləşməyinə maneə olduğunu düşündüyü üçün sifətinə qızartı çökdüyünü hiss etdi. Hiss etdi ki, bilə bilə həyatda başqa birisini alçaltmaq istəmək adamın özünə belə nə dərəcədə mənfi təsir göstərərmiş, onu öz vicdanı qar şısında nə dərəcədə xəcalətli edərmiş. Ona görə də Frida öz xəyalında Searanı onların birləşməyi üçün maneə yox, Senti nin nəzərini özündən daha artıq cəlb edən bir qız kimi canlan dırdı. Bununla da, o öz qəlbində Searaya qarşı qibtə hissinin baş qaldırdığını, oyandığını duydu. Lakin onu da hiss etdi ki, artıq sifətindən qızartılıq əlaməti çəkilib getmişdir və o özü nü indi son dərəcə sakit və mənəvi cəhətdən rahat hiss edir. Bunun da, bu dəyişikliyin də öz vicdanı qarşısında, bəli, kiçik də olsa öz qəbahətini etiraf etdiyinə görə yarandığını hiss etdi. Hiss etdi ki, insan həyat xronikasının saflığını və paklığını istəyirsə, hökmən öz vicdanının qarşısında tutduğu işlər üçün hesabat verməlidir. Əgər kim belə etmirsə, onun içərisində narahatlıq, hiylə və şübhə yurd salaraq daim didişir və ağacı qurd öz içərisindən yediyi kimi, bu şübhə və didişmələr də həmən şəxsi öz içərisindən yeyib dağıdır və onun vaxtından əvvəl məhv olmasına şərait yaradır. Bəli, bu belə də olmalıdır. Zaman hadisələrin hansı istiqamətdə getməyindən asılı olma yaraq inkişafda olduğu kimi, insanlar da tutduğu əməllərdən asılı olmayaraq həyata yaşamaq üçün gəlmişlər, lakin zaman pis və yaxşı hadisələr yığınından ibarət olan tarixlər toplusu na çevrildiyi kimi, insanlar da mənəvi cəhətdən pis və yax şı adamlar qrupuna ayrılırlar. Bütün bunları anlayan Frida 122 nəzərləri ilə Şeydanın yanaqlarını oxşayaraq, əksər qadınlara məxsus həlim və incə səslə dedi: – Şeyda, həyata baxıram, bir axın kimi, daim dayanmadan inkişafda olan həyat öz şirin və ruh oxşar aldadıcılığı ilə bizim uşaqlığımızı əlimizdən aldığı kimi, gəncliyimizi də əlimizdən almaq iqtidarına malikdir. Bəli, bu labüddür. Gectez biz öz gəncliyimizi də itirəcəyik. Bunlar öz yerində. Ümumiyyətlə, bizim şüurumuzdan asılı olmayaraq mövcud olan bütün varlıqlar həyatda öz funksiyasını yerinə yetirməlidir. La kin məni maraqlandıran məsələnin bu cəhəti deyildir. Bəlkə yadında ola, əvvəllər də sənə demişdim, sən öz həyatını is tə diyin kimi qura bilərsən, Şeyda. Mən sənə bütün mad di köməklikləri də edərəm. Axı, sən gəncsən. Öz gəncliyini nə üçün mənə qurban verirsən. Mənə bu qədər yaxın olan, öz ürək sirlərimi özününkü hesab edən bir varlığı xoşbəxt görmək heç anlayırsanmı ki, mənim üçün nə qədər yaxşı olar, Şeyda. Fikirləşməyə, düşünməyə dəyməz, sən öz həyat tərzini bütünlüklə dəyişməlisən. Sənin də taleyin mənimkinə bənzər olmamalıdır. Dünyanın ən təmiz adamı, birinci növbədə, tut duğu əməllərin nəticəsinə görə daxilən narahat olmamalı dır. Sən heç kəsə hiss etdirməsən də belə bir narahatlıq sənin daxilində vardır, lakin bu narahatlıq heç də sənin təmizliyinə xələl gətirən narahatlıq deyildir. Sən bu narahatlığa ürəyinin hökmü ilə ailə həyatı qurmaqla son qoymalısan, Şeyda. Belə olan təqdirdə hər ikimiz üçün sərfəli olan bir işi görmüş ola rıq. Mənim üçün sərfəli olar ona görə ki, ən yaxın həmdəmim öz rütbəsini bir pillə də artırmış olar. Sənin üçün isə ona görə sərfəli olar ki, öz istəyincə rütbən bir pillə artar. Qayğıların, əlbəttə ki, həmişə hər bir kəsin arzuladığı qayğıların: uşaq böyütmək qayğısı, ər və ilaxır qayğıların artmış olar. Şeyda, 123 sən belə hərəkət etməlisən. Əkstəqdirdə, hər ikimiz üçün daha darıxdırıcı anların bünövrəsini qoymuş olarsan. Araya bir müddət sükut çökdü. Sanki zamanın daim irəliyə doğru hərəkət edən inkişafı da bu sakitliklə birgə dayandı. Düzdür, onların hər ikisinin yaşanmış ömürlərinin üstünə bu araya çökmüş sakitlik müddətində keçən bir neçə an da əlavə olundu, lakin onlar hər ikisi bu bir neçə anı necə yaşadıqlarını hiss etmədilər və ömürləri boyu da xatırlaya bilməyəcəklər. Lakin faktiki olaraq bu bir an artıq yaşandı. Bəzən insan həyatında elə anlar olur ki, o anları yaşamaqla yaşamamaq arasındakı fərq heç də insan üçün o qədər də əhəmiyyətli ol mur. İndi Frida ilə Şeyda da, bu vəziyyətdə idilər. Nə isə yenə də araya çökmüş sakitliyi Şeydanın bir az dalğın və fikirli səsi pozdu. O, heç də nəzakət çərçivəsindən kənara çıxmadan dilləndi: – Xanımım, birinci növbədə, sizə minnətdar olmalıyam ki, öz qayğıkeşliyinizi məndən əsirgəmirsiniz. Özünüz daxilən nə qədər qayğılı olsanız da mənim də gələcək həyatımı, gələcək inkişafımı düşünməyə vaxt tapırsınız. Əlbəttə ki, bu sizin alicənablığınızdan irəli gələn bir davranışdır. Lakin si zin bütün bu dediklərinizlə birlikdə yeni ailə həyatı qurmaq üçün həyat nə qədər şirin olsa da, zaman nə qədər sürətlə gəncliyimizdən qəlpəqəlpə qoparsa da, mən yenə də səninlə bir yerdə olmaq istəyirəm, xanımım. Biz ürək sirlərimizlə bir birimizin ürəyində o zaman yaxın qonşu ola bilərik ki, hər ikimiz ailə həyatının şirinliyini duyaq, onun istisinə qızınaq. Heç də məni öz fikirlərimdən daşındırmaq, döndərmək üçün vasitələr axtarmayın, xanımım. Bu mənim qəti fikrimdir. İcazənizlə mən arzu olunan vaxtadək sizinlə bir yerdə qalmaq şərəfinə nəsib olardım, xanımım. Yüklə 2,64 Kb. Dostları ilə paylaş:
|