F. Köçərli adına

28 

 

                                    Ellər atar, 

                                    Qaymaq qatar. 

                                    Ağ quşum – ağar çinim, 

                                    Göy quşum – göyərçinim, 

                                    Vur nağara, 

                                    Çıx qırağa. 

    Mətnin  sonundakı  “çıx  qırağa”  sözləri  hər  kəsin  ayağının 

üstünə dəyirsə o, ayağını çəkir. Sonra yenə başdan həmin sözlər 

oxunur  və  uşaqlar  bir-bir  ayaqlarını  çəkirlər.  Hər  kəsin  ayağı 

axıra qalsa, onu üzü üstə uzadır, əllərini yumruq tutub bir-birinin 

üstə onun arxasına qoyub soruşurlar: 

–  Əl üstə kimin əli? 

    Tapsa,    onu    durğuzurlar,    tapmasa,    “götürün  vurun, 

yalandır!”  –  deyib  onu  bir  neçə  dəfə  astaca  vururlar  və  yenə 

soruşurlar: 

–  Əl üstə kimin əli? 

    Uşaq tapanadək onu astaca yumruqlayırlar. 

                  

                                          Güdü-Cüdü

 

       

    Uşaqlar  çömçəni  gəlin  kimi  bəzəyib  gəzdirir  və  aşağıda 

yazılan sözləri oxuyurlar: 

I Oxucu:                      Güdü-güdü ha, güdü-güdü! 

                                     Güdü-güdünü gördünüzmü, 

                                     Güdüyə salam verdinizmi? 

                                     Güdü burdan ötəndə 

                                     “Qırmızı günü gördünüzmü?” 

 

II Oxucu:                     Güdü palçığa batmışdı, 

                                      Qarmaladım götürdüm. 

                                      Qızıl qaya dibindən 

                                      Qırmızı gün götürdüm. 

 

 

---

29 

 

I Oxucu:                       Qara toyuq qanadı 

                                       Kim vurdu, kim sanadı? 

                                       Göyçəliyə getmişdim 

                                       İt baldırım daladı. 

 

II Oxucu:                      Yağ verin yağlamağa, 

                                       Pay verin bağlamağa. 

                                       Verənin oğlu olsun. 

                                       Verməyənin qızı olsun. 

                                       Bir gözü də kor olsun. 

                                       Təndirə düşsün. 

                                       Qırmızı bişsin! 

 

Uşaqlar öz aralarında “Düzgü”lər də söyləyə bilərlər. 

 

                                                        Düzgü 

 

I Oxucu:                                 Beşdi-beşdi ha beşdi, 

                                                Ağacdan alma düşdü. 

                                                Almanın yanı zədə, 

                                                Zədəni yeməz gədə. 

                                                Çoban çöldə gəzirdi, 

                                                Divarların düzürdü. 

                                                Çoban qoyuna gedər, 

                                                Köpəyi adam didər. 

II Oxucu:                               Qabağında beş keçi, 

                                                Hanı bunun erkəci, 

                                                Erkəc qazanda qaynar,  

                                                Qənbər bucaqda oynar. 

                                                Bu iş gecə nə işdi, 

                                                Beş barmağım gümüşdü. 

                                                Gümüşü verdim tata, 

                                                Tat mənə darı sata. 

                                                Darını səpdim yerə, 

---

30 

 

                                                Yerdə bitib göyərə. 

                                                Yerdən darı göyərdi, 

 

III Oxucu:                              Biçinçi gəldi dərdi. 

                                                Biçinçi Həzrətqulu, 

                                                Cibində vardır pulu. 

                                                Həzrətqulu bənnadı, 

                                                Arvadını danladı. 

                                                Arvadı Cahan banı –  

                                                Bunun çarşabı hanı? 

                                                Çarşabı cırılıbdı. 

                                                Qolbağı qırılıbdı. 

                                                Cahan gedib hamama 

                                                Çarşabını yamama. 

                                                Hamamın suyu isti 

                                                İsti suda nə pisdi! 

 

IV Oxucu:                              Telpəri onun qızı, 

                                                Paltarı qıpqırmızı, 

                                                Oğlunun adı Xıdır, 

                                                Əlindəki dəhrədir. 

                                                Xıdırbıyın dəhrəsi, 

                                                Telpərinin çöhrəsi 

                                                Cəhrə demə, əsasdı, 

                                                Dəhrə demə almasdı, 

                                                Telpəri yunu darar, 

                                                Xıdırbıy odun yarar. 

 

 

 

 

 

 

---