downloaded from KitabYurdu.org
VII
* * *
-
Altı ay olar...
-
Mikayılla münasibətin necə idi?
-
Pis olmayıb. Bacısı məntəqədə mənimlə işləyir. Özü ilə də qonşu
kimi idik.
-
Sentyabrın 6-7-də klubun qabağında Mikayılla nə üstündə
mübahisə etmisiz?
-
Biz mübahisə etməmişik.
-
Axı eşidən olub!
-
Yəqin səhv eşidiblər.
Təhməzov bizə baxıb başını yellədi və yenə üzünü Vaqifə tutdu:
-
Nəzərinə çatdınm ki, suallara düzgün cavab verməsən, vəziyyətin
pisləşəcək.
De görüm, sentyabrın 14-ü gecəsi harada idin?
-
Evdə.
-
Hansı evdə?
-
Əlbəttə, öz evimdə. Yəni kirayədə qaldığım evdə.
-
Nə işlə məşğul idin?
-
Heç nəylə. Təzə rəngli televizor almışam. Oturub ona baxırdım.
-
O gecə hansı verilişlərə baxdın?
-
Konsert oldu... Sonra xəbərlər proqramı başladı.
-
Konsert nə vaxt qurtardı?
-
On birdə. Ya on birə beş dəqiqə qalmış.
-
Bizi əsas ondan sonrakı verilişlər maraqlandırır. Sonra nəyə
baxdın?
-
Xəbərlərə...
-
Nə xəbər yadında qaldı onda?
-
Nə bilim...- fikrə getdi.
-
Bəs sonra nəyə baxdın?
-
Sonra yatdım.
-
Bəs nə ilə sübut edə bilərsən ki, saat on birdən sonra evdə
olmusan?
-
Bilmirəm necə sübut edim... Axı mən tək yaşayıram?
Hiss olunurdu ki, Vaqif daxili həyəcanını güclə boğur. Tez-tez
udqunurdu. Fikirləşdim ki, biz nəyə görə indiyə kimi ondan
downloaded from KitabYurdu.org
downloaded from KitabYurdu.org
VII
* * *
şübhələnməmişdik? Axı o yeganə adam idi ki, kənddə tək yaşayırdı.
Paşanın, Namiqin, Ağasəmədin hadisə baş verən radələrdə evdə
olmalarını təsdiq edənlər var idi. Düzdür, onlar həmin şəxslərin ailə
üzvləri idilər. Ancaq hər halda, öz sözlərinin üstündə qətiyyətlə
dururdular. Vaqifin isə həmin vaxt evdə olduğuna şahidlik edə biləcək
adam yox idi. Fikirləşdim ki, Ağasəməd Mikayılgilin həyətindən
çıxandan sonra Vaqifin oraya gəlməsi və o qanlı hadisəni törətməsi
necə də ağlabatandır!
-
Siqaret çəkirsən? - Təhməzov soruşdu.
-
Yox! Ömrümdə çəkməmişəm.
-
Deməyəcəksən, Mikayılla nə üstündə mübahisə etmisiz?
-
Axı mən onunla mübahisə etməmişəm? ! Mayor Seyidov
barmağı
ilə Vaqifi hədələyib
acıqlı halda dilləndi:
-
Ə bura bax, özünü uşaq kimi aparma! Bizim vaxtımız yoxdur
səhərə kimi səninlə çənə döyək. De görüm sənin bu işdən xəbərin var,
yoxsa yox?
-
Mən adam öldürməmişəm... - Vaqif dili ilə qurumuş dodaqlarını
islatdı.
-
Bəs kim öldürüb onlan?
Vaqif başını aşağı salıb handan-hana dilləndi:
-
Bilmirəm...
Əsəbiləşmiş bölmə rəisi üzünü mənə çevirdi:
-
Daha gecdi. Protokolu tamamla, ver qol çəksin. Özünü də apar
sal aşağı. Bircə gecə
orada qalsa, səhər bildiklərini danışacaq.
Vaqif protokola qol çəkib Seyidova baxdı:
-
Məni buraxın gedim evimizə. Səhər gələrəm.
-
Hansı evinizə ? - Təyyar müəllim istehza ilə sual verdi.
-
Atamın evinə. Burada şəhərdədir. Səhər nə vaxt desəniz gələrəm.
-
Yox, olmaz!
Vaqifi kameraya salıb evimizə getdik. Necə xəbər tutmuşdularsa,
Vaqifin atası və yaxın qohumlan səhər polis şöbəsinə bizdən də tez
gəlmişdilər. Şöbənin qabağında gözləyirdilər. Təyyar müəllim Vaqifin
downloaded from KitabYurdu.org