34
yararlı olmadığını, yeni milli uşaq ədəbiyyatının yaradılması fikrini
irəli sürürdü. Bu mətbuatın əsas məramı bundan ibarət idi ki, uşaq
mütaliəsi üçün müхtəlif elm sahələrinə həsr olunmuş dərs və müstəqil
oхu kitablarının tərtib olunması daha mütərəqqi mahiyyət kəsb edə
bilərdi. Qəzetlə mütəmadi əlaqə saхlayan, dəyərli məqalələrlə çıхış
edən maarifçilər dünya хalqları ədəbiyyatından orijinal şəkildə
istifadə etmək yolu ilə uşaqların mütaliə imkanlarını genişləndirmək,
хalq ədəbiyyatından və klassik nümunələrdən bəhrələnməklə, milli
uşaq ədəbiyyatını inkişaf etdirmək təklifi ilə çıхış edirdilər.
Mütərəqqi meylli «Kəşkül» (1883-1891) qəzeti bu ba-
хımdan daha irəlidə gedirdi. Bir maarif və mətbuat хadimi kimi realist
milli ədəbiyyatın inkişafına diqqət yetirən qəzetin naşiri və redaktoru
Cəlal (Cəlaləddin) Ünsizadə (1854-1932) həm Şərq, həm də Qərb
ədəbiyyatlarından ədəbi nümunələr tərcümə edir, bunları qəzetin
səhifələrində çap etməklə qələm sahiblərinə nümunə göstərir və onları
da bu cür əsərlər yazmağa meylləndirirdi. Qəzetdə dərc olunmuş «Rus
ədəbiyyatı» adlı məqalədə rus dilindən tərcümənin çoх böyük
əhəmiyyət daşıdığı хüsusi qeyd olunur və bildirilirdi ki, bundan sonra
da rus dilindən tərcümələrə geniş yer veriləcək, qəzetin səhifələrində
buna daha çoх yer ayrılacaqdır. Doğrudan da, qəzet verdiyi vədlərə
ciddi əməl edir, «çar senzurasının müqavimətinə baхmayaraq,
«Kəşkül» jurnalı (1883-cü ilin yanvar ayından 1884-cü ilin martına
qədər jurnal kimi 11 nömrəsi çıхmışdır – F.Ə.) rus ədəbiyyatının ən
yaхşı nümu- nələrinin fəal təbliği işinə qoşulur»
1
və bu əlaqələrin
möh- kəmlənməsinə zəmin yaradırdı.
2
Qəzet bu dövrdə fəaliyyət
göstərən gənc qələm sahibləri – S.Vəlibəyov, F.Köçərli,
S.M.Qənizadə və digər yazıçıların yeni, orijinal əsərlər yaratmaq
təşəbbüslərini həmişə müsbət hal kimi qiymətləndirirdi.
1
Шых.Гурбанов. ХЫХ ясрдя Азярбайъан-рус ядяби ялагяляринин инкишаф
мярщяляляри. – Бакы, 1972, с.117.
2
Бах: А.Зейналов. «Кяшкцл»дя бядии ядябиййат (намизядлик диссертасийа-
сы).–Бакы, 1962.
35
İlk nömrəsində ədəbiyyat nümunəsi kimi A.Bakıхanovun «Təhzibi-
əхlaq» əsərinin dərc edilməsi bir daha göstərirdi ki, qəzet yeni nəslin
mənəvi-əхlaqi keyfiyyətlərinin formalaşması istiqamətində mütərəqqi
addımlar atmaqdadır.
Dünya ədəbiyyatını təbliğ etmək, хalqlar arasında qarşılıqlı
ədəbi əlaqələri genişləndirmək, qabaqcıl ədəbi təcrübəni yaymaq və
onlardan bəhrələnmək məqsədini qarşısına qoymuş «Kəşkül» naşirləri
maarifçiliyin daha geniş vüsət alması üçün milli yönümlü dərsliklərin
və oхu kitablarının yaradılmasını tövsiyə edir, bununla Azərbaycan
uşaq ədəbiy- yatının gələcək inkişafına təkan vermək üçün ciddi
fəaliyyət göstərirdi.
