45
sizlərlə danışmağa hazırıq. F. Köçərli Azərbaycanda görkəmli
maarifçi, pedaqoq, ədəbiyyatşünas, publisist kimi şöhrət
qazanmış şəxsiyyətlərdəndir. O, 1863-cü il yanvar ayının 26-da
Şuşada anadan olmuşdur. F. Köçərlinin ulu babalarından olan
Məhəmməd Cavanşir mahalının Köçərli kəndindən gəlib Şuşa
şəhərinin şimal-qərbində yurd salmış və sonralar onun övladları
bütün ətrafda Köçərlilər kimi tanınmışdır. Onun uşaqlığı
Qarabağda keçmişdir. Firidun bəy ziyalı ailəsində böyümüşdür.
Ona evdə rus dili, fars dili, hesab fənləri öyrədilirdi. Şəhər
məktəbində oxuyarkən tale onu “Vətən dili” dərsliyinin müəllifi
Anton Çernyayevski ilə görüşdürmüşdür. Beləliklə, Firidun
bəy atasının razılığını alıb, Qori Müəllimlər Seminariyasında
oxumağa başlamışdır. Seminariyanı 22 yaşında əla əxlaqla
bitirən F. Köçərli İrəvan gimnaziyasına müəllim göndərilmişdir.
Azərbaycanlı balalara hüsnxət qaydalarınca yazmağı öyrədən
gənc müəllim həm də dünya ədəbiyyatından nümunələri
tərcümə etmiş, Azərbaycan ədəbiyyatının ayrı-ayrı problemləri
mövzusunda bir çox məqalələr yazmışdır.
I Aparıcı: F. Köçərli dünya ədəbiyyatını yaxşı öyrənmişdi.
Onda Şərq ədəbiyyatına, ümumiyyətlə, ədəbiyyata marağın
oyanmasında atası Əhməd ağanın böyük rolu olmuşdu.
Qarabağın orta bəylərindən sayılan Əhməd ağa savadlı bir şəxs
olub, fars dilini mükəmməl bilirdi. Şərq poeziyasına xüsusi
məhəbbəti olduğundan onun dahi sənətkarlarının əsərlərini
müntəzəm mütaliə edər, xüsusilə Firdovsinin “Şahnamə”sindən
bütöv fəsilləri əzbər deməklə ədəbi məclislərdə öz
həmsöhbətlərini heyran qoyarmış. Şərq poeziyası nümunələrini
ilk dəfə atasından eşidən gənc Köçərli sonralar bir
ədəbiyyatşünas, tənqidçi kimi özü onları sevə-sevə, duya-duya
mütaliə etmişdi. Ona görə, çox təbiidir ki, o, bütün elmi
fəaliyyətində olduğu kimi, “Azərbaycan ədəbiyyatı” əsərində də
Şərqin böyük ədəbi simaları Firdovsi, Sədi, Hafiz, Xəyyam,
Rumi, Cami və başqalarının yaradıcılığı ilə ətraflı tanış olub,
onlar haqqında qiymətli mülahizələr söyləmiş, türk şairi Yusif
46
Nabiyə isə ayrıca oçerk həsr etmişdi. F. Köçərlini böyüklü,
kiçikli hamı sevir. Çünki böyük ədibimiz həm uşaqlar üçün, həm
də böyüklər üçün biri-birindən dəyərli əsərlər yaratmışdır.
F. Köçərli 300-dən artıq dərsliyə düzəliş etmiş, nəzəri materialı,
hekayələri artırmış, metodika və stilistikasını dəyişdirərək
zənginləşdirmişdir.
II Aparıcı:
Firidun bəy Köçərli 1895-ci ildən 1918-ci ilə qədər
məzunu olduğu Qori Müəllimlər Seminariyasında dərs deyib.
