C
əsur qardaşlar
294
Sultan b
əyin öz xalqı qarşısında gördüyü vətənpərlik işlərinə görə dəyərini 90
il
bundan önc
ə alıb və onu sözün həqiqi mənasında indi də xalq qəhrəmanı hesab
edirl
ər və gələcəkdə də belə olacaqdır. Bununla yanaşı o, dövlət səviyyəsində hələ
d
ə layiq olduğunun yolunu gözləyir.
Ziyadxan N
əbibəyli qeyd edir:
Z
əngəzurun, Laçının, Yuxarı Qarabağın və sair bölgələrimizin tarixini
araşdıran, xeyli elmi kitabların, müxtəlif yazıların, ermənilərlə bağlı faciələrin
araşdırıcısı kimi, mənəvi haqqı olan bir vətəndaş kimi böyük məsuliyyətlə deyə
bil
ərəm ki, Sultan bəy irsinin araşdırılması, onun müasir zamanda bəlkə də hər gün
t
əbliği Azərbaycan üçün çox gərəklidir. Bu isə ən çox tarixi sənət və sübutlara
söyk
ənən dəlillərlə, təkcə Azərbaycan xalqına deyil, bütün dünyaya çatdırılmalıdır.
Çünki, Az
ərbaycan xalqının, Azərbaycan dövlətinin, onun dostlarının, geniş
ictimaiyy
ətin buna böyük ehtiyacı vardır.
Sevindirici odur ki, 29 yanvar 2011-ci il tarixd
ə Prezident Aparatının məsul
əməkdaşı Rövşən müəllim və Laçın rayon icra başçısı Ramiz Cəbrayılovun
r
əhbərliyi ilə laçınlı ziyalıların, mətbuat işçilərinin, digər insanların, Sultan bəyin
yaxın qohumlarının iştirakı ilə Sultan bəyin anadan olmasının 140 illiyinə həsr
olunmuş ilk yığıncaq keçirildi, insanlar öz fikirlərini bölüşdülər.
Məlum oldu ki,
t
ədbir və gələcəkdə görüləcək digər işlər Respublika rəhbərliyinin siyasi iradəsinin
n
əticəsidir.
Sultan b
əyin əməyinin dəyərləndirilməsi üçün, mənim şəxsi fikrimcə, onun
əhatəsi, yaşadığı, mühit və bölgə, keçdiyi yollar, göstərdiyi
xidmətlər tarixi
s
ənədlərə söykənən məlumatlar əsasında olmalıdır və bu barədə kifayət qədər
s
ənədlər vardır. Burada bir məsələni də diqqətdə saxlamaq lazımdır ki, o da onun
qardaşı Xosrov bəyin keçdiyi yol, atası Paşa bəyin, İbrahim bəyin, Cəlil bəyin,
xanımının qohumları olan dəyərli bəylərin xidmətləri ilə birlikdə aparılan
araşdırmalar olmalıdır. Digər vacib məsələ Azərbaycan xalqının 300 illik qatı
düşməni, Azərbaycanın əzəli torpaqlarında məskunlaşan, havasını udan, suyunu
iç
ən, çörəyini yeyən, bu xalqdan qayğı görən, lakin kürəyimizə arxadan xəncər
saplayan, qızlarımızı, gəlinlərimizi zorlayan, döşlərini kəsən, gözünü çıxardan,
d
ərisini soyan, diri-diri quyulara dolduran, məscidlərə yığıb yandıran, çılpaq
kür
əyə qaynar samavar bağlayan, körpələri
nizəyə keçirən, parçalayan və s.
Əşir Bəşiroğlu
295
insanlığa yad olam əməllər törədən ermənilərin hansı qüvvələrlə Sultan bəy və
onun t
ərəfdarları ilə üzbəüz, gəlməsi məsələləridir.
Sultan b
əyin böyüklüyünü təkcə 1918-ci il Zəngəzur hadisələri ilə
ç
ərçivələndirmək olmaz. O, müxtəlif illərdə müxtəlif şəhər və kəndlərin, əhalisinin
müdafi
əsində əvəzsiz xidmətlər göstərmiş şəxsdir.
Tarixi s
ənədlər, müxtəlif cürə qeydə alınmış hadisələr, real həqiqətlər göstərir
ki, erm
ənilərin istər Cənubi Azərbaycanın şəhər və kəndlərində, istər Şimali
Az
ərbaycan torpaqlarında, Qərbi Azərbaycanda (indiki Ermənistanda),
Naxçıvanda, Borçalıda, Dərbənd vilayətində, Zəngəzurda, Kür-Araz və Kars
Demokratik Cümhuriyy
əti torpaqlarında ermənilərə layiq olduqları cəzaları Sultan
b
əy səviyyəsində və həcmində heç kim verməmişdir.
Budur Sultan b
əyin böyüklüyü!
Sultan b
əy çox cavan yaşlarından atası Paşa bəylə, Araflıdan olan İbrahim
b
əylə Şuşada, Yuxarı Qarabağda, Zəngəzurda, Laçın bölgəsinin
həm Qərb və həm
d
ə Şərq hissələrində ermənilərlə sərhəd kəndlərində erməni qımdaxlarına qarşı
müdafi
ə işlərində fəallıq göstərmişdir.
1902-1907-ci ill
ər arasında demək olar ki, ermənilər Azərbaycanın hər
yerind
ə əhaliyə silahlı basqınlar, qırğınlar, dağıntılar törətmişlər. Ruslar Rusiyanın
özünd
ə xüsusi mərkəzlər təşkil etmişlər ki, burada erməni qımdaxanalar qımdax
haz
ırlıqları keçir, silah-sursatdan və digər vasitələrdən istifadəni öyrənib
Az
ərbaycana göndərilirdi.
Artıq 1904-cü ildə Bakıda, 1905-ci ildə İrəvanda, Naxçıvanda, Təbrizdə,
Xorasanda, Şuşada, Şuşa ətrafı kəndlərdə, Tiflisdə, Gəncədə, 1905-ci
ilin oktyabr
ayında yenidən Bakıda, 1906-cı ildə Qarabağın, Malıbəyli, Xankəndi, Qaybalı,
Pir
əmikidə, Xələflidə, Paprəvənddə, Əsgəranda, Gülablıda, Abdalda, Qacarda,
xüsus
ən də aşağı Zəngəzurda – onun Qarakimsə (Sisyan), Vağadü, Molla
Əhmədlidə, Quşçuda, Fərəcanda, Əliyanlıda, 2-ci Fərəcanda, Qaragöldə,
Hacılarda, Güləbirddə, Mığrıda, Mədəndə, Sadınlarda, Cicimlidə, Qarakilsədə,
Ağbulaqda, Fərraşda, İrçəndə və s. yaşayış məntəqələrində ermənilər silahlı
qırğınlar törədir, kəndləri yandırır, kəndlərin
var-dövlətlərini talan edir, ələ keçən
insanları insanlığa yaraşmayan üsullarla, yandırmaqla məhv edirdilər. Sultan bəy
b
u “qaynar qazan”ın içində idi. Bu dövrlərdə yerli hakimiyyətin zəif olmasından,