310
həcmlərdə məhsul həcmlərinə malik olmaqla yanaşı, onları mərkəzi bazarlara çatdırmaqda nisbi böyük
malik yükünü üstlənmiş olurlar. Bu isə məhsulların maya dəyərində səviyyənin artımı ilə nəticələnir. Bəhs
olunan xərc maddəsi ən minimal halda satışdan əldə olunacaq gəlirin 8-12%-i, bəzi halarda isə 25-30%-nə
bərabər olur. Bu işlərin sistemləşdirilməsi və müvafiq tənzimləyici addımların atılması kənddəki sahibkar-
ların gəlirlərinin artmasına, onların fəaliyyətinin stimullaşdırılmasına şərait yaradacaqdır. Digər tərəfdən,
dövlət və ya digər mülkiyyət formasına satınalma sisteminin formalaşmaması, elektron ticarətin təşkili
(elektron sifariş, elektron ödəmə və s.) sahəsində mövcud olan çatışmazlıqlar da bəhs olunan istiqamətdə
mövcud olan maneələrdən qəbul edilməlidir. Bu sahədə fəaliyyət göstərən iri subyektlərin ixracata meyl
etməsi sahəsində ortaya çıxan və vaxt itkisinə səbəb olan əsas maneələr sırasında məhsulların
sertifikatların (mənşə və d.) verilməsi çıxış edir.
Aqrar sahənin inkişafı, onun istehsalının genişləndirilməsi digər şərtlərlə yanaşı onun maddi-texniki
təchizatında formalaşan vəziyyətlə də əlaqəlidir. Belə ki, istənilən sahənin tammənalı fəaliyyətinin təmin
edilməsi üçün əsas və dövriyyə fondlarının mövcudluğu, xidmətlərdən qarşılıqlı istifadə zəruridir. Aqrar
sahədə xərclərin strukturuna diqqət yetirməklə aydın olur ki, material xərcləri xüsusi çəki etibarı ilə
44,8%-ə, kənd təsərrüfatı subyektlərinin kənar təşkilatların xidmətlərindən istifadəsinin çəkisi isə 57,2%-ə
bərabərdir. Böyük həcmə malik xüsusi çəki həmçinin əsa fondların tərkibində özünü biruzə verir. Belə ki,
təkcə iki maddənin tərkibində (“binalar, tikililər və ötürücü qurğular” və “maşın və avadanlıqlar”) cəmi
kənd təsərrüfatı təyinatlı əsas fondların 91,9%-i cəmlənmişdir ki, bunlar da əsasən kənar subyektlərdən
əldə olunan obyekt və xidmətlərdən ibarətdir.
Məsələnin belə qoyuluşu kənd təsərrüfatı məhsullarının qiymətləri ilə bu sahənin ehtiyaclarını
ödəyəcək digər maddi-istehsal və xidmət sahələrinin təklif etdiyi mal, iş və xidmətlərə görə qiymətlər
arasındakı qeyri-bərabərliyin tarazlanması üzrə tənzimləyici fəaliyyətin aparılması ilə fikirləri doğurur.
Düzdür, dövlətin bu sahədə atılan addımlarının sırasında “Aqrolizinq” MMC vasitəsilə reallaşdırdığı
texnika və vasitələrin dəyərinə müəyyən köməkliklərin göstərilməsi, yanacaq və motor yağlarının
imtiyazlı şərtlərlə aqrar subyektlərə verilməsi, suvarma sistemlərində ödənişin 40%-nin dövlət tərəfindən
üstlənməsi, cins mal-qaranın təsərrüfatlara verilməsi zamanı müəyyən hissənin dövlət tərəfindən
ödənilməsi, hər hektar əkinlərə görə sahibkarlara bəlli məbləğlərin birbaşa hesablarına köçürülməsi
kənddəki istehsalçıların maliyyə yükünün yüngülləşdrilməsinə yönələn adımlardan hesab olunmalıdır.
