qətiləşdi. Gələn dəfə kabinetə getməməkdə israr edəcəyini düşündü. Ən
azından söz söhbətlər bitsin deyə. Adına söz yaymasınlar deyə.Təxminən
dörd gün sonra ustabaşı Səmaya Mehdi bəyin onu kabinetinə çağırdığnı
dedi. Səma da:
-
Get Mehdi bəyə de ki, əlində tikiş-tikir.
Bu cavabdan mat qalan ustabaşı məcburən müdirin otağına gedib,
Səmanın gəlməyəcəyini deyir. O gün Mehdi bəy dəfələrlə ustabaşını
Səmanın arxasınca göndərir. Lakin hər dəfə eyni cavabla gedir qayıdır.
Səmanın bu hərəkədi Mehdi bəyi əsəbləşdirir. Və işdən qovulması üçün
ərizəsini tələb edir.
Səma işdən çıxmaq istəmirdi. Onu Mehdi bəyin kabinetinə getmədyi üçün
qovacaqdılar. Bütün söz söhbətlərə baxmayaraq kabinetin qapısını döyür.
- Gəlin!
- Bağışlayın Mehdi bəy. Mən...
- Siz özünüzü nə zənn edirsiz? Məgər bilmirsiz ki, müdir işçini çağırarkən
əlində hər nə iş görürsə kənara qoyub, əmrə tabe olmalıdır?
- Mən.... Mən bilirəm. Lakin...
- Lakin nə? Məgər işdən qovulmaq istəyirsiz? Elədirsə, sizə bu imkanı
verirəm. Buyurun, ərizənizi yazın və çıxın.- Bu sözləri qəzəbli olduğu üçün
deyirdi. Əslində isə Səmanı incitmək niyyəti yox idi. Sadəcə gün boyu
onun əmrinə tabe olmamağına yanırdı.
- Mən işdən çıxmaq istəmirəm. Siz məni qovursuz?
-Xeyir! Sizin kimi işçiyə ehtiyacımız var. Lakin sizin bugünkü
hörmətsizliyiniz məni bu qərarı verməyə vadar etdi.
- ...
- Gəlməməyinizin səbəbi nə idi? Hər halda ciddi səbəb olmalıdır ki,
müdirin əmrindən çıxasız.
- İşçi yoldaşlarım.
- Anlamıram. İzzah edin.
- İşçi yoldaşlarım məni tez-tez çağırmağınızdan dedi-qodu edir. Mən də
daha çağırmayasız deyə...
- Necə? Yəni o qədər boş qalıblar ki, mənim kabinetimə kimi çağırdığımı,
neçə dəfə çağırdığımı güdürlər?
- ...
-Bu saat! – tələsik yerindən durub kabineti tərk etdi.
-Mehdi bəy, çox xahiş edirəm. –Səma onun bütün işçiləri qova
biləcəyindən qorxdu. Lakin düşündü ki, elə iş tutsa müdir işçisiz iflas ola
bilər. Ona görə Səma kabinetdən çıxmadı. Arada qulağına Medi bəyin səsi
gəlirdi.
- Siz o qədər bekarsız? İşinizin öhdəsindən gəlməyi öyrənin. Onun bunun
arxasınca söz etməyi yığışdırın. Müdir olaraq kabinetimə kimsəni
çağırmağa haqqım yoxdu məgər? Bu cür axmaqlığı bir daha görməyim,
eşitməyim! Bu ilk və son xəbərdarlığımdır.
Bu müddət ərzində Səma boş vərəq götürdü. İbditai təhsili vardı.
Kəndlərində o zamanlar qızları oxutmurdular. Səma da yaşadığı faciədən
sonra məktəbə gedə bilmədi. İndi bu söz söhbəti müdirinə dediyi üçün
peşman olmuşdu. İş yoldaşlarının gözündə lap müdirin sevgilisi kimi
görünəcəkdi. O isə bunu istəmirdi. Ona görə bütün işçilər danlanmışdı.
