Elxan Elatlı o gecə yağIŞ yağirdi
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
downloaded from KitabYurdu.org VII * * * çalışsa da qorxduğu o saat hiss olunurdu. - Qohumuyam. Bax, elə eləmə ki, səninlə başqa cür danışım. Oğlan dinmədi. Hətta Oqtay ondan xeyli aralanandan sonra da heykəl kimi dayanıb onun arxasınca baxırdı. Oqtay bir həftə hər gün axınncı dərsdən qaçıb özünü göstərmədən Təranəgilin məktəbinin qabağında dayandı. Ancaq daha bir dəfə də Təranəni həmin oğlanla görmədi. Deyəsən, oğlan Təranədən ötrü başını ağrıtmaq istəməmişdi. Axır bir gün dərsdən çıxan Təranəni bir qədər yaxınlıqdakı parkda oturmağa razı sala bildi. Skamyaların birində oturub söhbətə haradan başlamağı fikirləşirdi ki, Təranə özü dilləndi: - Yusifə nəsə demisən? - Yusif kimdi? - Oqtay təəccübləndi. - O mənimlə gördüyün oğlanı deyirəm. - Hə! - cəsarətlə dilləndi, - dedim ki, bir də sənə yaxınlaşmasın. - Niyə? - Ona görə ki... - Oqtay düşündü ki, indi bu saat deməsəm, sonra çətin olacaq. - mən səni sevirəm. Həmin o Yusifdən min qat artıq sevirəm. Üç ildir ki, mənim gecəm-gündüzüm yoxdur. Üç ildir ki, həyatımı sənə həsr etmişəm. - Başını aşağı dikib qızın üzünə baxmadan ürəyindəkiləri açıb tökürdü. - İnan Təranə. Bu üç ildə elə bir dəqiqə olmayıb ki, səni fikirləşməyim. Mənim nəzərimdə bütün dünyada səndən gözəl qız yoxdur... Təranənin bədəni uçunurdu. Söz yox ki, belə sözləri eşitmək ona xoş idi. Çətin də olsa nəsə demək xatirinə dilləndi: - Bəyəm bütün dünyanın qızlarını görmüsən? - Yox, görməmişəm. Ancaq heç inana bilmərəm ki, hardasa, hansı ölkədəsə səndən gözəl qız tapılsın. Təranə dinmədi. Oqtay birdən fikirləşdi ki, bax elə buradaca söhbəti dəyişmək bəlkə daha çox xeyir verə bilər. Həm də o elə qorxurdu ki, birdən Təranədən konkret cavab istəsə ondan «yox» cavabı eşidər. Bu isə onun üçün ölümdən pis ola bilərdi. Bir qədər downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org VII * * * susandan sonra: - Dərsləriniz çətindi? - deyə gözlənilmədən soruşdu. - Elə də yox... - Təranə sakit cavab verdi. - Harada qalırsan? Yataqxanada? - Yox. Xalamgildə. - Dur gedək. Sonra xalan narahat olar. Qızı xalasıgilə qədər ötürdü. Yataqxanaya qayıdanda Oqtay artıq dünyaya başqa nəzərlərlə baxırdı. Sən demə bu dünyada yaşamaq nə gözəl şey imiş, ilahi! Sən demə var-dövlət, hakimiyyət, hətta cansağlığı da ikinci dərəcəli əhəmiyyətsiz şeylər imiş insan üçün. Bu məhəbbət nə sirli qüvvə imiş ki, birdən birə insanın gözündə hər şeyin mahiyyətini dəyişməyə qadirdir?! O gündən tez-tez görüşməyə başladılar. Aralarında intim münasibətlər başlanandan sonra isə Oqtay Təranəsiz bir yerdə qərar tuta bilmirdi. Təranə özü də Oqtaysız qalan kimi darıxır, daha çox bir yerdə olmağı təklif edirdi. Nəhayət, yay tətilində kənddə olanda nişanlandılar. Deyəsən Təranənin anası