Erika Leonard Ceyms Zülmətin əlli çaları
Yüklə 3,96 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
43 – Аnа, gəliĢinə o qədər sevindim ki, – Xose qulağıma pıçıldadı. Sonra qəfildən geri çəkildi və çiyinlərimdən tutaraq məni nəzərdən keçirdi. – Nədi?
– Ey, nəsə olub? Hərgah çox yaxĢı görünürsən. Dios mio, arıqlamısan? Bacardığım qədər göz yaĢlarımı qovmağa çalıĢıram: bunun ona da dəxli yox idi. – Хose hər Ģey yaxĢıdı. Səninçün çox sevindim! Sərgi münasibətilə təbrik edirəm.
Səsim titrəyirdi, onun mənə yaxĢı tanıĢ olan simasında qayğı sezilirdi, amma nəyin bahasına olursa-olsun özümü Ģax tutmalıydım. – Rahat gəldin? – o soruĢdu. – Məni Kristian gətirdi, – qəfildən həyəcanlanaraq cavab verdim. – А-а, – Xose simasını turĢutdu və əllərimi geniĢ açdı. – O hardadı? – Bax orda, Ģərab gətirməyə gedib. www.vivo-book.com
44 BaĢımı Kristiana sarı çevirdim və onun kimləsə dilxoĢluq elədiyini gördüm. Kristian çevrildi və baxıĢlarımız toqquĢdu. Və qısa bir anda iflic etdi: dayanmıĢdım və gözəlliyi tərifə sığmayan kiĢiyə baxırdım, o da ün yetməz bir duyğuyla mənə sarı boylanırdı. Onun baxıĢı məni odlayıb yandırırdı və budur, biz artıq ətrafda baĢ verən hər Ģeyi unutmuĢduq və yalnız bir-birimizi görürdük. Lənət Ģeytana… Bu yaraĢıqlı kiĢi mənim qayıtmağımı istəyirdi. Ürəyimin dərinliyində iĢıqlı sevinc asta-asta bütün bədənimə axıb yayılırdı, sanki Ģəfəq kimi. – Аnа! – Хоse məni səslədi və mən istəksiz də olsa, gerçəkliyə qayıtdım. – Sənin gəliĢinə o qədər sevinirəm ki! Qulaq as, səni xəbərdar eləməliyəm… Qəfildən miss Qısa Saç-Qırmızı Pomada yanımızda peyda oldu. – Xose, ―Portlend Prins‖dən olan jurnalist səninlə danıĢmaq istəyir. Gedək. – Qadın mənə nəzakətli təbəssüm bəxĢ etdi
www.vivo-book.com
45 – Populyarlıq bax budur. Necədi? – Хоse gülümsədi və mən də ixtiyarsız olaraq gülümsədim: axı o, çox xoĢbəxt idi. – Səni axtarıb tapacam, Аnа.
Dostum yanağımdan öpdü və ucaboy olmayan, yöndəmsiz fotoqrafla yanaĢı dayanmıĢ o biri fotoqrafa sarı tələsdi. Xosenin fotoları bütün zal boyu sərgilənirdi, bəzi fotolar çox böyüdülmüĢdü və iri çərçivələrə salınmıĢdı. Ağ- qara və rəngli fotolar. Peyzajların əksəri füsunkar gözəlliyi ilə seçilirdi. Məsələn, Vankuver gölü: alatoran öncəsi, al- qırmızıya çalan buludlar suda əksini tapmıĢdı. Və mən yenidən bir anlıq hər Ģeyi unudub təbiətin hüzuruna baĢ vururdum. Ecazkar idi! Kristian mənə yaxınlaĢdı və ağ Ģərabla dolu qədəhi mənə uzatdı. – Nədi, bitir? – Səsi demək olar ki, normal idi. О qaĢlarını qaldıraraq sanki sual iĢarəsi verirdi. – Mən Ģərabdan danıĢıram. www.vivo-book.com
46 – Yox. Bu cür tədbirlərdə belə Ģey nadir hallarda baĢ verir. Bu dostunsa, doğrudan da istedadlıdır, – Kristian gölün fotolarını seyr edərək dedi. – Necə fikirləĢirsən, niyə mən ondan xahiĢ elədim ki, sənin portretini çəksin? – Səsimdə açıq-aĢkar qürur duyulurdu. О, baxıĢını göldən mənə doğru çevirdi. – Kristian Qrey? – ―Portlend Prins‖dən olan fotoqraf ona yaxınlaĢdı. – Fotonuzu çəkmək olarmı, ser? – Əlbəttə.
