olduğunu deyib gedərdi. Lakin bir gün düşünüb qəti fikrə gəldi. Mehdi
bəylə açıq şəkildə danışıb bu mümkünsüz sevgiyə son qoyacaqdı. İşdə
belə çıxmağı gözə almışdı. Qərarı qəti idi. Bu gün iş bitər bitməz
kabinetinə baş çəkəcəkdi.
Saat artıq 5 idi. Lakin Mehdi bəy hələ də kabinetə dönməmişdi. Axı
Səma işdən çıxmazdan əvvəl onu dəhlizdə söhbətə tutardı. İndi öz ayağı
ilə gəlib Mehdi bəyin kabinetində oturmuşdu. Mehdi bəy isə fabrikdə yox
idi. Yəqin işdən tez çıxıb deyə düşündü. Beləliklə, evə geri döndü. Sabahsı
gün isə faciəvi xəbər bütün rayona yayıldı. Mehdi bəy dünən öz
maşınında qəza keçirib. Səma aldığı xəbərdən çox sarsıldı. Ən doğma
insanını itirmiş kimi hönkür-hönkür ağladı. İş yoldaşları onu
sakitləşdirməyə çalışırdılar. Lakin bacarmırdılar. Ustası Səmanın üzünü
yüdü. Bir az özünü əla alsın deyə tənbeh etdi. Səmanı əlində deyildi.
Ağlamadan dura bilmirdi. Mehdi bəyi yenidən sağ salamat görmək
istəyirdi. Usta xanım artıq hər şeyi anlamışdı.
-Sən Mehdi bəyi bu qədər çox sevirsən?
-Mən....?
-Bəli qızım sən. Məyər məni kor hesab edirsən? Sənin qədər üzülən bir
işçi var aramızda?
-....
-Bura bax Mehdi bəy indi xəstəxanadadı. İstəyirsən gedim səninlə. Baş
çək.
-Axı mən... Mən özüm də bilmirəm..
-Nəyi bilmirsən?
-...
-Məyər sevdiyini gizlədə bilərsən? Həm də ki məndən...
-O mənim saçımdan xəbərsizdi. Mənim nə həddimə...
-Sus ay qız. Bir ay əvvəl mən ona sənin həyatını danışmışam. Saçından da
çəkdiklərindən də xəbəri var. Hər şeyi bilə-bilə bu ay ərzində yenə də
sənə qarşı fikrindən dönmədi. Məyər görmədin ki, o insan sənə necə aşiq
olub?
-Onu görməliyəm...
-Mən də bunu deyirəm də... Dur geyin gedək....
Xəstə xana dəhlizində qəlbi göynəməyə başladı. Bir an onu sağ-salamat
görmək istəyirdi. “İlahi ona bir şey olmasın. Qoy yaşasın”deyərək Allaha
dua etməyə başladı. Bu zaman dəhlizdən Cəlal həkim keçirdi. Səma onu
görüb çox sevindi.
-Cəlal bəy. Salam. Mehdi bəy necədi? O hardadı?
-Salam. Səma xanım. Mehdi bəyin vəziyyəti orta ağırdı. Bir tək sizi otağına
buraxaram. Hələ çox zəyifdir. Onu yormayın.
-Siz nə danışırsız. Yormaram. Təki sağalsın.
-Buyurun keçin. –Cəlal bəy Səmaya otağı göstərdi. Usta xanım isə
dəhlizdə stullardan birində əyləşdi.
Mehdi bəyi ilk dəfə uzanan halda görürdü. Üstəlik də bu vəziyyətdə.
Səma onun yatağına yaxınlaşıb saçından dırnağına kimi göz gəzdirdi.
Üzündə şüşə kəsikləri, sıyrıqlar vardı. Qolunun biri sarınmışdı. Başında da
kiçik bir yer qanayırdı. Sarğı üstündən qan görünürdü. Çox ağır qəza
keçirtdiyi göz qabağında idi. Özündən aslı olmadan gözündən yaşlar
süzülməyə başladı. Yatağın yanındakı stulu çəkib oturdu. İlk dəfə Mehdi
bəyin əlindən tutdu. Əlinin üstündə bəzi yerlərə yod vurulmuşdu. Həmin
yerə sığal çəkdi.
-Mehdi bəy. Siz məni eşidirsiz? Sizi görməyə gəldim. Məni belə
qarşılayacağınızı ağlıma gətirməzdim. Durun ayağa. Açın gözlərinizi.
