F. Köçərli adına

35 

 

IV gün – Yuxarı sinif şagirdlərinin görkəmli ədəbiyyatşünas 

Firidun  bəy  Köçərli  haqqında  hazırladıqları  məruzələr 

tədbir iştirakçıları tərəfindən dinlənilir. Yaxşı məzmunu ilə 

fərqlənən 

məruzə 

kitabxana 

rəhbərliyi 

tərəfindən 

mükafatlandırılır.  II  hissədə  -  F.  Köçərlinin  “Balalara 

hədiyyə” kitabı əsasında rəsm və şeir müsabiqəsi keçirilir. 

    Qeyd edim ki, təbdirin keçirilməsindən bir ay əvvəl “Balalara 

hədiyyə” kitabında olan nağıl və təmsillər üzrə rəsm müsabiqəsi 

elan  edilir.  Oxucuların  kitabxanaya  göndərdikləri  rəsmlər 

toplanılır  və  tədbir  günü  nümayiş  etdirilir.  Səsvermə  yolu  ilə 

rəsmlər  qiymətləndirilir.  Sonra  rəsm  müsabiqəsinin  qalibləri 

müəyyənləşdirilir  və  mükafatlandırılır.  Daha  sonra  məktəbli 

oxucularımızın  ifasında

 

şeir  müsabiqəsi  başlayır.  Ən  yaxşı      

şeir  söyləyən  oxucu  müdiriyyət  tərəfindən  mükafatlandırılır. 

Müsabiqədə F. Köçərlinin “Balalara hədiyyə” kitabında verilən 

“Vətən”, “Aranla yaylağın bəhsi”, “Durnalara xitab”, “Tülkü və 

üzüm”, “Günəşi çağırmaq”, “Dağlar”, “Üşüdüm ha üşüdüm” və 

s. şeirlər söylənilir.  Bunun üçün bir neçə şeir nümunəsi veririk: 

Kitabxanaçı səhnəyə çıxıb deyir:  

–  Uşaqlar  indi  isə  gəlin  məktəbli  oxucularımızın  iştirakı  ilə 

müsabiqəmizə başlayaq.  

 

 

                                          Vətən 

                      Ah, ey safü paki- xaki-vətən, 

                      Nə gözəlsən, nə yaxşısan, nəsən! 

                      Nə gözəldir sənin çölün-çəmənin, 

                      Dağü bağın, gül ilə yasəmənin. 

                      Məni çün bəslədin qucağında, 

                      Yenə yer ver mənə bucağında 

                      Axır ömründə et məni rahət, 

                      Mənə bəsdir bu çəkdiyim qürbət. 

                      Məni bətnindən eylədin peyda, 

---

36 

 

                      Yenə bətnində et məni ixfa. 

                      Ey vətən, ey canım sənə qurban! 

                      Neçin əhlin olub sənin nadan? 

                      Əlmədəd, ey mühəndisani-vətən, 

                      Vətənin xanəsi olubdu köhən. 

                      Hüsn təmirinə qılın himmət, 

                      Onun abadına edin qeyrət. 

                      Dərdinə vəqt ikən edin çarə 

                      Ta həlak etməyə onu yarə. 

 

              Aranla yaylağın bəhsi 

 

Aran:                          Yaylaq, çox da saxlama, 

                                    Göndər gəlsin, ağır ellər mənimdir. 

                                    Yerin göbəyiyəm, dizin dirəyi, 

                                    Malü mülkü Süleymanlar mənimdir. 

 

Yaylaq:                       Çıxma dindən, imandan, 

                                    Süsəndən, sünbüldən, hər gülüşəndən; 

                                    Həkimlik, loğmanlıq qalıbdı məndən, 

                                    Həzaran dərdlərə dərman mənimdir. 

 

 

Aran:                          Bağça mənim, bağ mənim, 

                                    Gecə-gündüz qulluq eylər bağbanım. 

                                    Geymək üçün yaşıl mənim, al mənim, 

                                    Süsən, sünbül, gülşənliklər mənimdir. 

 

Yaylaq:                      Mənəm çeşmələr başı, 

                                    Axar, heç qurumaz didəmin yaşı, 

                                    Pələnglər yatağı, ovçu sirdaşı, 

                                    Köksü ala, qarlı dağlar mənimdir. 

 

---

37 

 

Aran:                          Qaldım dağ arasında, 

                                    Piltətək qurudum yağ arasında, 

                                    Qıvrım-qıvrım olmuş tağ arasında, 

                                    Tutma ala qarpız, tağlar mənimdir. 

 

Yaylaq:                       Mənəm xalqın göyçəyi, 

                                     Məndə yatar aranların qaçağı, 

                                     Lalə-səmən, dürlü-dürlü çiçəyi, 

                                     Pətəkdə kəsilən ballar mənimdir. 

 

Aran:   

 

 Aran deyər, məndə bulunar maya, 

                                     İnsini, cinsini götürrəm vaya, 

                                     Payızın fəslində qurulan taya, 

                                     Xirməndə çevrilən vəllər mənimdir. 

 

          Dağlar 

Mən aşiq yastı dağlar, 

Qar gəldi, basdı dağlar. 

Üç ay toylu-bayramlı, 

Doqquz ay yaslı dağlar. 

 

Bu dağlar qoşa dağlar, 

Verib baş-başa dağlar. 

Səndə dostum gəzibdir, 

Səni yüz yaşa dağlar. 

 

Dağlar marala qaldı, 

Otu sarala qaldı. 

Soyuq bulaq, göy yaylaq 

Yenə marala qaldı. 

 

 

Başı çalmalı dağlar, 

Dibi kölgəli dağlar. 

---

38 

 

Oturub yol gözlərəm, 

Haçan el gəli, dağlar?! 

 

         Durnalara xitab 

Göy üzündə bölük-bölük durnalar, 

Nədir sizin əhvalınız, halınız. 

Bir ərz-hal yazdım yarə söyləyin, 

Dost kuyuna düşər isə yolunuz. 

 

Mənim yarım, siz də görüb şaşarsız, 

Ol uca dağları necə aşarsız, 

Ovçu görən kimi siz də çaşarsız, 

Qışdı, qar-amandı sizin eliniz. 

 

Baxın şahın pəncəsinə düşərsiz, 

Çeşməli dağları onda keçərsiz, 

Yaz olacağın yaylaqlara köçərsiz, 

Qırarsınız qanadınız, qolunuz. 

 

Dərdli Kərəm deyər uğradım dərdə, 

Canım qurban olsun mərd oğlu mərdə, 

Səfil durna nə gəzirsiz bu yer 

Yoxmu sizin vətəniniz, eliniz.  

 

Qəribəm yoxdur arxam, 

Qanadım yoxdur qalxam, 

Çıxam qəlbi dağlara, 

Vətənə doğru baxam! 

 

Günəşi çağırmaq 

Gün çıx, çıx, çıx! 

Kəhər atı min, çıx! 

Oğlun qayadan uçdu, 

---