Əli̇salam Bağirov SƏNSİz yaşaya biLMƏRƏM
Yüklə 2,64 Kb. Pdf görüntüsü
|
168 FƏSİL 16 Paris şəhəri. Zaman dayanmamışdı, irəliləyirdi. Günlər, həftələr ayları əvəz edirdi. Fəsillərin tam bir dövrəsi isə öm rümüzün üstünə bir il də əlavə edirdi. İndi də artıq payız fəsli idi. İnsanlara öz bol nemətlərini əsirgəməyən payız fəsli. Bar verən ağaclar baharda öz bol çiçəkləri ilə fəxr edirdilərsə, indi də öz bol meyvələri ilə fəxr edə bilərdilər. İlin bu fəslində sanki təbiət də yaşa dolub yetkinləşir. Artıq səhərlər otların üzərində qırovun iz qoyduğu qalığa da rast gəlmək olardı. İsti ölkələrə uçubgetməyə hazırlaşan quşların qayğılıqayğılı çıxardığı səslər hər kəsi qışa hazır olmağa səsləyirdi. Bir sözlə, təbiət ilin bütün fəsillərində gözəl olduğu kimi, payızda da öz xüsusi gözəlliyi ilə insanı valeh edirdi. İlin belə bir çağında Senti ilə Seara öz mənzillərində otu rub şirinşirin söhbət edirdilər. Üzündən öz taleyindən razılıq nişanələri oxunan Senti üzünü öz ömürgün yoldaşına tutub mehriban bir səslə dedi: – Əzizim Seara, deyəsən, tale bizim də üzümüzə gülməyə başlayır. İş tapmaq üçün tamamilə ümidimi itirmişdim. Sağ olsun xeyirxah insanlar. Yoxsa, biz də bəşəriyyətin ən ağır iz tirablarını üzərlərində daşıyanlardan biri olacaqdıq. Göz qapaqlarını məstanə bir şəkildə endirən Seara Sentiyə sığınaraq həzin, lakin inamlı bir səslə dedi: – Lap səninlə birgə acından ölsəydim, yenə də özünü bəd bəxt hesab etməzdim. Çünki mənim üçün hər hansı bir şəraitdə səninlə birlikdə olmaq ən böyük bir xoşbəxtlikdir. Senti onun başını sığallayaraq nəzakət çərçivəsindən heç də kənara çıxmayaraq dedi: – Artıq hər şey öz qaydasına düşmüşdür. İndi bizim xoş bəxtliyimizə mane ola biləcək bir qüvvənin olması heç ağlıma 169 belə gəlmir. Tale bizi çox müsibətlərə düçar etmişdir. Həyat bizi çox imtahanlara çəkmişdir. Lakin biz həyatın imtahanla rından üzüağ çıxdıq. Seara pəncərədən bağçanın son xəzan güllərinə baxıb də rindən bir ah çəkdi. Onun gülümsər sifəti bir qədər tutqun laşdı. Görünür, payızın bozumtul havası və qırov vurmuş çiçəklərin qovrulmuş ləçəkləri və bütün bu gördüklərinin ilıq bir günəş işığı ilə alışıbyanmaları onu qüssələndirmişdi. Odur ki, Seara Sentiyə müraciətlə dilləndi: – Senti, taleyin oyunlarını qoy bir kənara qalsın. İndi isə ürəyim səninlə birgə nəyi isə seyr etmək istəyir, nəyə isə ta maşa etmək istəyirəm. Gəlsənə, biz bu gün teatra gedək. Həm bir qədər eynimiz açılsın, həm də ki, vaxtımızı gözəl və mənalı keçirmək üçün. – Sənin hər bir istəyini həyata keçirmək mənim ən ali məq sədimdir – deyən Senti, – hazırlaş gedək – deyə əlavə etdi. Parisin mərkəzində yerləşən ağ sütunlu böyük teatrın salo nu. XVII əsr Fransasının ən gözəl memarlıq abidələrindən biri sayılan böyük teatrın binası və onun bir hissəsi olan bu salon öz xüsusi və qəribə təkrarolunmazlığı ilə insanı valeh edir di. Binanın divarlarına çəkilmiş müxtəlif rəsm əsərləri ma hir rəssamlar toplusunun sənətkarlıqlarını nümayiş etdirən bir sərgi idi. Təsadüfi deyildir ki, ağ sütunlu bu böyük teatr qraflar və qrafinyalar üçün ən gözəl əyləncə məskənlərindən birinə çevrilə bilmişdir. Teatra baxmağa gəlmiş başqa tama şaçılar kimi gözləmə salonunda Senti və Seara da var idi. Onlar öz xoş və şirin söhbətləri ilə tamaşanın başlanması nı gözləyirdilər. Lakin nüfuzlu və amiranə bir səs onları öz söhbətlərindən ayırdı. Səs sahibi onların heç birinin tanımadı ğı bir polis nəfəri