Bununla belə, məsələn buğda, meyvə və ya tərəvəz istehsalçısının əldə etdiyi gəlirlər hesabına illərlə heç
bir genişləndirici işləri aparmadan traktor, kombayn və ya digər kənd təsərrüfatı texnikasına və ya texniki
vasitəsinə görə ödəmələr etməsi də mövcud olan reallıqlardandır. Yaxud elə həmin texnikalarda olan
qüsurların aradan qaldırılmasına görə göstərilən xidmət zamanı yaranan ödəniş məbləğləri həmin
sahibkarlın hasil etdiyi məhsulların reallaşdırılmasından əldə olunan vəsaitdə əksər halarda kifayət qədər
böyük xüsusi çəkiyə malik olur. Sadalananlar aqrar sahənin qarşılıqlı hesablaşma apardığı tərəflər arasın-
dakı qiymət disparitetindən xəbər verir. Deyilənlər müvafiq istiqamətdə sistemli və çoxtərəfli tənzimləmə
fəaliyyətinin həyata keçirilməsinə ehtiyacın olduğunu göstərir.
Aqrar sahədə tənzimləməndə subsidiya və investisiya proseslərinin həyata keçirilməsi mühüm
istiqamətlərdən hesab olunur. Bu fəaliyyətlərin əsas məqsədi kənd təsərrüfatında fəaliyyət göstərən işgüzar
“kütlənin” ahəngdar işləməsini təmin etməkdən ibarətdir.
Subsidiyalar kənd istehsalçılarına qaytarılmamaq şərtilə ödənilən məbləğləri özündə əks etdirir.
Onlar ilk növbədə bitkiçilik istehsalında məşğul olanlar üçün əkilən hər hektar hesabı ilə ödənilən
məbləğləri özündə əks etdirir. Bununla müxtəlif xarakterli işlərin icrasına kömək məqsədilə (texnikanın,
texniki qurğuların, yanacağın, cins heyvanların, gübrələrin, toxumların və s. dəyərinin müəyyən hissəsinin
dövlət tərəfindən ödənilməsi) aparılan subsidiya fəaliyyətinə də təcrübədə geniş rast gəlinir. Bununla belə
subsidiylaşma proseslərinin istər respublika, istərsə də muxtar respublika miqyasında obyektlərinin dəqiq
müəyyən edilməsi, onların xüsusiyətləri əsasında subsidiyaların icra mexanizmlərinin işlənilməsi və tətbiq
imkanlarının qiymətləndirilməsi sahəvi tənzimləmə qarşısında duran mühüm məsələlərdən hesab olunur.
Subsidiyalaşma prosesləri ilə yanaşı muxtar respublikada məqsədyönlü investisiya siyasətinin və
fəaliyyətinin təşkili və həyata keçirilməsi sahəvi tənzimləmə baxımından mühüm məsələlərdən hesab
olunur. 2016-cı ildə Naxçıvanda əsas kapitala yönəldilən investisiyalar 921,6 milyon manat təşkil etmişdir.
Bu fəaliyyətin bir istiqaməti də aqrar sahəni əhatə etməkdədir. Bu əsasda vəsaitlərin bir hissəsi 6
heyvandarlıq təsərrüfatının, 4 soyuducu anbarın yaradılmasına, “Aqrolizinq” xətti ilə gətirilərək kəndli sa-
311
hibkarlara verilən 66 texnika vahidinə, torpaqların aktiv əkin dövriyyəsinə qaytarılmasına (217 ha) və ya
keyfiyət göstəricilərinin yaxşılaşdırılmasına (706 ha) yönəldilmişdir.
İnvestisiyaların bir hissəsi də cins heyvanların (155 baş), barama qurdları və tinglərin alınaraq
gətirilib və kənd istehsalçıları arasında paylanmasına yönəldilmişdir. Bu vəsaitlərin bir hissəsi də dövriyyə
vəsaitlərinin alınaraq istehsal sahələrinin ehtiyaclarına istifadə olunması şəklində reallaşdırılmışdır. Muxtar
Respublika üzrə investisiyalaşma strategiyası və proqramının hazırlanması bu sahədə işlərin daha
məqsədyönlü, mərhələli və plana uyğun təşkilinə şərait yaradacaqdır.
