124
Frida öz sədaqətli və təmiz ürəkli xidmətçisinin daha
xoşbəxt həyatını təmin etmək üçün yeni vasitələrə əl atmaq
istəyirdi. Odur ki, öz səsinə bir az da şəfqətlilik qatıb dedi: –
Ürəyimdən
keçənləri duy, Şeyda. Axı, sən gəncsən…
Burada Şeyda bir qədər nəzakət çərçivəsindən kənara
çıxsa da, özünü xanımının sözünü kəsməyə məcbur etdi və
bir qədər qətiyyətli səslə dilləndi: – Xanımım, mən heç də
öz gəncliyimin belə bir yolla, bir hissəsini qurban verməklə,
o qədər də böyük cinayət etmirəm. Öz gəncliyini qiymətsiz
sözlər kimi havaya sovuran bəzi düşüncəsiz gənclərdən fərqli
olaraq etdiyim bu hərəkət belə kəslərlə müqayisədə heç də
qəbahətli yol deyildir. Lakin bundan da daha yaxşı yol sizin
dediyiniz yoldur. Mən bütün bunları bütün ciddiliyi ilə an
layıram. Lakin öz həmdəminin kədərli düşüncələr içərisində
çırpındığını duyan bir insan üçün sevinc şərbətləri şirin
lik bəxş edərmi? Xeyr, xanımım. Yaranmış vəziyyətdə mən
həmin kəsin yerində olardım. Bu isə mənim həm özümə, həm
də sizə qarşı belə olan təqdirdə seçdiyim yol üçün ən layiqli
cəza olardı. Ona görə də sizdən xahiş edirəm, xanımım, arzu
olunan vaxt gəlib çatmayınca mənimlə bir daha bu barədə
danışmayasınız. Əkstəqdirdə, siz özünüz də hiss etmədən
mənim insanlıq qüruruma toxunmuş olarsınız. Öz qüruru
na kim tərəfindənsə toxunula biləcəyini gözləyən şəxs daimi
səksəkə içərisində yaşayır. Mən belə səksəkəli yaşayışa sizin
iltifatınızla
məhkum olmaq istəmirəm, xanımım.
Bütün bu söhbətləri özünəməxsus ciddiliyi ilə dinləyən Fri
da yenə də azaz insana nəsib olan üçüncü bir halı yaşayırdı.
Kədərləndi ona görə ki, onun uğursuz taleyi ucundan bir gənc
öz gəncliyini anbaan onun gözləri qarşısında qurban verir. Se
vindi ona görə ki, öz həmdəmi, həmdərdi onunla birlikdə ola
caqdı və öz dərdini istədiyi vaxt kimsəylə bölüşmək imkanın