idi. O heç də nəzakət çərçivəsin gözləmədən kobud bir səslə Searaya dedi: 170 – Vətəndaş, siz mənimlə polis məntəqəsinə getməlisiniz. Onun bu təsadüfi gəlişindən və onlara müraciətlə dediyi hökmranə danışıq tərzindən və polis məntəqəsinə sözündən sonra Senti də, Seara da həddindən artıq qəzəbləndilər və həyəcanlandılar və özünü güclə ələ alan Seara hirslə dedi: – Mən nə günah sahibiyəm ki, cənab, sizinlə də polis mən təqəsinə gedəm? Hündürboylu, qırmızı yanaqlı və üzgözündən amiranəlik yağan polis nəfəri onları başdanayağa istehzalı bir baxışla süzərək, laqeyd bir səslə üzünü Searaya tutaraq dedi: – Günahının olubolmaması polis məntəqəsində aydınlaş dırılacaqdır. Hələlik isə getməliyik, məni ləngitməyin. Bütün bu söhbətləri əsəbilik və həyəcanla dinləyən Sen tinin rəngi avazımış və qəzəbdən gözləri hədəqəsindən çıx maq dərəcəsinə gəlmişdi. Öz yaxın adamını itirə biləcəyini düşünmək belə insana əzab verir, onu sarsıdır. İndi Senti də belə bir vəziyyətdə idi. Odur ki, o, bir qədər həyəcanlı və əsəbi halda dedi: – Cənab, axı polis məntəqəsinə getməyimizin bir səbəbi ol malıdır, ya yox? Bu vaxt qıraqları dəyirmi şlyapasının altın dan görünən saçları son moda ilə düzəlmiş, ağbənizli, lakin hər bir namuslu qadına yad bir baxışla polisi və Sentini süzən bir qadın əziləəzilə, ancaq istehza ilə: – Siz ona görə polis məntəqəsinə getməlisiniz ki, əli ilə Searanı göstərərək, bax bu qadının boynunda olan brilliant boyunbağı iki il bundan qabaq evimdən oğurlanmış mənim boyunbağımdır. Təsəvvür edin ki, həmin boyunbağı isə hal hazırda sizin boynunuzdadır. Sonra isə acıqlı bir görkəmlə: – Günahınızın olubolmamasını aydınlaşdırmaq üçün isə ən münasib yer polis məntəqəsidir. 171 Bu sözlərdən sonra araya bir müddət sükut çökdü. Sonra isə dinməzsöyləməz polis nəfərinin ardınca polis idarəsinə yollandılar. İri çay daşlarından tikilmiş polis idarəsi. Artıq bir neçə saat dır ki, Senti idarənin gözləmə məntəqəsində dayanıb Searanın yolunu gözləyir. Seara isə içəridə polis rəisi ilə söhbət edir. Hərbi mundirə yaraşmayan bədən quruluşlu polis rəisi sallaq ovurdlarını əlləşdirərək Searanı başdan ayağa ləng bir baxışla süzdü və əndamına yaraşmayan cır bir səslə dilləndi: – Vətəndaş Seara, deyin görək, – əli ilə oğurluq mal hesab olunan boyunbağını göstərərək, – bu boyunbağını nə vaxt, harada və kimdən almısınız? Suallarıma düzgün cavab ver məyi isə heç vaxt unutmayın. Bu bir neçə saatın içərisində baş vermiş hadisədən sarsılmış Seara əvvəlcə bir qədər həyə canlandı, lakin sonra özünü bir qədər toxtadıb, polis nəfərinin gözləmədiyi inamlı və mətin bir səslə dedi: – Cənab rəis, mən sizin suallarınıza cavab verərəm, ancaq bir şərtlə, dəqiq bilmək istəyirəm bu suallar nə üçündür və nədən ötrüdür? Bu cavabdan polis rəisi bir qədər tutuldu, lakin tez də özü nü ələ alıb, birbaşa hücumla sözə başladı: – Bizi və o cümlədən sizi maraqlandıran bu suallar onun üçündür ki, sizin bir neçə saat bundan əvvəl boynunuzda olan boyunbağı iki il bundan əvvəl, bayaq öz boyunbağısını sizin boynunuzda tapmış madam Zerrinin evindən oğurlanmış boyunbağıdır. Madam Zerri və onun evinə… nə isə… gəlib gedən Parisin baş keşişi də bunu rəsmi təsdiq edirlər. Baş keşi şin şəxsən rəsmi təsdiqi məni belə bir nəticəyə gəlməyə vadar edir ki, bu boyunbağı, doğurdan da, madam Zerrinindir. İndi isə siz mənim bayaq cavabsız qalmış sualıma cavab verin. Yüklə 2,64 Kb. Dostları ilə paylaş:
|