Elxan Elatlı o gecə yağIŞ yağirdi
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
downloaded from KitabYurdu.org VII * * * içdik. - Deməli saat on birə kimi onlar sağ-salamat olub, eləmi? - Bəli... - Axı ekspertin rəyinə görə onlan saat ıo-ıı arasında öldürüblər. Bu necə olur? - Təhməzov əlini havada yellədi. - Bilmirəm... - Təranə ağlamağa başladı. Elə ürəklə və yanıqlı ağlayırdı ki, mənim ona həqiqətən yazığım gəldi. - Yaxşı, ağlama! - mayor Seyidov söhbətə qarışdı. - Sən qardaşın gildən çıxanda yolda heç bir adama rast gəlmədin ki? Təranə yaylığı ilə gözlərinin yaşını silib, başını qaldırdı. Bir qədər dayanıb özünü ələ aldı və danışmağa başladı: - Həmin gecə mən qardaşımgildən çıxanda hər yan zülmət qaranlıq idi. Bərk yağış yağırdı. Beş-altı addım getmişdim ki, gördüm kimsə qabaqdan gəlir... - Kim idi o?! - Təhməzovla mayor Seyidov ikisi də birdən soruşdu. - Gəlib mənə çatanda əlindəki fənərin işığını üzümə tutdu. Dedi: - Təranə sənsən? Səsindən tanıdım ki, əmim oğlu Ağasəməddir. Dedim hara gedirsən? Dedi ki, Mikayılgilə. Dedim, nə var bu gecə vaxtı, yatmaq istəyirlər axı? Dedi sözüm var. Sonra ayrıldıq. O, həyətə girdi. Mən isə çıxıb evimizə getdim. - Deməli belə... - Seyidov çənəsini sığalladı. - Siz onda Ağasəməddən şübhələnmədiniz ki? - deyə mən sual verdim. - Bilmirəm... - dedi və yenə ağlamağa başladı. - Siz çıxın! - Təhməzov Oqtayı çağırmağı tapşırdı. Protokolu Təranənin qabağına qoyub qol çəkdirdim. Təranə qol çəkib ağır-ağır stuldan qalxdı və otaqdan çıxdı. Oqtay içəri girib qanıqara halda ayaq üstə dayandı. - Oqtay, nə işlə məşğul olursan? - baş müstəntiq ona oturmaq təklif etmədən suala başladı. - Yol idarəsində traktorçuyam. - Neçə uşağın var? - İki. Biri altı, biri dörd yaşında. İkisi də oğlandı. downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org VII * * * - Allah saxlasın! Qaynınla niyə küsülü idin? - Olur da... İncimişdim. Borc istədim vermədi. - Nə vaxt? - Bir il olar... Təhməzov mənə mənalı-mənalı baxıb yenə üzünü Oqtaya çevirdi. - Siqaret çəkənsən? - Yox. Qabaqlar çəkirdim. Sonra tərgitdim. Nadir müəllim başını yellədib diqqətlə Oqtaym gözlərinə baxdı. - Qaynıngil öldürülən gecə arvadın onlarda olub, eləmi? - Bəli! - Evdən nə vaxt çıxıb və nə vaxt qayıdıb? - Doqquzda çıxdı, on birdə qayıtdı. - Bəs sən həmin vaxt harada olmusan? - Evdə adam var idi, onunla nərd oynayırdıq. - Kim idi o? - Bafadar, qonşum. Tez-tez bizə gəlir. O gedəndən on beş dəqiqə sonra Təranə qayıtdı. Düz saat on birdə! - Protokola qol çək, get! Lazım olanda, yenə çağıracağıq. Arvadını da apar. Oqtay çıxan kimi mayor Seyidov üzünü müstəntiqə tutdu: - Təcili Ağasəmədi çağırmaq lazımdır. - Hə! - Nadir müəllim mənə baxdı. - Bir də Bafadarı. Çıxıb Oqtaya tapşırdım ki, həmin iki adamı tapıb məktəbə göndərsin. Otağa qayıdanda Təhməzov fikirli halda danışırdı: - Bu necə dolaşıq iş oldu?! Ağasəməd Mikayılgilə saat on birdə giribsə, xörəyi bişirmək, süfrə açmaq, yemək heç olmazsa iyirmi dəqiqəyə başa gəlməliydi. Belə olanda o, cinayəti 11-20-dən tez törədə bilməz. Ancaq Aqşin... - Bəlkə Aqşin səhv edir? - Seyidov onun sözünü ağzında qoydu. - Məgər bu ola bilməz? Onun dediyi fikirlə işimizi qursaq biz özümüzü tamam dolaşdıracağıq. - Siz deyən olsun. - Təhməzov dilləndi. - Lap tutaq ki, Aqşin verdiyi rəydə yanlışlığa yol verib, onda deyin görək Fəzayə nəyə görə downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org VII * * * qonşu otağa keçib yeməyini orada yeyib? Axı bu Ağasəməd özgə adam deyil, Mikayılın əmisi oğludur?! - Bəlkə onların gizli söhbəti olub? Bəlkə Mikayıl özü arvadına deyib ki, keç o biri otağa! - Seyidov cavab verdi. - Bilmirəm. - Nadir müəllim ayağa durub otaqda gəzişməyə başladı. - Görək hələ Ağasəməddən nə çıxacaq. Ancaq mən şəxsən Təranədən şübhələnirəm. O cümlədən Oqtaydan da. - Sən nə danışırsan? - Seyidov əlini yellədi. Bu vaxt Mirağa müəllim içəri girdi. O istintaq başlananda bizi qoyub harasa getmişdi. - Çay içəcəksizsə tapşırım bura gətirsinlər. - Yox, Mirağa müəllim, əyləşin, heç nə lazım deyil. - Təhməzov ona divanı göstərdi. Direktor keçib divanda əyləşdi. - Bu kənddə demək olar, hamı sizin şagirdiniz olub. Siz nə deyə bilərsiniz bu iş barədə? Mirağa müəllim əli ilə ağ saçlarını dala darayıb dedi: - İnsanları tanımaq çox çətindir. Bu barədə fikirləşəndə deyirəm ki, sizin işiniz doğurdan da çox çətin işdir. Mənim əlli ildən çox pedaqoji stajım var. Siz dediyiniz kimi bu kənddə əksəriyyətinə dərs demişəm. Ancaq nə qədər fikirləşirəm, nə qədər götür-qoy edirəm, yenə bir yana çıxa bilmirəm, bu işi kim edə bilər? Rəhmətlik Eybalının uşaqlarının dördü də ağıllı, tərbiyəli uşaqlar olub. Onlar pis işlərlə məşğul ola bilməzlər. Nə bilim, söz gəzir ki, yazıqları pula görə öldürüblər. İndi biz hansı əsrdə yaşayırıq ki, beş-on manat puldan ötrü insana əl qaldırasan? Bu ki, vəhşilikdən başqa bir şey deyil?.. ... Çağırılanlardan birinci Bafadar gəldi. Mən yenə qarşıma təzə ağ vərəq qoyub protokol yazmağa başladım. Təhməzov söhbəti qısa elədi: - Bu hadisə baş verən gecə harada idin? - Oqtaygildə. - Bafadar o saat cavab verdi. - Sən orada olanda Təranə nə vaxt evdən çıxdı? - Saat doqquzda çıxdı. Oqtay dedi ki, on birə kimi qayıt gəl. Mən downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|