Ġstər xarici, istərsə də daxili siyasətdəki mütərəqqi dəyiĢikliklər ölkədə yaradılan demokratik
mühit fonunda baĢ verirdi: yeni-yeni siyasi partiyalar yaranırdı (məsələn, 3 iyulda AMĠP-in
təsis qurultayı oldu və Bəy onu təbrik etdi); istər televiziyada, istərsə də rəsmi dövlət
qəzetlərində iqtidar-müxalifətliyindən asılı olmayaraq söz deməkçün hamıya imkân
yaradılmıĢdı (məsələn, prezidentliyə namizəd Nizami Süleymanovu müdafiə komitəsinin
Azərinforma göndərdiyi, seçkilərin guya saxtalaĢdırılması haqqında bəyanat rəsmi dövlət
qəzetində dərc edilmiĢdi). Təbii ki, bütün bunlar Azərbaycan dövlətinin dünya birliyində
demokratik imicini formalaĢdırırdı. Ancaq dövlət baĢçımızın Avropada Təhlükəsizlik və
ƏməkdaĢlıq Məsələlərinə dair MüĢavirəsinin Yekun aktını və baĢqa mühüm sənədləri
imzalaması Azərbaycanda demokratik inkiĢafla bağlı ayrı-ayrı təzahürlərin geniĢlənməsinə
deyil, köklü demokratik islahatlara baĢlamaqçün ciddi özül oldu. Bu məqsədlə Əbülfəz bəy
iyulun birinci ongünlüyündə Finlandiyanın paytaxtı Helsinkiyə rəsmi səfərə getdi. Oraya yola
düĢmək ərəfəsində Bəy ABġ prezidenti Corc BuĢdan məktub almıĢdı. Məktubda Bəyə
müraciət edərək Azərbaycanı Helsinki prosesində ən fəal surətdə iĢtirak etməyə çağıran Corc
BuĢ sonda bildirirdi:
"TARĠXĠ VƏZĠFƏMĠZĠ YERĠNƏ YETĠRMƏK MƏQSƏDĠLƏ Sizinlə
əməkdaĢlığa ümid bəsləyirəm"
. Bu məktub ABġ dövlətinin Azərbaycanın yeni rəhbərinə böyük
etimadını
göstərirdi və söz yox ki, Bəy də bu inamı yetərincə dəyərləndirirdi.
Əbülfəz bəyin prezident kimi iĢə baĢlamasıyla torpaqlarımızın erməni iĢğalçılarından
təmizlənməsi hədsiz sürətləndi. Yeni rəhbərliyin vətənpərvərliyindən ruhlanmıĢ Azərbaycan
əsgəri düĢmənlə döyüĢə cəsarətlə atılır, ölümdən belə qətiyyən çəkinmirdi. Elə bunun
nəticəsində ilk sırada Goranboy və Ağdərə rayonları yağılardan təmizləndi.
Elçibəy iqtidarı dövrünün hərbi əməliyyatlarındakı bütün uğurları, o sıradan Goranboy və
Ağdərə rayonlarındakı kəndlərin erməni iĢğalçılarından təmizlənməsini də öz adına çıxan
S.Hüseynov bu iĢdə prezident baĢda olmaqla iqtidarın heç bir baĢçısının rolu olmadığını
sonralar bəyan etmiĢdi. Elçibəy ona belə cavab verdi:
"Goranboy və Ağdərəni azad edənlər
əslində həmin rayonlardakı yerli özünümüdafiə dəstələri idi. Onlara müəyyən qədər hərbi
qüvvələr və polis də köməklik göstərirdi. Burada daha çox Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı
MaĢallah Abdullayevin baĢçılıq etdiyi qüvvələrin qəhrəmanlığını xüsusi qeyd etmək gərəkdir.
Onların gördüyü iĢi heç kəs öz adına çıxa bilməz. Həmin əməliyyatlarda yerli döyüĢçülər xeyli
Ģəhid verib. O rayonların azad olması da həmin Ģəhidlərin xidmətidir, Surət Hüseynovun yox;
o yalnız bəzi əməliyyatları sursatla təchiz edib ki, bu sursatı da dövlət göndərmiĢdi"
. (
"Mən
istiqlalımızı hakimiyyətdən üstün tutdum!"
. Əbülfəz Elçibəylə onun mətbuat katibi Ədalət
Tahirzadənin söhbəti. -"Azadlıq" qəzeti, 20 iyun 1998).
Mario Raffaellinin baĢçılığıyla ATƏM-in Minsk qrupu (MQ) Azərbaycan Ordusunun qələbələrini
görərək sülhyaratma tədbirlərinə giriĢdi. MQ-nun ilk fövqəladə görüĢünün üçüncü sessiyası
Romada 10 gündən artıq çəkmiĢdi. 3 iyulda Raffaelli hərbi əməliyyatları dayandırmaq
haqqında prezidentlər L.Ter-Petrosyana və Ə.Elçibəyə məktublar göndərdi. Göstərməliyik ki,
bununla ATƏM-in yüksək vəzifəli nümayəndəsi elan olunmamıĢ müharibənin davam etdiyi
müddətdə Ermənistanın Azərbaycana qarĢı hərbi əməliyyatları barədə ĠLK DƏFƏ söhbət
açırdı. Bu, Azərbaycan diplomatiyasının ozamankı uğuruydu. Məhz Finlandiyaya səfər
ərəfəsində Əbülfəz bəy xoĢ məram göstərərək məktuba müsbət cavab verdi və hərbi
əməliyyatları 9 iyuldan 30 günlüyə dayandırmağa razılaĢdı və həqiqətən də, Azərbaycan atəĢi
birtərəfli qaydada dayandırdı. (Ermənilərsə 18 iyulda hücuma keçdilər).