Əziz oxucular! Bu mənim ilk kitabımdır. Yazmağa 2007-ci ildən başlamışam
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Müəllif: Xəyalə Murad (29. 05.2012) “Zamanın öz məlhəmi” povest I Fəsil
edək. Allaha şükr edərək günümüzü başlayıb, şükürlə də bitirək. Aldığımız hər nəfəsə görə Allaha min şükür!!! Müəllif: Xəyalə Murad (29. 05.2012) “Zamanın öz məlhəmi” povest I Fəsil 1970-ci illər Uzaq bir kənddə balaca daxma vardı. Bu daxmalardan burda çox idi. Kənd sakinləri yaşadıqları daxmaları öz əlləri ilə zəhmətləri ilə inşa etmişdilər. Həmin daxmaların birində yaşayan ailənin qızı dünyaya gəlir. O qız ki, həyatının onun uçun hazırladığı acı taledən, yaşayacağı ən acı faciədən xəbərsizdi. Valideynləri yeni doğulan körpəyə Səma adı verirlər. Onun səma tək gözəl olduğunu düşünürdülər. Həqiqətən də o gözəl idi. Qara gözlü, qara qaşlı, sifət cizgilərinə görə normal olan burnu və dodaqları vardı. Çoxlarının paxıllıq edəcəyi bir gözəllik vardı Səmada. Zaman keçdikcə o böyüyür və daha da gözəlləşirdi. Qonşuluğunda yaşayan bütün yaşıdları ona həsəd aparır, günbəgün gözəlləşən bu simaya valeh olurdular. Səmanı gözəl edən təkcə onun gözəl siması deyildi. Onun parlaq və uzun saçları vardı. Tamamilə düz olan şabalıdı rəngli ipək saçları gün işığında daha da parlaq olurdu. Bəzən yaşlı nəsil nümayəndələri Səmaya bu gözəlliyi Allahın sevimli bəndəsi olduğundan verildiyini deyirdilər. Əlbəttə, Səma da öz gözəlliyinin fərqinə varırdı. Bilirdi ki, gözəl olduğu üçün başqa qızlar tərəfindən qısqanılır. Hər axşam güzgü qarşısında dayanıb öz gözəlliyinə tamaşa edirdi. Qulaqlarına taxacağı qızıl sırğaları xəyal edirdi. Ona qızılın necə də yaraşacağını düşünürdü. Beləcə xəyallar quraraq yuxuya gedərdi. İllər keçdikcə Səma daha da gözəlləşirdi. Artıq on iki yaşına çatmışdı. Lakin bilmirdi ki, həyat onu geriyə dönüşü olmayan sınıq körpünün astanasına gətirib çatdırıb. Nə etsə də alın yazısından qaça bilməzdi. Onda yaşayacağı acı taledən bixəbər idi. Tezliklə özündən böyük olan qardaşına elçi gedirlər. Qısa zamanda toy məclisi qurulub, evə gəlin gətirildi. Yeni ailənin rahat yaşamağı üçün atası bağda bir otaqlı ev tikib oğluna hədiyyə edir. Az bir zamanda qardaşı əsgər gedir. Beləcə gəlin tək qalmasın deyə Səma onunla bir evdə yaşamağa başlayır. Gəlin ilk gündən Səmanın ürəyinə yatır. Onunla böyük bacı kimi rəftar edir. O da həmçinin Səmanı çox sevir. Hər gecə onun saçlarını darayıb hörür. Maraqlı əhvalatlarla başını qatırdı. Aralarında elə də böyük yaş fərqi yox idi. Səmanın 12 yaşı, gəlinləri Cəmilənin isə 16 yaşı vardı. Bir gün Səma saçlarını yumaq uçun odun üzərinə su ilə dolu qazan qoyur. Cəmilədən də xahiş edir ki, su isinən kimi çağırsın. Müəyyən vaxtdan sonra Cəmilə suyun qaynadığını görür. Səmaya əziyyət olmasın deyə qaynar su ilə dolu qazanı odun üzərindən götürüb Səmanın saçlarını yuyacağı dama gətirir. Bura bütün ailə üzvlərinin yuyunması üçün tikilmiş xüsusi yer idi. Cəmilə suyun çox qaynar olduğunu bilib, soyuq