Apardığımız sistemli araşdırmalar qarşılıqlı ticarətdə
aşağıdakı meyllərin formalaşdığını
'vermişdir:
1)
Xarici ticarətdə coğrafi oriyentasiyanın kəskin dəyişməsi
və genişlənməsi; Blokxarici istiqamətə yönələn ticarət axmlanmn
intensivləşməsi;
2)
Blokdaxili qarşılıqlı ticarətin dövriyyə sürətinin ifrat
ləngiməsi, həcmcə kəskin azalma;
3)
Şərqi Avropanın postsosialist ölkələri ilə ticari əlaqələrin
ifrat dərəcədə aşağı düşməsi;
4)
İxracm mal strukturunun daha da pisləşməsi və
monostruktürläşmä prosesinin intensivləşməsi;
’5)İdxalın mal strukturunda əvvəlki disproporsiyanın
(istehlak sfeirasmıh prioritetliyi) daha da dərinləşməsi
(Azərbaycan Respublikası istisna olmaqla).
Region səviyyəli liberallaşma nəticə etiban ilə xarici ticarət
sferasından dövlətin özünü təcridinə gətirib çıxarmaqla bir sıra
problemlərin daha da kəskinləşməsinə və əksər postsovet
respublikalannda xarici ticarət şəraitinin pisləşməsinə səbəb
olmuşdur. Bu baxımdan əsas problemlərdən biri kimi ixracın
xammal istiqamətli monostrukturlaşması və sonuc olaraq
regional—»qlobal müstəvidə xammal-yanacaq bazar- lannm
kəskin və qəflətən dəyişən konyunkturundan birbaşa asılılığa
düşməni göstərmək olar. Eyni zamanda, tələbin aşağı səviyyəli
elastikliyi şəraitində ixracın fiziki həcminin artımına edilən
cəhdlər qiymətin aşağı düşməsinə və ticarət şəraitinin pisləşməsinə
səbəb olmuşdur. Bunu mahiyyətcə, tənəzzülə aparan ixrac effekti
kimi də səciyyələndirmək mümkündür.
Beləliklə, keçmiş müttəfiqlərin xarici ticarət siyasətinin
tətbiqi aşağıdakı nəticələri empirik fakt kimi ortalığa çıxarmışdır:
1)
Xarici
ticarətin
liberallaşmasının
neoklassik gözləmələri özünü doğrultmadı. Neoklassizmin
«və’dləri» real gerçəklik tərəfindən rədd edildi.
2)
Xarici ticarətlə ümumiqtisadi inkişaf strategiyası
arasında üzvü bağlılığa nail olunmamışdır. «Açıq» iqtisadiyyat
85
kursu götürmüş ölkələr üçün bu hal fəlakətli nəticələr verə bilər.
3)
Keçid dövrünün spesifikasını nəzərə almadan xarici
ticarətin konseptual əsası kimi müqayisəli üstünlüklərin «xalis»
şəkildə götürülməsi bəsitləşmə, qarşılıqlı ticarətdə «ideal» modelin
qurulmasına edilən cəhdlərdən alayı elə bir real nəticə ilə
sonuclanmadı.
Eyni zamanda, xarici ticarətin liberallaşdıniması fonunda
ölkə iqtisadiyyatının «açıq»hq dərəcəsi haqqında ən’ənəvi
metodikaya əsaslanmaqla müəyyən fikir yürütməyi də düzgün
hesab etmək, zənnimizcə, yanlışlıq olardı. Belə ki, idxal və ixrac
kvotası əsasında xarici bazarlardan asılılığı və ölkə iqtisadiyyatının
«açıq»lıq
dərəcəsini
keçid
dövrü
şəraitində
birmənalı
qiymətləndirmək mümkün deyildir (cədvəl 3.1.).
Cədvəl 3.1.
MDB ölkələrinin idxal və ixrac kvotaları
Ölkələr
İdxal
kvotası
İxrac kvotası
1 .Rusiya
15
20
2.Özbəkistan
19
18
3.Qazaxıstan
20
30
4.Azərbaycan
24
21
5.Gürcüstan
31
8
ö.Belarus
39
33
T.Qırğızstan
44
35
S.Ukrayna
61
37
9.Ermənistan
64
17
lO.Tacikistan
40,1
39,4
11 .Türkmənistan
6,2
12,5
12.Moldova
65,0
48,5
Mənbə: И.И.Устинов. Мировая торговля. Статистическо-
аналитический справочник. М: «Экономика». 2000, стр. 264-265.
86
Bəri başdan, onu qeyd etmək zəruridir ki, ixrac kvotasının
yüksək faizləri ölkə iqtisadiyyatının açıqlığına dəlalət etmir.
Məsələn, Azərbaycan Respublikasının ixrac kvotası 1992-ci ildə
113%, idxal kvotası isə 72% olmuşdur. 1998-ci ildə isə həmin
rəqəmlər müvafiq olaraq 21% və 24%- ə qədər aşağı düşmüşdür.
Yəni, belə çıxır ki, guya ölkənin xarici ticarətinin
liberallaşdırılması özünütəcridə doğru aparır. Əslində, problemin
mahiyyətində duran başlıca-məqam keçid dövrünün sistemsizlik
xüsusiyyətindən doğan tənzimlənmə fenomeni ilə şərtlənir. Lakin,
tam aydın olan məsələyə yanaşmada hələ də stereotip baxışlar,
stereotip açıqlamalar davam etməkdədir.
Ümumqəbul edilmiş praktikada iqtisadiyyatın açıqlığı-iki
aspektdə nəzərdən keçirilir:
""^OFurikslqnaJ a^^
halda milli təkrar istehsal
prosesinin xarici iqtisadi əlaqələrdən asılılıq dərəcəsi əsas
götürülür. Yə’ni, söhbət, ÜDM-un xarici ticarət vasitəsilə
istehsalın, bölgünün və istehlakın normal gedişinin təminatına
yönəldilən hissəsinin həcminin müəyyənləşdirilməsindən gedir.
Funksional açıqlıq bir qayda olaraq ixrac və idxal kvotaları ilə
ölçülür.
2^İnstitutsional aspekt. İqtisadiyyatın institutsional açıqlığı
ölkənin ticarət və valyuta rejimlərinin liberallaş- dınlması səviyyəsi
ilə müəyyənləşdirir, institutsional açıqlığının səviyyəsinin dəqiq
qiymətləndirilməsi ticarət subsidiyaları, dolayısı ilə vergilər,
valyuta, lisenziya məhdudiyyətləri və s. çoxlu sayda amilləri
araşdırmaqla mümkündür.
Qeyd etmək lazımdır ki, əksər MDB ölkələri (kiçik
istisnalarla) çox qısa biFzrmäri M
iqtişadiyyatın həm
institutsional, həm də funksional açıqlığını təmin eda bilmişlər.
Sözsüz ki, institutsional açıqlığı biz sözün tam mənası ilə xarici
ticarətə aid edirik. Beİə ki, MDB ölkələrinin böyük əksəriyyətində
(Rusiya istisna olmaqla) valyuta rejiminin liberallaşdırılmasında
ifrat ehtiyatlılıq və ardıcıllığa əməl edirlər ki, bu baxımdan da
institutsional açıqlığın tam şəkildə mövcudluğunu iddia etmək
mümkünsüzdür.
87
Dostları ilə paylaş: |