Etnos
v
ə epos: keçmişdən bugünə
55
yerlərində türk hökmdarları Cəlaləddin Məhəmməd Əkbər, Şahzadə
Sultan Səlim, Tətə Hakimi Nurəddin Məhəmməd Cahangir şah, Mə-
habat xan, Humayın Şah və başqalarının hökmranlığı mövcud ol-
muşdur. Bundan başqa tanınmış ədəbi-bədii fikir nümayəndələri bö-
yük Azərbaycan şairi Məsihi, onun atası Nizaməddin Əli, təzkirəçi-
lər Təqiəddin Kaşi, Təqiəddin Əvhədi, Molla Əbdül Nəbi, (müsəl-
man-türk) hind tarixçisi Əbülfəzl Elami, Məsihinin yaxın dostu,
XVII əsr Azərbaycan şairi Həkim Heydər və başqaları xeyli müddət
Hindistanda yaşayıb yaratmışlar.
Dünya fatehi Teymurləngin nəticəsi Fərqanə hökmdarı Zahi-
rəddin Mühəmməd Babir daxili çəkişmələr nəticəsində Fərqanəni
tərk edərək əvvəl Lahoru, sonra isə Hindistanın şimalında Dehli və
Adranı zəbt etmişdir. Maraqlıdır ki, bu böyük hökmdarın və türk
sərkərdəsinin XVI əsrdə Hindistan ərazisində Hind çayından Benqa-
liyaya qədər tutduğu ərazi «Böyük Moqol İmperiyası» adı altında
XIX əsrə qədər yaşamışdır.
Məsihinin özü tanınmış Azərbaycan şairi Saib Təbrizi ilə bir-
gə Hindistanda müxtəlif dəbdəbəli təntənə və bayramların keçiril-
məsində iştirak etmişdir. Böyük türk şairi Əmir Xosrov Dəhləvinin
hind və türkdilli xalqların mədəniyyətində və ədəbiyyatındakı
önəmli rolunu sübut etməyə ehtiyac yoxdur. Belə ki, XIII əsrdə
Şəmsəddin İltutmuş Sultanın hökmdarlığı dövründə Hindistana gəl-
miş bu türk oğlu bədii yaradıcılığı ilə nəinki hind mədəniyyəti tari-
xində özünəməxsus yer tutmuş, həm də öz «Xəmsə»si ilə böyük
türk oğlu Nizaminin açdığı cığırla çox tutarlı addımlarla irəliləmiş-
dir. Bütün bunları ona görə sadalayırıq ki, maraq obyektinə çevirdi-
yimiz hind mədəniyyətinin və ədəbiyyatının formalaşmasında həm
də türkdilli xalqların ədəbiyyatının və mədəniyyətinin rolunu bir da-
ha göz önünə gətirək.
Bir məsələni də qeyd edək ki, hind mədəniyyəti də digər xalq-
ların mədəniyyəti və ədəbiyyatı kimi inkişaf tarixi dövründə bəzi
mərhələlər keçmişdir. Lakin digər mədəniyyəti və ədəbiyyatlardan
fərqli olaraq, hind mədəniyyətində bu mərhələlər daha uzunmüddət-
li və davamlı dövrləri əhatə etmişdir. Eramızın V-VI əsrlərinə qədər
Nizami Tağısoy
56
hind ədəbiyyatı (biz artıq yuxarıda qeyd etdik ki, hind ədəbiyyatı
müxtəlif dillərdə yaranan xalqların ədəbiyyatının məcmusudur) əsa-
sən mifoloji təsəvvürlər, dastanlar, alleqorik əsərlər üzərində yaran-
mış və inkişaf etmişdir. Artıq VII-VIII əsrlərdə Şimali Hindistanın
bir sıra ədəbiyyat nümunələrində biz dini-mistik poeziyanın antifeo-
dal istiqamətdə inkişaf etməsinin şahidi oluruq. Bu vəziyyət, demək
olar ki, XIV əsrin sonuna qədər davam edir. XV-XVIII əsrlərdə feo-
dallar əleyhinə mübarizə güclənir və şəhər mədəniyyətinin forma-
laşması aparıcı rol oynamağa başlayır. XVIII əsr hind ədəbiyyatında
feodalizmin səngiməsi və ingilis istilası ilə bağlı tənəzzül yaranır.
XIX əsrdə isə yeni məzmun və formalı ədəbiyyat meydana çıxır. Bu
isə, fikrimizcə, milli şüurun oyanması və burjua münasibətlərinin
inkişafı ilə sıx əlaqədardır.