su gətirməyə gedir. Bu zaman Səma Cəmilədən xəbərsiz dama girib suyun artıq orada olduğunu görür. Saçlarını açıb, başını aşağı əyir. Sutökənin köməkliyi ilə qaynar qazandan su götürüb başına tökür. Elə o andaca yanır. Qışqırığına qonşular belə toplaşır. Səma od tutub yanan başının ağrısından fəryad qoparır. Bu anı sözlə təsvir etmək belə acı gəlir insana. Qonşuluqda yaşayan Xosrov adlı həkim Səmanı muayinə edir. Qaynar su ilə yanmış başa baxaraq: - Əfsuslar olsun ki, ev şəraitində nəsə etmək mümkün deyil. Tez bir zamanda xəstəxanaya aparılmalıdır. Qonşuların köməkliyi ilə Səma xəstəxanaya yerləşdirilir. Həkimlər əllərindən gələn yardımı əsirgəmirlər. Cəmilə baş vermiş hadisədən yalnız özünü günahkar bilərək hər gün Səmadan dönə - dönə üzr istəyir. Allaha dua edir ki, Səmaya heç nə olmasın. Bir gün sonra həkim Səmaya həyatını alt üst edəcəyi dəhşətli xəbəri verir. Səmanın saçı, eləcə də qızıl sırğalarını taxacağı qulaqları tamamilə yanmışdı. Nə hər gün darayaraq uzunluğundan və parlaqlığından fərəhləndiyi saçı, nə də normal quruluşa malik qulaqları olmayacaqdı. Bir ay beləcə keçdi. Səma daha insanlar arasına çıxmır. Mənliyi ilə tək tənha yaşayırdı. Hərdən Cəmilə ilə danışar, lakin daha gülməzdi. Taleyin acı yazısı həyatdan küsdürmüşdü Səmanı. Yaşamaqda heç bir məna görmürdü. Daha kim ailə qurmaq istərdi Səmayla? Kim fəxrlə gəlinlik geyindirib qoluna taxaraq atası evindən aparardı Səmanı? Yox idi o kimsə. Olmayacaqdı da. Səma da bunun fərqinə varırdı. Cəmilə daha Səmanın yanında saçını daramazdı. Səma pis olmasın deyə hətta qulaqlarından toy sırğalarını çıxartmışdı. Xəcalət çəkirdi öz hərəkətindən. Əyər Səmaya suyun qaynar olduğunu öncədən xəbər versəydi bütün bunlar gəlməyəcəkdi yazıq qızın başına. Hər gün atasının, anasının, qohumların, qonşuların tikanlı sözləri və iyrənc baxışları ilə üzləşməyəcəkdi Səma. Çox çətin idi qızcığaza yaşmaq. Buna yaşamaq belə demək olmazdı. O sürünürdü tale yolunda. II Fəsil Günlərin bir günü Səma yuxusunda uzun gözəl saçları olduğunu görür. Lakin bu hər gecə öz saçlarının xəyalı ilə yataraq gördüyü kimi deyildi. Bu taxma saç idi. Səma yuxusunda yanmış başına taxma saç qoyduğunu, xoşbəxt olduğunu, hər kəsin onunla mehriban davrandığını görür. Lakin bu xoşbəxtlik uzun çəkmir. Qəfildən Cəmilənin səsindən oyanır. - Sən bu vaxt niyə gülürsən? - Cəmilə heyrətlə soruşdu. - Qəribə yuxu görürdüm. Heç inanmayacaqsan. – deyən Səma yatağının ortasında oturdu. - De bəlkə inandım. - Cəmilə, yuxumda görürdüm ki, mənim taxma saçım var. Taxma olsa da heç kəs bunun normal saçdan fərqləndiyini hiss etmir. –Səma sevinərək yuxusunu danışdı. Cəmilə həmin gecəni səhərə qədər düşündüyündən yatmamışdı. Səmanın yuxusunu gerçəkləşdirmək istəyirdi. Amma bilmirdi ki, taxma saçı haradan tapsın. Yatağında sağa çevrilərkən öz saçı üzünə toxundu. Elə bu an da hər şeyin çarəsini tapdı. Səhər açılan kimi Səmanı oyatdı. - Səma, oyan! Sənə sözüm var. Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|