Horadiz s
əni unutmadım...
135
M
ən də binanın başından bir neçə yerdən bəndlər vurdum, qay-
naqla yapışdırıb üstünü yenidən möhkəm edib damı bağladıq.
1990-
cı ildə yenə, Teyyub Əyyub oğlunun təşəbbüsü ilə, Kənd
(Molla Abdulla) M
əscidindən İmam Pirinə gedən torpaq yola çınqıl
v
ə qum tökərək, hamarlayıb abadlaşdırıldı.
İmam Piri yüksək təpə
başında olduğu üçün, ora dairəvi yol çəkərək minik maşınlarının
çıxmasına şərait yaradıldı. Ondan sonra toy günləri evlənənlər, bəy
v
ə gəlin minik avtomobili ilə İmam
Pirinin başına üç dövrə vurub
ziyar
ət edirdilər. Bu kənd adamları arasında, xeyir-dua kimi bir adət
halına çevrilmişdi.
Bundan başqa bütün qadağalara baxmayaraq, Sovet rejimi
dövründ
ə İmam Pirində hər il İmam Hüseynin qətl günü böyük
izdihamla
“Aşura” mərasimi keçirilirdi. Bu mərasimdə XX əsrin
ortalarından işğala qədər aşağıdakı mollalar; Oruc Abdinov, Cəlil
Mehdiyev, Hüseynqulu Allacov, Süley
man İbişov, Xanlar İbişov,
Cabbar Hacıyev, Həsən Məmmədov, Eldar Bəylərov, Ədil İbişov,
M
əhəmməd Abdullayev, Fərman Yadigarov, Calal Mehdiyev,
müt
əşəkkil iştirak edərək, xüsusi canfəşanlıq göstərirdilər.
Burada xüsusi qara parça il
ə örtülmüş “Qasım otağı”, “Ələm
ağacı” və
bir
atlı iki nəfər “Müslüm uşaqları”-nı əlindəki şallaqla
vura-vura meydana g
ətirməsi böyük bir tamaşaya çevrilmişdi.
“Aşura” günü mollalar növbə ilə İmam Hüseynin, onun 72 nəfər
silahdaşı və tərəfdaşlarının başına gətirilən olmazın müsibətlərdən
danışardılar, kişilər özlərini zəncirlə döyür, qadinlar isə şax-sey, vax-
sey dey
ərək sinə vurardılar. Bura gələnlər hamı özü ilə ehsan vermək
üçün xör
ək evdə bişirib gətirərdilər və burdaca ocaq yandırıb xörəyi
qızdırıb “Aşura” mərasim iştirakçılarına təklif edərdilər, süfrə açıq
olardı, arzu edənlər oturub nahar edərdilər və allah ehsanınızı qəbul
etsin dey
ərdilər. Bundan əlavə bura gələnlər, qaydaya görə qan
çıxarmalıydı. Ona görə də uşaqların alnından ülgüclə üç dəfə azacıq
ç
ərtib, qan çıxarardılar.
Ərşad Namazalı
136
İmam Pirində “Aşura” mərasimi zamanı
M
ənim anam isə atamdan qorxaraq mənim alnımda yox, ancaq
kür
əyimdən qan çıxarardı. “Aşura” günü bizim rayondan başqa digər
rayonla
rdan da adamlar axışıb gələrək bu mərasimdə iştirak
ed
ərdilər.
H
əmin günü Sovet sədri, Kolxoz sədri və Partiya təşkilatı katibi,
h
əm də Məktəb direktoru kənddə tapılmazdı.
İmam Pirinin ziyarət kimi qəbul edib gələnlər, öz nəzirlərini
verm
əklə bərabər, ora sidqi ürəkdən gələn xəstələr şəfa tapardılar.
Neç
ə-neçə insanların bura gəlib şəfa tapdığının şahidi olmuşam.
Ağzı, gözü, sifəti əyilənlər, əsəb xəstəsi, ruhi xəstələr, dili tutulanlar,
uşaq istəyənlər, işi dara düşənlər, uzun müddət xəstə yatanlar bura
ziyar
ətə gələrək, gecələməklə sabahə şəfa tapmışlar.
Qeyd: Bizim orta m
əktəbə 1954-57-ci illər rus dilini öyrətmək
m
əqsədilə Marqarita adlı müəllimə gəlmişdi. O, bizim dinimizə və
etiqatımıza həmişə lağ edərdi və söyərdi.
