Əziz oxucular! Bu mənim ilk kitabımdır. Yazmağa 2007-ci ildən başlamışam
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Nə olub? – Səma yuxulu gözlərini ovxalaya-ovxalaya soruşdu. - Daha nə olacaq, sənin yuxun gerçək olacaq. - Necə yəni gerçək? - təəccüblənmiş Səma soruşdu - Bax elə bu cür gerçək. – bu zaman Cəmilə öz saçını əli ilə göstərərək dedi. - Sən, - Səma yatağından qalxıb Cəmilənin saçlarına toxundu - yəni sən öz saçlarını mənə verəcəksən? - Niyə də yox?! Onsuz da onlar çox uzanmışdı. Nə vaxtsa kəsməli idim ya yox. Səma Cəmilənin bu təklifinə etiraz edə bilməzdi. O çox şad idi ki, nəhayət ki, onun da saçı olacaq. Taxma olsa belə bir daha yanıq başla, yanıq yarımçıq qulaqla heç yerə gizlənməyəcək. Utanmayacaq. Hər normal uşaq kimi o da yaşıdları ilə bir daha oyunlar oynayacaq, bir daha incə yanağına təbəssüm qonacaqdı. Cəmilə də öz saçlarını çox sevirdi. Lakin Səmaya bəxş edəcəyi sevinc, xoşbəxtlik, gələcəyi üçün ümidləri hər bir şeydən vacib idi. Səmadan xahiş etdi ki, axşamadək səbir etsin. Yuxuya getdikdən sonra kəssin. O gün axşamadək Səma planlar qurdu. Taxma saçını necə düzəldəcəyi barədə götür qoy etdi. Nəhayət axşam oldu. Cəmilə o gecə sonuncu dəfə uzun qara saçlarını sığalladı. Yatağına uzanıb yuxuya getdi. Bir neçə saatdan sonra Səma Cəmilənin yatdığını görüb qayçı ilə onun saçını kəsdi. Lakin Cəmilənin göstərdiyi kimi çiyinlərindən yox, daha aşağı belindən kəsdi. O Cəmilənin bu fədakarlığını ömrü boyu unutmayacaqdı. Həmin gecəni səhərə qədər yata bilmədi. Çox həyəcanlı idi. Tezliklə taxma saçlarını düzəltmək istəyirdi. Nəhayət səhər açıldı. Günəş öz isti şüaları ilə torpağı isitdi. Cəmilə oyanıb saçlarının gözlədiyindən daha uzun qaldığını gördü. Səmadan bunun səbəbini soruşmaq üçün onu oyatmağa qərar verdi. Səma yenicə yuxuya getmişdi. Amma Cəmilə bundan xəbərsiz idi. - Səma, oyan! - Nə olub? - yuxulu gözlərini güclə açmağa çalışan Səma soruşdu. - Sənə demişdim ki, bir az çox kəs. Sən isə göstərdiyimdən az kəsmisən. - əli ilə saçlarını işarə edən Cəmilə soruşdu. - Mənə o qədər də bəs etdi. – Səma gülümsünüb dedi - Çox sağ ol. Sən mənə doğma bacı qədər əzizsən. Sənin etdiyin bu yaxşılığı bir çoxları etməzdi. Allah bu yaxşılığının əvəzini sənə mütləq verəcək. - Mən bunu sənin üçün etdim. Səni bir daha gözü yaşlı görmək istəmirəm. –Bu sözləri kövrələrək deyən Cəmilə Səmanı qucaqlayıb bağrına basdı. Səhər yeməyindən sonra kəsib götürdüyü saçları özü üçün düzəltməli idi. Bunun üçün o ilk növbədə bərk parça axtardı. Anasından xahiş etdi ki, guya stol üstünü silmək üçün gec cırılan parça lazımdır. Anası da heç nədən şübhələnmədən köhnə pərdələrinin cırılmış hissəsindən bir parça kəsib verdi. Səma anasından parçanı alıb sevincək geri qayıtdı. Gəldiyində Cəmilə nahar üçün yemək bişirirdi. O çox qoçaq gəlin idi. Hər bir işin öhdəsindən asanlıqla gəlirdi. Səma hələ indiyə kimi görməmişdi ki, Cəmilə hər hansı işi bacarmasın. Ona kömək etmək barədə təklif etmədən bir başa otağa keçdi. Saçları cüt-cüt sıra ilə düzdü. İynə sapla saçları çüt-çüt həmin parça üzərinə tikməyə başladı. Çox yuxusuz olmağına baxmayaraq həvəslə işləyirdi. Vaxtın necə keçdiyindən xəbəri belə olmadı. Bir də baxdı ki, artıq axşamdır. Cəmilə onun yatağını düzəldir. - Daha çox gecdir Səma. Gəl uzan dincəl. Səhər yenidən davam edərsən. - Mən inanıram ki, tezliklə yekunlaşdıracam. Sən yat. Mən də yuxum gələn kimi yataram. - Yaxşı. Amma mütləq uzan dincəl. Yoxsa gözlərin ağrıyar. - Arxayın ol! Səma dayanmadan tikirdi. Çox