Tez bir zamanda işdən çıxmağa qərar verdi. Ərizəni hərf -hərf yazsa da
cəmi iki cümlə ilə kifayətləndi. Qısa zamandan sonra Mehdi bəy kabinetə
döndü. Çox əsəbləşmişdi. Hisslərini cilovlaya bilmirdi. Üstəlik kənar
insanların onun hisslərini anlamaları xoşuna gəlməmişdi. Çünki o hisslərin
sahibi Səma heç nədən xəbərsiz idi. Onun adının hallanmasını ağlına da
gətirmək istəmirdi. Səmanın oturduğunu görüb masasına yaxınlaşdı.
Üsünə yeni qoyulmuş ağ vərəqi əlinə alıb oxudu: “Ailəmin məsləhəti ilə
işimdən çıxmağa qərar verdim. Bu işə yaramadığımı düşünürəm”.
-
Bu nə deməkdir?
-
....
-
Siz işdən könüllü getmək istəyirsiz?
-
Bəli.
-
Axı niyə? Mən ki, dedim sizə ehtiyacımız var.
-
Mən məcburam.
-
Bəs nə edəcəksiz?
-
Hər zamankı kimi evdə tikəcəm.
-
Belə olmaz. Burda işləyənlərdən qat-qat bacarıqlısız. Deyilən sözlərə
fikir verməyin. Əgər lazım olsa sizi heç çağırmaram kabinetimə. Sözüm
olsa ustabaşınıza deyərəm çatdırar. Amma çıxmağı ağlınıza
gətirməyin.
-
Sağolun Mehdi bəy. –deyərək kabineti tərk etdi.
VI Fəsil
Səma üçün son dərəcə ağır keçən günlər başladı. Həm işdə yayılan
şayələr onu incidir, qürüruna toxunur, həm də işə bir həftədir
getməməsinə üzülürdü. Əslində xəstələnmişdi yataqda idi. Yoxsa qəti
işindən qalmazdı. Axı Mehdi bəy ərizəni o kabineti tərk etməzdən əvvəl
çırmışdı. Demək ki, onun işdə qalmasını çox istəyirdi. Lakin qəfl xəstələnib
yatağa düşüdüyündən nəinki işə, heç evinin həyətinə addım ata bilmirdi.
Boğazı şişib, nəfəs ala bilmir. Yemək uda bilmirdi. Qonşuluqdakı təbib
baxmışdı. Lakin ciddi bir şey olmadığını demişdi. İndi isə ayaqlarında
keyləşmə hiss edirdi. Bəzən ağrıyırdı da. Bu bir həftə ərzində ustası gəlib
baş çəkmişdi. Halından xəbərdar olmuşdu. Mehdi bəyə də gəlməməyinin
səbəbinin xəstəlik olduğunu demişdi. O günə kimi isə düşünürmüş ki,
Səma ondan inciyib. Tərslik edib işə gəlmir. Ustanın verdiyi xəbərdən
narahat olmuşdu. Səmaya nə olub deyə gecəni yata bilmədi. Səhər
sürücüsünə Səmanın ünvanını verdi.
Mehdi əslən bəy nəslindən idi. Onun həyatı demək olar ki, dərdsiz,
qəmsiz keçmişdi. Lakin ailədə xoşbəxt ola bilməmişdi. Xanımı evliliklərinin
ilk ilində dünyasını dəyişmişdi. Ani itgi Mehdi bəyi çox sarsıtmışdı.
Xanımının qanında gedən proseslərdən heç kəsin xəbəri olmamışdı.
Bənizi ağ olsa da, onun anadangəlmə rəngi bu olduğunu düşünərdi.
Mehdi bəy onu vaxtında müayinə etdirmədiyinə çox peşman olmuşdu.
Sevərək ailə qurmuşdular. Bu evlilikdən övladı belə dünyaya göz açmadan
xanımın bətnindəcə məhv olmuşdu. Bu Mehdi bəyə çox ağır yük
olmuşdu. İllər boyunca heç bir insana könül verməmişdi. Artıq 17 il idi ki,
xanımının yasını saxlayaraq, ziyafətlərdə belə ona maraq göstərən
xanımları yaxına buraxmamışdı. Ta ki, Səmanı gördüyü anadək.
Dostları ilə paylaş: |