Horadiz s
əni unutmadım...
137
– önd
ə Allahverdi Novruzov və Əli Bağırov
Günl
ərin bir günündə onun ağzı əyildi və Moskvadan belə
müalic
ə üçün gəzdirdilər amma, əncam olmadı. Ona məsləhət
verdil
ər ki, qayıtsın bizim kəndə, ümumi camaatdan üzr istəsin. Belə
d
ə etdi, özünü pak edərək İmam Pirinə ziyarət edib orada gecələdi.
S
əhər ayılanda ağzı və boynunun düzəldiyini görüb sevindi və allaha
şükr etdi. Sonra yenə bizlərə dərslərini davam etdirdi. Belə sübutlar
olduqca çoxdur.
1993-
cü il 3 sentyabra, işğala kimi “İmam Piri” insanların
etiqad v
ə inam yeri olmuşdur. Bu müqəddəs ocağa inam gətirilən-lər,
burdan ümidl
ə qayıdırdılar və arzularına çatırdılar.
İmam Pirinə - “İmamzadə” də deyirlər.
Ən müqəddəs arzumuz o ziyarətgaha bir də qayıdaq və arzu-
ist
əyimizə nail olaq!.. İnşallah !!!.
KƏND XƏSTƏXANASI
Ərşad Namazalı
138
K
ənd xəstəxanası – Horadiz kəndinin mərkəzində, kənd məscidi
il
ə üzbə-üz, orta məktəbə gedən yolun sağ tərəfində yerləşirdi.
X
əstəxananın yarandığı tarix mənə məlum olana görə 1924-cü
ild
ə kəndimizə Aristov soy adlı həkim gəlir və ona bir köməkçi kimi
Abbasov Muradxan Əsəd oğlu götürülür.
Az müdd
ət içərisində kənd adamları arasında böyük hörmət
sahibi olan h
əkim Aristov çox xəstəliklərdən adamlarımızı xilas edir.
1928-ci ild
ə Aristov Rusiyaya qayıdır və öz yerinə Abbasov
Muradxanı təyin etdirir. 1930-cu ildə kəndə yeni Sank-Peterburq
Tibb İnstitutunu bitirmiş Aslan bəy adlı həkim gəlir. O, kənd
x
əstələrinə kinə(həb) atmağın qaydalarını elə öyrədir ki, hələ indi də
k
ənd adamların dilində məsəl çəkirlər: - “Aslan bəy kinə atan kimi
atarsan”, dey
ərək Aslan həkimi yada salardılar və gülərdilər.
1934-cü ild
ə kəndə yeni baş həkim Yusifova Hamayıl (Cuvarlı
k
əndindən) təyin edilir. Abbasov Muradxanı isə Qafana işləməyə
gönd
ərilir.
Bu x
əstəxanada müxtəlif vaxtlarda Baş həkim vəzifəsində
işləyən: Talıb Ağakişiyev, Mütəllim Qaraşov, Hidayət Hüseynov,
Asif M
əmmədov və Veysəl Aslanov öz həkim borclarını vicdanla
yerin
ə yetirmişlər. 1950-ci ildən ərazisi hasara alınmış və girəcəyində
darvazası vardı. Darvazadan içəri girdikdə sağ tərəfdə kürsülü
ambulatoriya binası yerləşirdi. Bir az irəlidə sağ tərəfdə diş kabineti
vardı.
X
əstəxananın əsas binası 50 metr qabaqda idi, 25 yerlik palatalar
v
ə həkimlər üçün otaqları vardı. Sol tərəfdə isə təsərrüfat ambarı
yerl
əşirdi. Doğum evi xəstəxananın əsas binasında yerləşirdi.
Ümumiyy
ətlə, bizim kənd həkimləri öz sənətini sevər, ən ağır
x
əstəni tez və təmənnasız müalicə edirdilər. Bundan əlavə sahə hə-
kiml
əri, daima evlərə gedir, körpə uşaqların və xəstələrin sağlam-
lığının keşiyində dururdular.
Burada işləyən hər bir həkimdən və tibb bacısından iri həcmli iş
t
əcrübəsi yazmaq olardı.
Dostları ilə paylaş: |