Firidun bəy Köçərli dərs deməklə yanaşı, “Kaspi”, “Şərqi-Rus”,
“İrşad”, “Tərəqqi” kimi qəzetlərlə əməkdaşlıq etmiş,
Azərbaycan ədəbiyyatı tarixi mövzusunda ciddi axtarışlara
başlamışdır. Ədəbiyyat məsələləri ilə yanaşı pedaqoji
fəaliyyətini də davam etdirən qüdrətli şəxsiyyət xalqın
savadlanması naminə qüvvə və imkanlarını əsirgəmirdi. Firidun
bəy həm də Azərbaycanın görkəmli ziyalıları ilə əlaqə saxlayır,
görüşür, məktublaşırdı. O, xalqın savadlanması yolunda görüləsi
işlər barədə həmfikirləri ilə düşüncələrini bölüşürdü. İlk
növbədə xalqın savadlanması, xalqın sabahı olacaq balaların
təlim-tərbiyəsi onu ciddi maraqlandırır, narahat edirdi.
Məktəblər üçün dərslik lazım idi. Balalara babaların yaşadığı
tarixi mərhələlər, ana vətən haqqında məlumat verən əsərlər
lazım idi. Böyüyən nəsil ana dilinin zənginliyinə yiyələnməli idi.
Firidun bəy bu məqsəd naminə folklorumuzu toplamaq, bir
məcmuə nəşr etdirmək niyyətində idi. O, çoxdan bəri material
toplamaqdaydı. İlk folklor antologiyası olan “Balalara hədiyyə”
bu niyyətin məhsulu kimi araya-ərsəyə gəlmişdi. Firidun bəy ilk
folklor antologiyamızı hazırlamaqla kifayətlənməmişdi. O, həm
də söz sənəti, el ədəbiyyatı, qələmi ədəbiyyat barədə də dəyərli
fikirlərini ifadə edərək yazırdı: “Ədəbiyyat iki qisimdir: bir
qismi ağızda söylənən nağıl, hekayətlərdən, cürbəcür milli
nəğmələrdən, aşıq sözlərindən, məsəllərdən, tapmacalardan,
yanıltmaclardan, sayaçı sözlərindən, bayatılardan ibarətdir. Bu
qisim ədəbiyyata ... el ədəbiyyatı deyilir... Hər iki qisim
47
ədəbiyyatın bünövrəsi sözdür... Söz olmasaydı, əlbəttə,
ədəbiyyat dəxi olmazdı”.
Pıspısa xanım: Uşaqlar mənə elə gəlir ki, Firidun bəy
Köçərlinin “Balalara hədiyyə” kitabını hamınız oxumusunuz.
Biz bu sevimli kitabımızı oxuyarkən görürük ki, F. Köçərlinin
qələmə aldığı nağıllarda heyvanların hər birisi insana mənsub
olan bir xasiyyəti göstərir. Məsələn: çöl heyvanlarından aslan
rəşadət və mərdliyi, ayı qanmazlığı, qurd axmaqlığı, tülkü
hiyləgərliyi, dovşan qorxaqlığı, maral gözəlliyi və s. Ev
heyvanlarına gəldikdə, at etibarı, it vəfanı, eşşək həmaqəti, dəvə
şəfahəti, öküz inadlığı, inək inayəti, qoç igidliyi, keçi
hiyləbazlığı, qoyun bərəkəti, quzu yazıqlığı, pişik etibarsızlığı
göstərir. F. Köçərli bu kitabda xalqımıza mənsub olan çox gözəl
sayaçı sözləri qələmə almışdır. İndi isə gəlin oxucuların ifasında
sayaçı sözləri dinləyək:
Uşaqlar səhnəyə daxil olurlar.
I oxucu: Səlam əleyk
səy bəylər,
Bir-birindən yey bəylər!
Saya gəldi gördünüz,
Salam verdi aldınız
Alnı təpəl qoç quzu
Sayaçıya verdiniz.
II oxucu: Siz qayadan qorxmusuz,
Səfa yurda qonmusuz,
Səfa olsun yurdunuz,
Ulamasın qurdunuz.
Ac getsin avanınız
Tox gəlsin çobanınız.
III oxucu: Bu saya yaxşı saya,
Həm çeşməyə, həm çaya,