Kristian üzündəki qüssəni qovdu. Kənara çəkildim, amma o, əlimdən yapıĢıb özünə doğru çəkdi. Fotoqraf hər ikimizə baxırdı və heyrətini gizlədə bilmirdi. – Minnətdaram, mister Qrey, – o, bir neçə dəfə fotoaparatın çaxmağını Ģaqqıldatdı. – Miss?.. – deyə soruĢdu. – Аnа Stil, – cavab verdim. – Minnətdaram, miss Stil, – fotoqraf tələsik uzaqlaĢdı.
www.vivo-book.com
47 – Ġnternetdə sənin qızlarla fotolarını axtarmıĢam. Bircəsini də tapmadım. Məhz buna görə Keyt sənin gey olduğunu düĢünüb. Kristianın dodaqları təbəssümdən əyildi. – Ġndi sənin səfeh sualın mənə aydındır. Yox, mən heç kimə görüĢ təyin eləmirəm, АnasteyĢa, sən istisna olmaqla. Amma özün də bunu bilirsən, – onun səsi sakit və səmimi çıxırdı. – Deməli belə, heç yerdə özünün.... peyda olmamısan… – mən əsəbi Ģəkildə ətrafa boylandım, əmin olmaq istəyirdim ki, bizi kimsə eĢitmir, – …kölələrinlə? – Bəzən peyda olmuĢam. Amma görüĢ təyin eləməmiĢəm. Bu Ģopinqdir, baĢa düĢürsən? – О, baxıĢlarını məndən ayırmadan çiyinlərini çəkdi. Оо, deməli belə, hə, hər Ģey oyun otağında baĢ verib – mənzilindəki Qırmızı ağrı otağında. Düzü, bilmirdim heç nə fikirləĢim. – Yalnız səninlə, АnasteyĢa, – pıçıldadı. Üzüm pörtdü və mən baxıĢlarımı endirdim. Özünəməxsus tərzdə o, doğrudan da mənə bağlı idi. www.vivo-book.com
48 – Dostun, deyəsən, daha çox portret deyil, peyzaj çəkməyi xoĢlayır. Gəl onun iĢlərinə baxaq, – o, əlini mənə uzatdı. Biz tələsmədən Xosenin fotolarına baxırdıq və mən sezirdim ki, hansısa cütlük məni baĢının hərəkətilə salamlayır, gülümsəyir, sanki tanıĢdılar. Ola bilsin ki, Kristianla birgə olduğuma görə. Amma hansısa sarıĢın oğlan açıq-aĢkar gözünü məndən çəkmirdi. Qəribə idi… Bizi tinə döndük və bu an qəribə baxıĢları anladım. Uzaq divarda yeddi iri portret sərgilənirdi və onların hamısında mən əks olunmuĢdum. Mən portretlərdən zala baxırdım. Burda dodağımı ĢiĢirmiĢdim, o biri fotoda gülürdüm, digərində qüssəliydim, heyrətlənirdim… Hər Ģey müəyyən məsafədən çəkilmiĢdi, bütün fotolar da ağ-qara idi. Əclafa bax da! Xosenin qarĢımda fotoaparatla necə var- gəl elədiyini xatırlayıram, evdə olduqda və onu həm sürücü, həm də köməkçi kimi özümlə apardıqda. Mənsə fikirləĢirdim ki, o, sadəcə, dəcəllik eləyir. Heç ağlıma da gəlməzdi ki, o, fotolarımı çəkir. Yüklə 3,96 Mb. Dostları ilə paylaş:
|