Əşir Bəşiroğlu
299
El
ə də edirlər. Ətrafdakı insanlar döşü kəsilmiş, kürəyində samovar olan
qa
dını və nizəyə taxılmış bələkdəki uşağı, eybəcər hala salınmış və bir-birinə
qarışmış kişi qollarını, başlarını, qılçalarını və s. gördükdən sonra çox pis hala
düşürlər və bir-bir Sultan bəyə baş əyərək Mirzə Həmid bəyin əlindəki Qurani-
K
ərimə əl basaraq and içirlər ki, bu qan yerdə qalmayacaq, hamı bir nəfər kimi
öl
ənə qədər döyüşəcəklər. Bu hadisə bütün təfərrüatı ilə Hacısamlıya, Yuxarı
Z
əngəzura yayılır. Hadisədən sonra bir çox insanlar öz xoşları ilə Hacısamlı özünü
müdafi
ə dəstələrinə qoşulurlar.
Sultan b
əy üçün çox çətin idi. Silah yox, təcrübəli ordu yox, insanlar silah
olanda da ondan istifad
əni bacarmır, qardaşı Xosrov bəydən yardım ala bilmir,
Cümhuriyy
ətdən heç bir silah-sursat və əsgəri qüvvə ala bilmir, Zəngəzurun bütün
çevr
əsi erməni silahları, təlim görmüş ordu ilə əhatələnmişdi. Belə bir şəraitdə bu
çevr
əni yarıb çıxmaq da sual altında idi. Sultan bəyin yeganə çıxışı Laçın əhalisi və
onun qeyr
əti idi.
Daşnak Andranikin qoşunlarının kifayət qədər silahları, o cümlədən topları da
var idi.
İndi olduğu kimi Fransa, İngiltərə, Yunanıstan, Rusiya, ABŞ və s. dövlətlər
erm
əniləri silahla, paltarla, pulla, qida ilə təmin edirdilər və ADR-nın dirçəlməsinə
imkan verm
ək istəmirdilər.
Sultan b
əyin Laçın bölgəsinin bir çox kəndlərində apardığı görüşlər,
say
əsində, top və dövrün yaxşı silahlarını almaq üçün insanlar Sultan bəyin
d
əstəsinə kömək etməyə başlayırlar. Qaratel xanım Paşa bəy qızı danışırdı ki,
Sultan b
əyə bir “ətək” qızıl-gümüş verdik ki, top ala bilsin. Bu yardım sayəsində
Sultan b
əy bir ədəd top alıb Qaragöl tərəfdə qoymaqla Andranikin qoşunlarını
Laçın (Abdallar kəndi) şəhərinin ətəyindəki Zabux çayında məhv edənə qədər
Gorus şəhərini nəzarətdə saxlamaqla mümkün olmuşdur. Elə bu top da Andraniki
m
əcbur etmişdir ki, Sultan bəylə danışığa getsin. Həmin vaxtlarda aşağı
Z
əngəzurda 1918-ci ilin ancaq yayın axırı və payızda müsəlmanların başlarına
g
ətirilən faciələri isə Azərbaycan Cümhuriyyəti Fövqəladə Təhqiqat
Komissiyasının Gəncə Quberniyasına aid olan Cavanşir, Şuşa, Cəbrayıl və
Z
əngəzur qəzası üzrə müsəlman kənd və insanlarının ermənilər tərəfindən
başlarına gətirilən faciələri araşdıran komissiyanın üzvü Mixaylovun üzdən-üzdən
t
ərtib etdiyi və bütün faciələri tam əks etdirməyən məruzəsində deyilir:
C
əsur qardaşlar
300
“Hazır ki, məruzədə Sizə Qarabağın Cavanşır, Şuşa, Cəbrayıl və Zəngəzur
q
əzalarında baş vermiş faciəli bədbəxt hadisədən məlumat verəcəyik. Deməliyik
ki, oktyabr 1918-ci il
ə kimi Azərbaycan Respublikasının Bakı, Quba, Şamaxı,
L
ənkəran və s. qəzalarında ermənilərin yerli müsəlman əhalisinə verdikləri dəhşətli
qırğınlar azalsa da Gəncə Quberniyasının dörd qəzasında – yəni Cavanşir, Şuşa,
C
əbrayıl və Zəngəzur qəzalarında bu faciələr hələ də davam etməkdədir. Bu
q
əzalarda insan təfəkkürünə sığışmayan vəhşilikləri yerli ermənilərlə yanaşı İrəvan
qubern
iyasından gələn ermənilər və silahlı əsgərlər, Türkiyə vilayətlərindən
g
ətirilmiş silahlı, böyük silah-sursata malik Andranikin rəhbərlik etdiyi nizami
erm
əni qoşunları və bu torpaqları, onun insanlarını, Erməni Respublikasına tabe
etdirm
ək istəyən və erməni hökumətinin təşkil etdiyi erməni hərbi birləşmələri
tör
ətməkdə davam edirlər. (Mixaylovun məruzəsindən açıqca görünür ki, Sultan
b
əy hansı erməni qüvvələri ilə üzbəüz idi). Zəngəzur qəzası hazırda dediyimiz dörd
q
əzadan daha da ağır vəziyyətdə olanıdır. Belə ki, ermənilər Zəngəzuru Cəbrayıl
v
ə Şuşadan ayırıblar və hiss edirlər ki, onlar silah-sursatdan, əsgəri qüvvədən
müs
əlmanlarla müqayisədə çox üstündürlər və bu imkandan bəhrələnərək
Z
əngəzurun kəndlərini yandırmaq, qarət etmək, insanlarını məhv etməklə
torpaqları ələ keçirmək niyyətindədirlər. Bununla yanaşı Andranik, erməni
hökum
əti ilə birləşərək, Ermənistan hökumətinin imzaladığı direktivi də əsas sənəd
kimi müs
əlman kəndlərinin boşaldılaraq Ermənistana tabe olmağı tələb edirlər.