Dürdanə arvadın onların Bakıdakı macəralarından azacıq da olsa xəbəri var idi. Bacısı demişdi. Odur ki, Dürdanə ərini tezliklə razı saldı və qızın xeyir- duasını verdilər. Artıq Oqtay ikinci, Təranə isə üçüncü kursa keçmişdilər. Təranə Oqtayla görüşəndə bildirdi ki, onlan Kürdəmirə pambıq yığımına aparacaqlar. Bəlkə də bir aylığa. Oqtay tamam məyus oldu. Ona elə gəldi ki, bir ay, bir ay kimi yox, on il kimi keçəcək. Onsuz da yay tətilində çəkdiyini çəkmişdi. Atasından və qardaşından çəkinən Təranə kənddə tez-tez görüşməyə razı olmamışdı. İndi də belə. Özü də kənd başqa, kənar yer başqa. Onda Oqtay qismən arxayın idi ki, Təranə öz evlərindədir. İndi isə yoldaşları ilə çölün düzünə gedirlər. Allah bilir kimlər olacaq orada. Yazıq Oqtay qısqanclıqdan az qalırdı ki, dəli olsun. Ancaq bu yandan da özü dərsi atıb Təranə ilə gedə bilməzdi. Onsuz da qayıbları çox idi. Keçən il belə qayıblann üstündə ona töhmət də vermişdilər. downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org VII * * * - Əşi, cəhənnəmə ki! heç nə olmaz, gedəcəm onlarla! Oqtay qəti qərarını Təranəyə də bildirdi. Təranə sevindi. - Nə olar? Uşaqlarımızın çoxu bilir ki, nişanlımsan. Oqtay Təranəgillə Kürdəmirə yola düşdü. Bir aya yaxın orada Təranə ilə oldu. Nə havanın istisi, nə də ağcaqanadların həyasızlığı gözünə görünmürdü. Dünyada hər şeyi unutmuşdu. Qayıdanda isə bütün çəkdiyi ləzzət gözündən gəldi. İnstitutdan qovulmağı haqqında əmr yazılıb divara vurulmuşdu. Dekana, komsomol katibinə nə qədər yalvardısa da bir şey çıxmadı. - Bizlik deyil, rektora de! - deyib başdan elədilər. Bakıda bir ağızlı adamı da yox idi ki, ona həyan olsun. Beləliklə əzab-əziyyətlə qazandığı tələbə adından məhrum oldu. Bunu eşidəndə Təranə də çox təəssüfləndi. - Bəs indi nə edəcəksən? - deyə soruşdu. - Burada iş tapıb işləyəcəm. Sən məktəbi qurtarana kimi. Sonra kəndə gedərik. Təranə könülsüz dilləndi: - Nə deyirəm?.. Zavodda iş tapan Oqtay Təranə ilə indi ancaq axşamlar görüşə bilirdi. O bu görüşləri elə səbirsizliklə gözləyirdi ki, iş günü onun üçün əsl cəhənnəm əzabına çevrilirdi. Axır ki, Təranə məktəbi bitirdi və Oqtay da işdən çıxıb kəndə qayıtdı. Toy edib evləndilər. Oqtay rayonun yol idarəsində traktorçu kimi işə düzəldi. Hələ əsgərlikdə olanda oxuyub traktorçuluq vəsiqəsi almışdı. Əvvəl heç Təranənin həkim məntəqəsində işləməsinə razı deyildi. - Düzdür, mən məktəbi qurtara bilmədim. Ancaq daşdan da olsa, pul çıxarıb sənin bütün arzularını yerinə yetirəcəm. Sən işləməsən də olar. Niyə görə yad kişilərə iynə vurasan. Nə bilim qan təzyiqin ölçəsən? - Yenə qısqanırsan? - Təranə gülüb soruşmuşdu. - Sən mənim üçün elə müqəddəs, elə qiymətli varlıqsan ki, vallah əlinin kiməsə toxunmağına razı ola bilmirəm. Bundan ötrü məni qınama! downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|