Elxan Elatlı o gecə yağIŞ yağirdi
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
downloaded from KitabYurdu.org VII * * * - Deyirsən ki, arzulanmı yerinə yetirəcəksən. Elə mənim arzum işləməkdi də. Məsələ təkcə pulda deyil axı. Əziyyət çəkmişəm, oxumuşam! - axırda isə zarafata keçmişdi. - O ki qaldı əlimin kiməsə toxunmağına, söz verirəm, ancaq əlcəklə işləyəcəm. Oqtay daha bir söz deməyib razılaşmışdı. İlk gündən mehriban yaşamağa başladılar. İki oğlanlan da oldu. İndi evi dolandırmaq Oqtayın başını qatsa da hərdən vaxt tapıb axşamlar Təranə ilə Bakıda keçirdikləri günlərdən söhbət edir və bəzən and içir ki, artıq böyük oğlanlarının altı yaşı olmasına baxmayaraq indi də Təranə ilə qovuşmağına inana bilmir. Ertəsi gün müstəntiq Təhməzov, mayor Seyidov və mən Qaradumanlıya yollandıq. Əvvəlcə qətl hadisəsi törədilən evə bir daha baş çəkib, nə isə yeni bir şey tapmaq istədiksə də, heç nə alınmadı. Döşəməsindəki qurumuş qan gölməçələri hələ də təmizlənməmiş bu ev öz sirrini bizə açmaq istəmirdi. Sentyabrın 14-ü gecəsində, yağışlı zülmətə bürünmüş həmin gecədə bu evdə dəhşətli bir hadisə baş vermişdi. Ancaq bu hadisənin kim tərəfindən törədildiyi hələ də bizə məlum deyildi. O gecə bu evə qara niyyətlə təşrif gətirən arzuolunmaz qonaq kim idi? Mikayılın hörmətlə qarşıladığı, Fəzayənin qarşısına süfrə açdığı, sonda isə yaxşılığa əks münasibət göstərib iki xoşbəxt gənci - ata-ana olmaq arzusunda olan və övlad gözləyən iki insanı qanına qəltan edən nanəcib əclaf kim idi görəsən? Ehsan Tofiqgildə verilirdi. Seyidovun təklifi ilə biz də mərasimdə iştirak etdik. Gənc molla yasin surəsini oxuyanda diqqətlə yasxanada əyləşən adamların üzlərinə göz gəzdirməyə başladım. Kamillə Paşa da yasxanada idilər. Kamil Rüstəmlə yanaşı oturmuşdu. Oqtay yasxananın girəcəyində ayaq üstə dayanmışdı. Ancaq nədənsə Namiq gözümə dəymədi. Fikirləşdim ki, görəsən axtardığımız naməlum qatil də yasxanada oturmuş adamlann arasındadırmı? Axı yəqin ki, həmin adam da şübhə yaratmamaq üçün başqaları kimi bu mərasimdə iştirak etməlidir?! Ancaq o kimdir?! Bir də fikirləşdim ki, gərək biz dəfn mərasimində də iştirak edəydik. Belə deyirlər ki, qatil öz öldürdüyü adamın meyitinə baxanda meyitin yarasından qan sızır. Bəlkə downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org VII * * * beləliklə tapmaq olardı həmin adamı. Ancaq yox! Bu axmaq fikirlər haradan ağlıma gəldi, özüm də bilmirəm. Biz qatili hökmən tapmalıydıq. Özü də başqa yolla yox, ancaq ağlın və məntiqin köməyi ilə. Molla yasini oxuyub qurtaran kimi süfrəyə yemək gətirildi. Yemək yığışdırılandan sonra mərhumların ruhuna dua oxuyub ayağa qalxdıq. İcra nümayəndəliyinin idarəsi qonşu kənddə olduğu üçün məktəbə gedib bir qədər məktəbin qocaman direktoru Mirağa müəllimlə söhbət etdik və sonra Təranəni məktəbə çağırtdırdıq. Oqtay da Təranə ilə birlikdə gəldi. Təranəni direktorun kabinetində tək dindirmək istəyəndə Oqtay əvvəl razı olmadı. Mayor Seyidov ona acıqlanıb bayırda gözləməyi tapşırandan sonra əsəbi halda çıxıb dəhlizdə gözlədi. Təhməzov əyninə qara rəngli don geyinmiş, gözlərindən kədər yağan Təranəni diqqətlə süzüb əyləşmək üçün stul göstərdi. - Əyləşin, adınız, familiyanız nədir? - Nəzərova Təranə Eybalı qızı. - Neçə yaşınız var? - İyirmi səkkiz. - Nə işləyirsiz? - Həkim məntəqəsində tibb bacısı. - Neçə işçi var məntəqənizdə? - Dörd. Vaqif baş həkimdir. Gülçöhrə ilə mən tibb bacısı. Bir də Sərfinaz xala xadimədir. Oqtayın xalası. - Baş həkiminiz də bu kənddəndir? - Xeyr, Vaqif rayon mərkəzindəndir. Altı aydır gəlib. - Yəqin ki, savadlı həkim kəndə gəlməz. - Xeyr. Çox savadlı həkimdir. Həm də yaxşı adamdır. - Bu hadisə baş verən axşam siz qardaşımzgildə olmusunuz? - Təhməzov əsas məsələyə keçdi. - Bəli... - Nə vaxt? Çalışın, dəqiq deyin! - Axşam saat 9-dan 11-ə 5 dəqiqə qalmışa kimi... Mən evdən downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org VII * * * çıxanda Oqtaydan icazə aldım, dedim ki, Mikayılgilə getmək istəyirəm. O da saata baxdı. Doqquza qalmışdı. Təxminən beş altı dəqiqə. Dedi get, ancaq 11-də evdə ol. Mən də on birə beş dəqiqə qalmış qardaşım gildən çıxıb evə qayıtdım. - Nəyə görə getmişdiz onlara? - Qardaşım evidi də... - Təranə ah çəkdi. - Hərdən baş çəkməyə, söhbət etməyə gedirdim. - Bəs niyə gecə? - Gündüz vaxt olmur. Ona görə də bizdə hamı bir-biri ilə söhbət etməyə axşamlar gedir. - Onlara gedəndə həmişə tək gedirsiz, yoxsa Oqtayla? - Tək. Oqtay rəhmətlik qardaşımla küsülü idi. - Nəyə görə? - Pul istəmişdi. O da yəqin ki, olmadığına görə verməmişdi. - Nəcməddin axırıncı dəfə gələndə sizə pul verdi? - Xeyr. Uşaqlar üçün paltar almışdı. - Bəs Mikayılgilə nə qədər pul vermişdi? - Bilmirəm. - Siz Mikayılgildə olanda orada başqa adam var idi? - Xeyr, yox idi. - Nə ilə məşğul idiniz orada? - Elə söhbət etdik... - Nədən? - Hər şeydən. Uşaqlardan, məntəqədən, məktəbdən... - Sonra? - Sonra... televizora baxdıq. - Hansı verilişə? - Selcanın konsertinə baxdıq. On birə beş dəqiqə qalmış konsert qurtardı, mən də durdum. - Ondan əvvəl nəyə baxdınız? - Ondan əvvəl nəsə veriliş var idi. Ancaq biz söhbət edirdik onda. - Xörək yediniz? - Xeyr. Bilmirəm, bəlkə məndən əvvəl yemişdilər? Ancaq biz çay downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|