Həm milli, həm də MDB daxili bazarda antiinhisar
siyasətinin sistemli və kompleks xarakter alması zərurəti aydın
başa düşülən bir problem olmaqla razılaşdırılmış mövqelərin
(dövlətlərarası) ortalığa qoyulmasını tələb edir. Eyni zamanda,
məhz problemə sistemli yanaşma mövqeyindən fərqlilik açıq
şəkildə müşahidə edilir.
MDB daxili iqtisadi məkanda antiinhisar qanunvericiliyi və
antiinhisar siyasətinin
regional—»milli
mənafelər
bölümündə, yəni, onlann effektiv təminatına istinad etməklə
razılaşdınlmış tətbiqi hər şeydən əvvəl inteqrasiya blokunun
ümumi formada ifadə olunmuş antiinhisar strategiyasını heç
olmazsa, istiqamətlər baxımından müəyyənləşdirməyi tələb edir.
Bu baxımdan, zənnimizcə, sistem bütövlüyü prizmasından
problemə yanaşmaq məqsədəuyğun olardı (şək.
Şsk. 6.1. Regional səviyyəli antiinhisar strategiyasının
istiqamətlər üzrə hlok-sxemi.
282
Bununla bahəm, qeyd edilməlidir ki, müəssisənin dövlət
reestrinə daxil edilməsi hələ öz-özlüyündə onun hegemon
mövqedən sui-istifadə etməsinə, inhisarçı olmasına dəlalət etmir.
Başqa sözlə, sırf konseptual yanaşma çərçivəsində əvvəlki
paraqraflarda da göstərmişdik ki, təssərrüfat subyektinin iriliyi ilə
inhisarçı mövqe arasında bərabərlik işarəsi qoymaq düzgün
deyildir. Eyni zamanda, o da məlumdur ki, istehsalın inkişafı üçün
zəruri olan resurslann yaxud tədiyyəqabiliyyətli tələbin
məhdudluğu şəraitində inhisarçı fəaliyyət sadəcə olaraq
mümkünsüzdür.
Eyni zamanda, qeyd etmək lazımdır ki, milli bazarda
effektiv rəqabət mühitinin formalaşmasına əks təsir göstərən
amillər sırasında beynəlxalq rəqabət gücləri əlahiddə yer tutur.
Məhz bu nöqteyi-nəzərdən ölkədə fəaliyyət göstərən TMK-ın
davranış tərzi bütünlüklə antiinhisar nəzarətinin əhatə dairəsində
olmalıdır. Ümumiyyətlə, müasir dünya təcrübəsindən çıxış etməklə
TMK-ların bütövlükdə milli iqtisadiyyata mənfi istiqamətli təsirini
aşağıdakı kimi qruplaşdırmaq mümkündür:
1)
TMK-lar böyük rəqabət gücünə malik olmaqla milli
iqtisadi subyektlərin bazar fəaliyyətini məhdudlaşdırmaq və
bununla da onların dinamik inkişafını dayandırmaq iqtida-
nndadır;
2)
Transmilli kapitalın sərbəst miqrasiyası ölkədə maliyyə
sabitliyini poza və milli val
5
aıtanm normal fəaliyyətinə əngəl
törədə bilər ki, nəticədə də milli iqtisadi təhlükəsizlik sistemi ciddi
şəkildə «zədələnə» bilər;
3)
TMK-lann mental xüsusiyyətlərdən xaliliyi, kosmopolit
davranışı milli biznesin inkişafına və eləcə də, keçid iqtisadiyyatlı
ölkələrdə milli dövlət quruculuğuna ağır zərbə endirmək
imkanındadır;
4)
TMK-lar super iqtisadi gücündən yararlanmaqla ölkə
hökumətinin fəaliyyətini öz maraqlan çərçivəsinə salmağa,
ümummilli mənafelərin təminatına zidd istiqamətə yönəltməyə
qadirdirlər və s.
Milli bazarda „antiinhisar siyasətinin regional və dürıya
bazarları ilə qarşılıqlı əlaqədə tətbiqi, yaxud antiinhisar
283
//İ
siyasətinin regional aspektlərinin ölkədaxili iqtisadi səmərəliliyin
yüksəldilməsinə
istiqamətləndirilməsi
və
rəqabətqabiliyyətljlıj^jn^jrtuilması məqsədi ilə aşağıdakıların
həyata keçirilməsim^ məqsədəmüvafıq hesab edirik;
1)
Ölkənin ümummilli mənafelərinin regional və qlobal
səviyyələrdə təminatına nail olmaq üçün qanunverici bazanın
təkmilləşdirilməsinə söykənməklə pritentiv tədbirlər kompleksinin
işlənib hazırlanması vo tətbiqi;
2)
Ölkənin iqtisadi potensialının canlandırılması, işgüzar
aktivliyin yüksəldilməsi nöqteyi-nəzərindən idxal tariflərinə
yenidən baxılması zərurəti; O mənada ki, idxal tarifləri
rəqabətqabiliyyətli istehsal sahələrinin təşkilinə və inkişafına əngəl
törətməsin;
3)
Xarici ölkə hökumətləri tərəfindən subsidiyalaşdırılan
ixracatın milli bazarda formalaşmasına çalışılan effektiv rəqabət
mühitinə mənfi yönümlü təsirini aradan qaldırmaq, rəqabət
şəraitinin bütün bazar subyektləri üçün eyni, bərabər imkanlar
yaratmasına nail olmaq; Bu məqsədlə, ən effektiv tədbir,
zənnimizcə, sözügedən subsidiyalaşdırılmış ixracata xüsusi idxal
rüsumlarının tətbiqi ola bilərdi;
4)
Ölkədə analoqu olan malların idxalında həm tarif, həm
də qeyri-tarif maneələrin tətbiqi, həmin malların idxalı üçün xarici
kreditorlara dövlət zəmanətinin verilməsi praktikasından imtina
edilməsi;
5)
Maliyyə kapitalının, ticarət-satış şəbəkəsinin, istehsal və
elmi-texniki potensialın korporativ strukturlarda birləşməsi yaxud
qovuşmasına qoyulan məhdudiyyətlərin aradan qaldırılması;,
6)
Qarışıq müəssisə və təşkilatlarda şaquli inteqrasiyanın
stimullaşdırılması;
7)
Müstəqil fəaliyyət göstərmək gücündə olan maliyyə-
sənaye qruplarının formalaşmasına dövlət dəstəyinin təşkili.
284
Dostları ilə paylaş: |