Bunu da əlavə edək ki, hind mədəniyyətinin formalaşması və
inkişafında ingilis müstəmləkəçi rejiminin bütün mənfi xüsusiyyət-
ləri ilə yanaşı, müsbət cəhətləri də nəzərə alınmalıdır. Maraqlıdır ki,
XI-XVIII əsrlərdə hind ədəbiyyatının və mədəniyyətinin inkişafında
türkdilli və farsdilli mədəniyyətlərin rolu böyük idisə, XIX əsrin I
rübündə hind həyatının müxtəlif sahələrində ingilis dilindən istifa-
də, ingilisdilli hind ədəbiyyatının meydana çıxması daha böyük vüs-
ət almışdır. Başqa sözlə, hind mədəniyyəti və ədəbiyyatının forma-
laşmasının unikal mədəniyyətlər – hind, türkdilli, farsdilli və ingilis-
dilli ədəbiyyatlardan ibarət olduğunu desək, heç də yanılmarıq. Və-
ziyyət olduqca simptomatikdir. Belə ki, sonrakı dövrlərdə digər mə-
dəniyyət və ədəbiyyatların müəyyən təsirinə məruz qalmış hind ədə-
biyyatının özünəməxsus çaları, ideya-estetik istiqaməti, müxtəlif
ədəbi-bədii forması, çoxsaylı növ və janrları, təşbeh və digər bədii
təsvir vasitələrinin rəngarəngliyi, bu qarışıqlığa baxmayaraq, bu gün
də nəzər-diqqəti cəlb edir. Hind ədəbiyyatı bu gün də klassik mədə-
ni irsin ümumiliyini daim diqqət mərkəzində saxlamaqla və ona
hörmətlə yanaşmaqla, qədim dövr və orta əsrlər ədəbiyyatının mifo-
logiya, folklor abidələri və qədim yazılı ədəbiyyat nümunələrindən
istifadə etməklə zənginləşir ki, bu da onun gələcək bütövlüyünün
qorunmasına və inkişafına xüsusilə kömək edir.
Etnos
v
ə epos: keçmişdən bugünə
57
Hind dillərinin müxtəlif dil qruplarına mənsub olması Hindis-
tanda yaradılan ədəbiyyatların bir-birinə yaxınlaşmasına mane ola
bilməmişdir. Belə ki, Cənubi Hindistanda Dravidi ədəbiyyatları öz
inkişafında, demək olar ki, Şimali Hindistanda Hind-Ari ədəbiyyat-
larının inkişaf mərhələləri keçmişdir. Həmin ölkədə ədəbiyyatların
ümumi inkişaf istiqamətinin tədricən formalaşması hind ədəbiyyat-
larının hər birində milli özünəməxsusluğun saxlanmasına da ma-ne-
çilik törədə bilməmişdir. Əksinə, onların bir-birinə yaxınlaşması bi-
rinin digərinə müsbət təsiri ilə şərtlənmiş, ideya-bədii dəyərlərlə sti-
mullaşmış və demokratik axının, meylin formalaşmasının özü yeni
janrların yaranması ilə nəticələnmişdir.
Hind mədəniyyəti və ədəbiyyatının yaranması və inkişafı ilə
bağlı elmi ədəbiyyatda müxtəlif mülahizələr mövcuddur. Bu barədə
müxtəlif fikir, mülahizə və nəzər-nöqtələrinin kəsişməsinə baxma-
yaraq, tədqiqatçıların böyük əksəriyyəti hind mədəniyyəti və ədə-
biyyatının son dərəcə qədim, ulu və zəngin kökə malik olduğunu
təsdiqləyir. Fikrimizcə, hind mədəniyyətinin və ədəbiyyatının antik
dövrü onun daha zəngin mərhələsini təşkil edir. Bununla bağlı hind
tədqiqatçılarının, ictimai xadimlərinin və eləcə də Qərbi Avropa
alimlərinin əsərlərində Hind İntibahı barədə daha rəngarəng fikirlər
mövcuddur. Məsələn, Cavahir-ləl Nehru özünün «Hindistanın kəş-
fi» kitabında böyük türk hökmdarı və şairi Zahirəddin Mühəmməd
Babiri İntibah dövrünün tipik hökmdarı adlandırır və onun hind mə-
dəniyyətinin inkişafındakı rolunu xüsusi qeyd edir. Bir müddət Hin-
distanın baş naziri olmuş Cavahir-ləl Nehrunun hind tarixi və mədə-
niyyəti ilə bağlı Babir haqqında dediyi sözlər bizim üçün də olduqca
əhəmiyyətlidir.
Biz yuxarıda hind mədəniyyəti və ədəbiyyatından danışarkən
onun əsasən antik və İntibah dövrünə nəzər yetirdik. Lakin, Hindis-
tanın ədəbi-bədii inkişafının digər mərhələləri də olduqca maraqlı-
dır. Hind ədəbiyyatı dedikdə, biz Hindistan ərazisində 20-dən artıq
müstəqil, ayrı-ayrı xalqlara məxsus ədəbiyyatların hər birindən da-
nışa bilərik. Yəni həm Tamil, Benqal, həm də Maratx, Kəşmir, Qu-
carat, Pəncab, Kannar, Teluqu və digər ədəbiyyatlara dair fikir və
Dostları ilə paylaş: |