Səmanın göz yaşları susmaq bilmirdi. Qəlbində o qədər sözlər vardı ki,
deyiləsi. Demək o hər şeydən xəbərdar imiş. Bütün bunlara baxmayaraq
yenə də onu sevmişdi.yaşadığı faciələrdən xəbər tutsa belə yenə də
Səmasından üz döndərməmişdi. Bir ay idi hər şeyi bilirdi. Bu bir ayda
Səmaya daha da yaxın olmuşdu. Mehdi bəyi hər gün fabrikdə görürdü.
İndi ilk dəfə idi ki, Səma bir insanı sevmişdi. Sevgisini də məhz bu gün
anlamışdı. Mehdi bəyi heç itirmək istəmirdi. Axı o hər şeyi bilsə də
Səmadan üz çevirməmişdi. Demək ki, o da bütün qəlbi ilə sevirmiş. Səma
qərara gəlmişdi. Daha Mehdi bəyə özü qulluq edəcəkdi. Hər gün ona baş
çəkib yeməyində içməyində kömək olacaqdı. Qəlbindəki hissləri isə o
sağalana kimi deməyəcəkdi.
Günlər bir-birini əvəz edirdi. Mehdi bəy hər gün başı üstündə Səmanı
görüb xoşbəxt olurdu. Ona yemək gətirər, qulluq edərdi. Üstəlik arada
dərdləşər, ümumi problemlərdən söhbət edərdilər. Mehdi bəyin hər gün
daha da yaxşı olması Cəlal bəyə də xoş idi. Səmanın Mehdi bəy üçün
bütün dərmanlardan tez təsirli olduğunu düşünürdü. Mehdi artıq aya
qalxmışdı. Yavaş-yavaş yeriyirdi. Arada gözü qaralsa Səma cəld qolundan
tutardı. Bu zaman əlindən tutub heç buraxmazdı. Gözlərinə baxıb:
-Səma...
Hər dəfə Səma söhbəti dəyişərdi. Mehdi bəyə ürəyini açmağa imkan
yaratmazdı. Utanırdı. Necə hərəkət edəcəyini də bilmirdi. Axı hec kəsə bu
günə kimi sevdiyini deməmişdi. İndi necə deyəcəkdi ki, “Mehdi bəy, mən
sizi sevirəm.” Lakin bir gün sözü dəyişə bilmədi. Mehdi bəy onun əlindən
tutub gözlərinin içinə baxdı. Sevgi etirafından əvvəl ilk bunu dedi:
-Səma, mən sənsiz bu ömrümdə bir addım da ata bilmərəm. Səninlə ailə
qurmaq istəyirəm. Razı olarsan?
-Mehdi bəy, mən...
-Səni ilk gördüyüm andan sevmişəm. Hələ fabrikimdə işlədiyini də
bilmirdim. Gülüşünə, gözlərinə, bənizinə aşiq olmuşam. Yaşadıqlarından
da xəbərim var. Sənə bütün yaşadıqlarını unutdurmaq istəyirəm. Xahiş
edirəm mənə cavab ver.
-Mən razıyam...
-Doğurdan? Siz məni dünyanın ən xoşbəxt insanı etdiz.
-Mən də sizi bu qəzanı keçirdiyiniz gün sevdiyimi anlamışam. Görnüşümlə
sizin cəmiyyət arasında fəxriniz olmayacam, amma yenə də sevirəm sizi.
-Sən mənim üçün yer üzündə tayı bərabəri olmayan bir incisən. Saçlarına
taxma saç qoysan da kimsə bunu anlamır. Məni üzmə bu sözlərinlə.
Sənin gözəlliyinlə mən qürürlanıram. Məndən bir addım da uzaq olma.
Gəl burdan çıxar çıxmaz evlənək. Razısan?
-Razıyam Mehdi bəy....
Hal-hazırda:
Dillərdən düməyən möhtəşəm bir toy məclisi qurulur. Səma o məclisəki
gəlinlərdən də gözəl gəlin olur. Çox xoşbəxt yaşayır. Toylarından iki il
sonra Mehdi bəy Səmaya kiçik atelye hədiyyə edir. Orada özünə və onun
vəziyyətində olan bütün xanımlara kömək məqsədi ilə taxma saç istehsal
etməyə başlayır. Bir neçə işçi ilə salonlardan təbii saçlar alıb çox gözəl
taxma saçlar hazırlayırlar. Hal-hazırda Səmanın taxma saçlarından bir
çox salonlarda istifadə edilir.
Son.
May. 2009.
Dostları ilə paylaş: |