www.vivo-book.com
115
– Teylor, zəhmət olmasa, miss Stilin evinə.
– Oldu, ser, – Teylor cavab verdi və ―Audi‖ maĢın
axarında yerini tutdu.
– Günün necə keçdi? – Kristian maraqlandı.
– YaxĢı. Bəs sənin?
– Sağ ol, yaxĢı.
Onun
komizmə
qədər
geniĢ gülüĢü mənim
təbəssümümü əks etdirdi. Kristian yenidən barmaqlarımı
öpdü.
– Çox əla görünürsən, – dedi.
– Sən də.
– Müdirin, Cek Hayd… yaxĢı iĢçidir?
Оhо! Mövzunun qəfil dəyiĢməsi. Kədərləndim.
– Nədi ki? Bunun bir əhəmiyyəti var? Sidiyin
məsafəsinə təsir edir?
Kristian fınxırdı.
– Oğlan tumanının içinə girmək istəyir, АnasteyĢa.
Ağzım açıla qaldı. Qızardım və əsəbi halda Teylora
çəpəki baxdım.
www.vivo-book.com
116
– Çox da ki istəyir… Niyə bu haqda danıĢırıq ki? Axı
bilirsən, o mənimçün maraqlı adam deyil. Sadəcə,
müdirimdir.
– Elə məsələ də bundadır. О mənə məxsus olana əl
uzadır. Onun yaxĢı peĢəkar olub-olmadığını bilməliyəm.
– Yəqin ki, hə.
Çiyinlərimi çəkdim. Bu onun nəyinə lazım idi?
– Qoy səni rahat buraxsın, yoxsa dərhal çölə atılacaq.
– Оo, Kristian, nə danıĢırsan? О, pis bir hərəkət
eləməyib…
Yox, o, sadəcə, mənə çox yaxın dayanmıĢdı.
– Əgər bircə dəfə nəsə eləməyə cəhd göstərsə, mənə de.
Bu, ictimai əxlaqın kobud Ģəkildə pozulması, ya da seksual
qısnamadır.
– Biz, sadəcə, iĢdən sonra pivə içirdik.
– Zarafat eləmirəm. Bircə cəhd və o çölə atılacaq.
www.vivo-book.com
117
– Sənin elə səlahiyyətin yoxdur, – düz sözümdür, belə
də dedim. Amma bu ifadə yük maĢınının sürətilə dərhal
beynimə vurdu. – Yoxsa var, Kristian?
Cavab əvəzinə Kristian yenidən sirli tərzdə gülümsədi.
– Firmanı satın alırsan, – dəhĢətlə pıçıldadım.
– Heç də yox, – təbəssümlə cavab verdi.
– Artıq onu satın almısan. Artıq.
– Ola bilər, – qeyri-müəyyən Ģəkildə dedi.
– Almısan, ya yox?
– Hə.
Lənət Ģeytana, haçan? Bu lap ağ oldu.
– Niyə? – sarsılmıĢ halda soruĢdum.
– Çünki buna yol verə bilmərəm, АnasteyĢa. Sənin
təhlükəsizliyin naminə.
– Axı sən dedin ki, mənim karyerama müdaxilə
etməyəcəksən!
– Etməyəcəm də.
Əlimi onun ovcundan çıxardım.
– Kristian… – deməyə söz tapmırdım.
– Mənə acıqlanırsan?
www.vivo-book.com
118
– Hə. Əlbəttə. Hirslənirəm. Məgər ciddi biznesdə belə
iĢ görürlər? Məgər qərarlar bu cür qəbul edilir? SikiĢmənin
təsiri altında?
Yenidən əsəbi halda Teylora çəpəki baxdım, o bizə
qətiyyən əhəmiyyət vermirdi.
Hmmm, beynimlə dilim arasında filtr qoymağın əsl
vaxtı idi.
Kristian ağzını açdı, amma qəfil də bağladı və üz-
gözünü turĢutdu. Biz baxıĢlarımızı hirsli Ģəkildə bir-birimizə
zilləmiĢdik. Salondakı, – bir az əvvəl hərarətli və sevincli, –
atmosfer deyilməmiĢ sözlər və fərdi ittihamlardan
buzlaĢmıĢdı.
XoĢbəxtlikdən yol tez bitdi. Teylor evimin yanında
əyləci basdı. Salondan güllə kimi çıxdım, kiminsə
mənimçün qapı açmasını gözləmədim.
Kristianın astaca Teylora dediyini eĢitdim:
– XahiĢ edirəm, məni burda gözlə.
Çantamda eĢələnib açarları axtarırdım. О yaxınlaĢıb
arxamda dayandı.
www.vivo-book.com
119
– АnasteyĢa, – ehtiyatla, sakitləĢdirici ahənglə dedi,
sanki küncə sıxıĢdırılmıĢ kiçik, vəhĢi heyvan idim.
Köks ötürərək ona tərəf çevrildim. Amma elə
acıqlıydım ki, qəzəbimin üzə çıxması üçün bir çırtma
vurmaq kifayət idi – qəzəbim boğazımdan yapıĢmıĢ nəhəng
kabus idi.
– Birincisi, səni çoxdandır sikməmiĢəm, artıq xeyli
müddət keçib. Ġkincisi, mən çoxdan nəĢriyyat biznesinə
giriĢmək istəyirdim. Sietldə bu yönlü dörd Ģirkət var, SĠP
onların ən gəlirlisidir, amma indi o, durğunluğun
astanasındadır. Onu geniĢləndirmək lazımdır.
Soyuq baxıĢlarla ona baxıb gözümü qıydım. Onun
baxıĢları nüfuzedici idi, hətta qəzəbli, amma adamın ağlını
baĢından alacaq qədər seksual. Mən bu baxıĢların hüdudsuz
dərinliyində boğulub batırdım.
– Deməli, indi mənim müdirimsən, – bağırdım.
– Texniki olaraq müdirinin müdiriyəm.
– Və texniki olaraq bu, ictimai əxlaqı kobud
saymazlıqdır: fakt budur ki, mən müdirimin müdiriylə
sikiĢirəm.
www.vivo-book.com
120
– Hal-hazırda sən onunla söz güləĢdirirsən, – Kristian
gülümsədi.
– Çünki o eĢĢəkdir.
Kristian yana sıçradı. Lənət Ģeytana… çoxmu
səfehlədim?
– EĢĢək? – donquldandı və qəfildən Kristianın
simasında Ģən təəccüb peyda oldu.
Lənət! Axı sənə hirslənmiĢdim, gülmək istəmirdim!
– Hə, – qəzəbimin qalıqlarından ikiəlli yapıĢdım.
– EĢĢək? – Kristian təkrarladı. Bu dəfə onun dodaqları
boğulan gülüĢdən atılıb-düĢürdü.
– Sənə hirsləndikdə məni güldürmə! – qıĢqırdım.
O isə gülümsəyirdi, amerikalı oğlanın məftunedici,
füsunkar təbəssümü ilə və mən təslim oldum. Mən də
gülümsəyirdim, əvvəlcə həvəssiz, sonra ürəkdən. Bu cür
təbəssümün qarĢısında özünü necə saxlayasan?
– Mənim səfeh gülüĢümə əhəmiyyət vermə, onsuz da
hirsimdən cinə dönmüĢəm, – hırıldamamaqdan ötrü
donquldandım. Amma mən öz yaĢıdlarım kimi ürəkdən
Dostları ilə paylaş: |