xırda iş olduğundan həm də ki, ilk dəfə etdiyindən yaman əlləşməli oldu. Səhər açılanda Cəmilə taxma saçın hazır olduğunu gördü. Səma bütün gecəni yatmadan onu tikib yekunlaşdırmışdı. Cəmilə Səmanın yuxusuz olduğunu bildiyindən oyatmadı. O gün Səma axşama kimi yatdı. Ayılanda artıq şər qarışırdı. Taxma saçı götürüb diqqətlə hər tərəfinə baxdı. İlk dəfə idi ki, belə bir iş görürdü. Kimsənin köməyi olmadan öz fantaziyasını işə salaraq şəxsi fikrində sənət əsəri yaratdı. Əslində isə heç də tam dəqiq tikməmişdi. Lakin onun üçün vacib olan bu deyildi. Səma çalışırdı ki, taxma saçla kimsədən seçilməsin. Yenidən uşaqlarla oyunlar oynasın, uşaqlığını yaşasın. İnsanlar arasına çıxmaqdan daha qorxmaq istəmirdi. Beləcə aylar keçdi. Səma taxma saçı ilə oyunlar da oynadı. Yeni dostlar da qazandı. Yanağına yenidən gülüş qondu. Amma özü də bilmirdi ki, bu müvəqqəti xoşbəxtliyin bir zaman sonu gələcək. Onu tanımadığı birinə məcbur verəcəklər. Həyatı alt – üst olacaq. İki gün əvvəl atası ilə anası Səma üçün gəlmiş elçidən başlıq pulu alıb razılıq vermişdilər. Baxmayaraq ki, Səma hələ 14 yaşına yeni qədəm qoymuşdu, öz yaşıdlarından daha gözə gəlimli idi. Anasının elçilərə verdikləri qərarı öyrənəndən sonra gecə gündüz ağladı. Cəmilə ona nə qədər təskinlik versə də, Səma susmadı. Bir az da olsun rahatlamadı. Hələ ərə getmək istəmirdi. Lakin xəbərsiz idi ki, onunla evlənmək istəyən şəxs özündən qat-qat yaşlı olan bir kişidir. Hələ bu da azmış kimi üstəlik o kişinin üç Səma yaşında övladı da vardı. Səma bu haqda məhz toy günü öyrəndi. Əvvəlcə ərə gedəcəyi insanın özünü sonra isə öz yaşıdları olan uşaqlarını görəndə bildi. Ağ gəlinlik içində qapıdan məcburən hər iki qollarından dartılaraq ərə verilən 14 yaşlı taxma saçlı Səma ah nalə çəkib qarğışlar yağdırdı. Əvvəl atasına, sonra anasına, daha sonra ərə getdiyi kişiyə və öz taleyinə... III FƏSİL Zaman bütün yaraları sağaldır deyirlər. Bəs Səmanın yanağındakı bədənindəki yaraların məlhəmi nə olacaqdı? O toy günündən indiyə kimi hər gecə gündüz əri və ərinin uşaqları tərəfindən amansızcasına döyülür, işgəncələr görürdü. Sanki erməni qanı içmişdi zalımlar. O qədər amansızlıq, murdar işgəncə, nadanlıq yalnız erməni millətinin qanında var. Səma sanki əsirlikdə idi. Nə yeməyi yemək, nə halı hal idi. Ayaq üstə güclə dayanırdı. Nə ailəsindən kimsə onu görməyə gələrdi, nə də ona hasardan kənara çıxmağa icazə verərdilər. Bəs nə edərdi Səma? Hansı dağa arxalanardı. Hansı çiyinlərdə ağlayıb dərdini bölüşərdi. Daha belə yaşaya bilməzdi. Dərin quyuya düşün biri çıxmağın tək yolunu kəndirlə dırmanmaqda görürsə, Səma da bu vəzittəydən çıxış yolunu yalnız qaçmaqda gördü. Nəhayət bir gecə hər kəsin yatdığından əmin olub, evdən qaçdı. Hər tərəfin qaranlıq olduğuna baxmayaraq içindəki qorxu hissini boğub qaçmağa başladı. O gecə Cəmilə yuxuya gedə bilmirdi. Gözlərini yuman kimi qorxunc sifət görüb diksinirdi. Bunun nə ilə bağlı olduğunu anlamırdı. Yatmamağa qərar verdi. Dörd saat əvvəl dəmlədiyi kəklik otu çaydan bir fincan süzüb içməyə başladı. Səmanı düşünürdü. Ən son onu gəlinlikdə atası evindən zor gücünə aparılanda görmüşdü. O gündən bir xəbər belə almamışdı ondan. Cəmilə Səmanı çox sevirdi. Evin tək övladı olduğundan kimsəyə bacı qardaş deməmişdi. Bunun nə olduğunu da anlamırdı. Lakin ailə qurub baldızı Səmanı tanıdıqdan sonra bacının nə olduğunu gözəl anlamışdı. Bilirdi ki, Səma ona baldızdan əlavə, həm də doğma bacı kimi əzizdir. Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|