Elxan Elatlı o gecə yağIŞ yağirdi
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
downloaded from KitabYurdu.org VII * * * etdim. Onlar Namiqin həmin axşam gözlərinin qabağında olduğunu və hamama girib-çıxandan sonra bir az çay içib söhbət edərək, sonra yatdığını bildirdilər. Namiqlə, necə deyərlər, üzülüşüb məktəbə getdim və Mikayılgilin ən yaxın qonşusu olmuş, Feyzi kişini oraya gətizdirdim. Feyzi kişi yetmiş beş yaşında qoca bir kişi olduğu üçün əvvəlcə ona elə bir əhəmiyyət verməmişdik. Onu sinif otaqlarının birində, təklikdə danışdırdım. - Feyzi kişi, sən dünyagörmüş adamsan. Bəlkə bu işi açmaqda bizə kömək edəsən? Sən bu kənddə hamını yaxşı tanıyırsan. Sənin fikrincə bu işi kim eləmiş olar? - Nə bilim, ay oğul. - Feyzi kişi başını buladı - Zəmanə elə xarab olub ki, heç kimdən baş açmaq olmur. Gül kimi uşaqlar idi onlar. Özü də camaatın balalanna elm öyrədirdilər. Gərək nə qədər qansız, nə qədər allahsız olasan ki, o cür gəlinə əlin qalxa. - Sən onların qonşususan. Heç həmin gün, ya bir gün əvvəl nəsə şübhəli görünən bir şeyə rast gəlməmisən? Feyzi kişi bir az duruxub fikrə getdi. Cibindən təsbehini çıxarıb oynatmağa başladı. - Feyzi dayı, - dedim. - Bir şey bilirsənsə məndən gizlətmə. - Gizlətmə deyəndə ki, ay bala qorxuram qoca vaxtımda çaşmış olam, sizə də kömək etmək əvəzinə yolunuzdan yayındıram. - Sən bildiyini de, qorxma, yayınmarıq. Feyzi kişi təsbehini oynatmağı dayandırıb üzümə baxdı: - Mən həmin axşam həyətə düşmüşdüm. Bayır yaman qaranlıq idi. Göyün üzünü bulud tutmuşdu. Lap uzaqlarda arabir şimşək çaxırdı. Birdən mənə elə gəldi ki... qonşuda çığırtı eşitdim. - Necə? - stulumu bir qədər yaxma çəkdim. - Hansı qonşuda? - Rəhmətlik Mikayılgildə deyirəm də?.. - Kimin səsi idi? - Vallah ayıra bilmədim. Ancaq qadın səsi olmalıydı. Bəlkə də mən yanılıram, bəlkə elə qulağım məni aldadıb. Dəqiq deyə bilmərəm. - Qışqırtı çox eşidildi? - Yox! Elə bir dəfə ötəri eşitdim. downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org VII * * * - Feyzi dayı, yaxşı yadına sal, sən allah, bu saat neçədə oldu? - Hiss edirdim ki, kələfin ucu daha lap əlimin yaxınlığındadı. - Saatı deyə bilməyəcəm, başına dönüm. - Nə pis oldu bu?! - Əlimi özümdən asılı olmayaraq stola vurdum. -Bəs sonra? Sonra nə etdin? - Nə edəcəm? Bir az yerimdə dayanıb qulaq asdım. Daha heç bir səs eşidilmədi. Fikirləşdim ki, qulağıma səs düşüb. Birdən yavaş- yavaş yağış yağmağa başladı. Mən də tələsik evə çıxdım. - Demək həmin səsi eşidəndən az sonra yağış yağdı? - Bəli başına dönüm, dörd-beş dəqiqə sonra. - Deməli, həmin səsi ıı-ə 20 dəqiqə işləmiş eşitmisən. - Daha onu deyə bilmərəm, yalançı olaram. Feyzi kişi gedəndən sonra başımı əllərimin arasına alıb otaqda tək qaldım. Deməli, saat 10- 20-də. Axı bu vaxt Təranə qardaşıgildə olub?! Fikirlərim tamam qarışdı. Yox! Yox! Min dəfə yox. Bu ola bilməz! Bu qətiyyən ola bilməz. Feyzi kişi düz demir! Bilərəkdən, bilməyərəkdən məni azdırır... Direktor otağa girəndə fikirdən ayıldım. - İşiniz yoxdursa, gedək bizdə nahar edək. - Yox, sağ olun! - dedim. - Xahiş edirəm. Təranəni buraya çağırtdırın. Qəti qərara gəldim ki, Təranə ilə ciddi söhbət edib, bu qaranlıq məsələni işıqlandırım. Bir qədərdən sonra dəhlizdə acıqlı səs eşidildi: - Nə olub yenə? Bir adamı neçə dəfə danışdırırlar? Bu Oqtaym səsi idi. Mirağa müəllim onu sakitləşdirməyə çalışırdı. Onlar otağa birlikdə daxil oldular. - Hanı Təranə? - deyə sakitcə soruşdum. - Ondan nə soruşmaq lazımdır, soruşmusuz da! İndi nə soruşacaqsız? Birtəhər hirsimi boğub dilləndim: - Lazım gəlsə, hər ikinizi şöbəyə aparıb, gecəni də orada saxlatdıraram. Sizinlə mülayim downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org VII * * * rəftar etdikcə cızığınızdan çıxmayın! Burada söhbət iki insanın ölümündən gedir. Vacib olsa bir adamı yüz dəfə danışdıracağıq. Oqtay nə deyəcəyini bilməyib üzümə baxırdı. - Nə gözləyirsən? Get arvadını göndər gəlsin! Özün də buralarda ol! Oqtay çıxdı. Bir az keçmiş Təranə ilə qayıdıb gəldi. Direktordan da, ondan da xahiş etdim ki, dəhlizə çıxsınlar. Təranəyə oturmağı təklif etdim. O stulda oturdu. Nədən başlayacağımı qət etməmişdim. Bir az fikirləşib sözə başladım: - Təranə xanım, istintaq zamanı hər bir suala düzgün cavab vermək lazımdır. Ya qorxudan, ya əhəmiyyətsiz hesab etməkdən yanlış verilən bir cavab istintaqı səhv yola salır və cinayətin açılmasını yubadır. - Mən nəyi düz demirəm ki? - kədərlə soruşdu. - Siz o gecə qardaşmızgili sağ-salamat qoyub saat ıı-də onlardan çıxmısız, eləmi? - Bəli. Daha doğrusu on birə beş dəqiqə qalmış. - Orada sizdən başqa qonaq olmayıb ki? -Xeyr! - Çıxanda qardaşınız sizi yola saldı? - Yox... həyətə düşmədi. Mən hiss edirdim ki, onlar yorulublar. Yatmaq istəyirlər. Konsert qurtaran kimi ayağa qalxıb sağollaşdım. - Darvazanı bağlayan olmadı? - Yox, darvazanı mən örtdüm. - Ayrılanda nə danışdınız? - Mən ayağa qalxıb dedim ki, «Gecəniz xeyrə qalsın, mən getdim!» Onlar da dedilər ki, «xeyrə qarşı». Ancaq dalımca həyətə düşmədilər. - Belə çıxır ki, onlar sizə qarşı laqeydlik ediblər. - Necə deyim... Bəlkə də... - Yaxşı! Saat on birə iyirmi dəqiqə işləmiş Mikayılın evindən çığırtı səsi gəlib. Bu barədə nə deyə bilərsiz? - On birə iyirmi dəqiqə işləmiş? - deyə təkrar etdi. downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|