Savadsız kəndliləri aldadaraq toparlayıb vəhşiliklə məhv edirlər, guya xristianlığı
q
əbul etdirmək məqsədi ilə məscidlərə yığdıqdan sonra yandırırdılar. Onlar
müs
əlman kəndlərinin bir-biri ilə əlaqəsini kəsdiyindən heç yerlə əlaqələri yoxdur,
onları müdafiə edən qüvvələrə malik deyillər, əhalinin özü silahsızdır. Ermənilər
öz hökum
ətlərinin torpaq sahələrini genişləndirmək üçün hətta öz evlərini, malını-
mülkünü ataraq qaçanlara da aman vermir, boş evləri belə, tam yandırmadan əl
ç
əkmirlər. Müsəlman kəndlərindən Sisiyan (Qarakimsə) mahalının 1-ci polis
sah
əsi, 2-ci sahənin əksəriyyəti, 3-cü, 4-cü və 5-ci polis sahələrinin hamısı tam
m
əhv edilmişdir. Ermənilər tutduqları bu torpaqlarda hətta təcili müəyyən əkin
işləri də aparırlar.
Bu k
əndlərdən olan əhalinin sayı bizdə 50 mindən çox olan və sağ qalmış
müs
əlmanlardır ki, onlar da Cəbrayıl qəzasının 4-cü sahəsində acınacaqlı
Əşir Bəşiroğlu
301
v
əziyyətdədir, məhv olmuş və adları siyahıya düşmüş müsəlman kəndlərinin sayı
115-dir.
Mixaylovun yazılarından da görünür ki, Qarabağın dilbər guşələrindən olan
Z
əngəzur sultanlığı hansı faciələr görmüş və Laçın əhalisi, onun müdafiəçisi Sultan
b
əy hansı cəsarət sahibi olmuşlar. Sultan bəyin erməni silahlı qüvvələrinə qarşı
atdığı addımlar və onların nəticələri onu Azərbaycan tarixində unudulmayan çox
böyük bir xalq q
əhrəmanı səviyyəsinə yüksəltsə də biz hələ də onun layiq olduğu
d
əyərini verməmişik. O, çoxdan yüksək səviyyədə təbliğ olunmalı idi. Onun adına
bütün bölg
ələrdə küçələr olmalı idi, onun adı ilə mükafat təsis olunmalı, Sultan bəy
ordeni, medalı olmalı idi, istirahət parkları salınmalı idi, yeni tikilən kənd və
q
əsəbələrə onun adı verilməli idi, mətbuatda, televiziyalarda həmişə ona həsr
olunmuş verilişlər verilməli idi, görkəmli bir yerdə əzəmətli heykəli qoyulmalı idi
v
ə sairə. Bunun sayəsində də gənc nəsl vətənpərvərlik ruhunda təlim almaqla,
Sultan b
əy ruhlu olmağı arzu edərdilər. Yeri gəlmişkən təklif olaraq demək
ist
ərdim ki, yeni istifadəyə veriləcək avtovağzal, yaxud Dərnəgül
metrostansiyalarından birinə Sultan bəyin adının verilməsi onun anadan olmasının
140 illiyin
ə çox gözəl töhvə olardı. Maraqlı orasındadır ki, Sultan bəyin nəvəsi
Elburus b
əy uzun illərdir bu metroda məsul vəzifədə çalışır.
Bu yazının müəllifi bir neçə il öncə Sultan bəyin qardaşı-həkim, Zaqafqaziya
seyminin, Az
ərbaycan Parlamentinin üzvü, AXC dövründə ilk hərbi nazir, ikinci
hökum
ətdə əkinçilik naziri, Qarabağın general-qubernatoru, Müsavat hökümətini
d
əstəkləyən “İttihad” partiyasında başqan müavini, mühaciratda “İttihad”ın sədri –
siyas
ətçi, 2-ci dünya müharibəsində öz qohumu olan Sovet hərbiçisi İsrafil bəyin
vasit
əçiliyi ilə türk-müsəlmanı alman əsirliyində olan insanların sobalarda
yandırılmasının qarşısını alanlardan biri və ən nəhayət öz əziz canını ancaq
v
ətəninə qurban verən Xosrov bəyi araşdırdıqca, Sultan bəy haqqında
insanlarımıza məlum olmayan xeyli məlumatlar ortaya qoymuşdur. Bu məlumatlar
da Sultan b
əyin 1905-1923-cü illər arasında vətəni uğrunda, Qarabağ, Zəngəzur,
C
ənubi Azərbaycan, Qərbi Azərbyacan uğrunda ermənilərlə apardığı bir çox
mücadil
ələrlə tanış olmaq imkanı yaradıb. Deyilən bölgələrin hamısında Sultan
b
əyin dostları, qohumları, həmfikirləri olmuşdur ki, onlar da Vətən savaşında
Sultan b
əyə yardımçı olmuşlar.
Dostları ilə paylaş: |