Aqrar sahə üzrə fəaliyyətin tənzimlənməsinin təkcə lokal qaydada, ancaq özünün daxilində yaxud
“kənd təsərrüfatı – maddi istehsalın digər sahələrinin qarşılıqlı əlaqələri” tandemində deyil, həmçinin
sosial sfera ilə əlaqəli şəkildə həyata keçirilməsi məqsədəuyğundur. Bu baxımından kifayət qədər zərurəti
ilə seçilən məsələlərdən biri aqrar sahənin peşəkar kadrlara olan tələbatının təhsil müəssisələri vasitəsilə
ödənilməsi özünün aktuallığını qorumaqdadır. Bəhs olunanlar istər aqrar sfera üzrə ölkə miqyasında
ixtisaslaşan Azərbaycan Aqrar Universitetinin, istər uyğun təmayüldə kadr hazırlayan digər ali təhsil
ocaqlarının, istərsə də muxtar respublikada yerləşən Naxçıvan Aqrar Kollecinin öhdəsinə müəyyən
vəzifələr qoyur. Günümüzün elmi və təcrübi tələblərinə cavab verən, müasir beynəlxalq aqrar mühitdə baş
verən proseslərdən məlumatlı olan və onların praktiki tətbiqini mümkün edə bilən kadrların
(aqronomların, zootexniklərin və s.) hazırlanaraq yerlərə göndərilməsi, onların bilik və bacarıqlarından
maksimal istifadə olunması sahəsində işlərin görülməsi də sahəvi tənzimləmə prosesinin vacib
ünsürlərindən hesab olunmalıdır.
Birbaşa tənzimləmə istiqamətləri ilə yanaşı bu sahədə mövcud olan dolayı amillərin nəzərə alınması
və qiymətləndirilməsi də mühüm əhəmiyyət kəsb edən məsələlərdəndir. Buna misallardan biri kimi sahə
daxilində fəaliyyət göstərən istiqamətlərin birbaşa və dolayı maliyyə ehtiyaclarının ödənilməsi sahəsində
işlərin görülməsidir. Məsələn, təkcə 2016-cı ildə heyvandarlığın inkişafı məqsədilə muxtar respublikada
ayrılmış birbaşa imtiyazlı kredit həcmi 8,27 milyon manatdan çoxdur ki, bu da ümumiyyətlə Naxçıvan
regionu üzrə hüquqi və fiziki şəxslərə verilən kreditlərin 19,1%-ni təşkil edir.
Tənzimləmənin mühüm istiqamətlərindən biri kimi zəruri məsləhət xidmətlərinin təşkili çıxış edir.
Bəhs olunan məsələdə muxtar respublikanın inzibati regionları daxilində müvafiq qurumların yaradılması,
onların səyyari qaydada fəaliyyətinin təşkili mühüm əhəmiyyət kəsb edir. Həmin fəaliyyətin mütəşəkkil
qaydada təşkili xidmətləri göstərəcək mütəxəssislərin saytərkib ifadəsindən xeyli dərəcədə asılıdır.
Əfsuslar olsun ki, bu sahədə həyata keçirilən işlər heç də bütün hallarda lazımi səviyyədə deyildir, zəif
şəkildə təşkil olunmuşdur.
Sadalanan və bir çox digər amillər (məsələn, aqrar məhsulların reallaşdırılması, elektron ticarətin
təşkili və s. üzrə) muxtar respublikda aqrar sahə üzrə tənzimləmə işlərinin hansı vəziyyətdə olması
haqqında təsəvvür yaradır. Haqq naminə qeyd etmək lazımdır ki, istər 2010-2015-ci illərdə, istərsə də
2016-cı ildə əksər istiqamətlər üzrə muxtar respublikanın imkanları daxilində kifayət qədər işlər görülsə
də, lakin icrasını gözləyən, o cümlədən tənzimləmə müstəvisində olan işlərin icrası da az deyildir. Belə
işlərə sistemli və kompleks yanaşma istər istehsal, istər infrastruktur, istərsə də sosial mühitlərdə həyata
keçirilən fəaliyyət növləri aid edilməlidir. Fikrimizcə, perspektiv dövrdə proseslərin xüsusiyyətlərindən
asılı olaraq tənzimləməyə məruz qalacaq hər bir obyekt özünün tərkib elementlərinin xüsusiyyətlərindən
asılı olaraq daha ətraflı öyrənilməli, bu zaman baş verə biləcək təsir - əkstəsir halları qiymətləndirilməli,
tənzimləmədə istifadə olunacaq metodlar əsaslandırma prosesinə məruz qalmaqla seçilməlidir.
ABSTRACT
Hasan Abbasov
DESCRIPTION OF AQRAR REGULATION ACTIVITIES COMPLIANCE WITH SUBJECTS
REQUIREMENTS AND POSSIBLE OPPORTUNITIES
In the article, as the main research objects, farmers operating in the agrarian sphere were selected.
The regulatory activity implemented in the country, the regulatory mechanisms involved in agriculture,
contributed to the advancement of various aspects of its activities.
Dostları ilə paylaş: |