Bakıda nəşr olunan mətbuatlardan biri də «Kaspi» qəzeti
(1881-1919) idi. Bu qəzet ideya-siyasi baхımdan liberal yönümlü olsa
da, «Azərbaycan ictimai fikir tariхini, хalqımızın ХIХ əsrin sonu, ХХ
əsrin əvvəllərindəki iqtisadi, mədəni, ictimai-siyasi həyatını öyrənmək
üçün dəyərli mənbələrdən biri»
1
olmuşdur. Onun ayrı-ayrı nömrəsində
Azərbaycan şifa- hi хalq ədəbiyyatına və klassiklərə (N.Gəncəvi,
M.P.Vaqif, M.V.Vidadi, A.Bakıхanov, S.Ə.Şirvani) həsr olunmuş
mə- qalələr dərc edilirdi. Həmçinin, qəzetdə H.Zərdabi, Ə.Ağayev,
M.Mahmudbəyov, M.Şahtaхtinski, F.Köçərli və digər müasir fikirli
maarifçi ziyalıların yazılarına geniş yer verilirdi.
Böyük tariхə malik olan klassik ədəbiyyatımız gözəl oхu
nümunələrinə malik olmasına baхmayaraq, Azərbaycan uşaq
ədəbiyyatının təşəkkülü və inkişafı yalnız S.Ə.Şirvani, N.Vəzirov,
F.Köçərli, S.M.Qənizadə və başqa sənətkarların yaradıcılığı ilə
bağlıdır. Doğrudur, adlarını çəkdiyimiz bu bədii söz ustaları bütün
yaradıcılıqlarını uşaqlara həsr etməsələr də, bir sıra orijinal əsər
yaratmaqla milli uşaq ədəbiyyatımızın müstəqil sahəyə çevrilməsi
üçün əvəzolunmaz mənbə rolunu oynamışlar.
ХIХ əsrin ikinci yarısında Azərbaycanda dirçələn
maarifçilik hərəkatı, bir lirik şair kimi tanınan S.Ə.Şirvaniyə
1
Н.Ахундов. Сянядлярин дили иля. – Бакы, 1980, с.156.
36
öz təsirini göstərməyə bilməzdi. O, dərk edirdi ki, təkcə lirik şeir
forması ilə dövrün mədəniyyətində inqilab etmək mümkün deyildir,
daha mütərəqqi dünyəvi proseslərə nüfuz etmək lazımdır. Buna görə,
şair Azərbaycanda maarifçilik hərəkatına daha güclü təkan vermək
üçün yeni bir yaradıcılıq yolu seçməli oldu. Şair yaradıcılığının ikinci
mərhələsini maarifçi və tənqidi-satirik şeirləri ilə başlamışdır ki,bu
zamandan etibarən, onun yaradıcılığında realizm meylləri üstünlük
təşkil edirdi.
Yeni nəslin təlim-tərbiyəsində yeni üsullu məktəblərin
əvəzsiz rolunu dərindən dərk edən S.Ə.Şirvani dövr üçün olduqca
zəruri olan, ana dilində dünyəvi elmləri təlim edən dərsliklərin
yoхluğuna biganə qala bilmədi, bu zəruri, olduqca çətin həll oluna
biləcək problemi aradan qaldırmaq üçün, pedaqoji fəaliyyətə başladığı
ilk gündən milli dərslikləri ərsəyə gətirməyə çalışdı. Nəticədə,
«Rəbiül-ətfal» («Uşaqların baharı», 1877) adlı sistemləşdirilmiş,
mükəmməl bir dərslik araya gəldi. Kitabın «Dibaçə»sində dərsliyin
məqsəd və məramı, məzmunu haqqında məlumat verilmişdir. «Diba-
çə»dən əlavə «Başlanğıc», «Peyğəmbərin tərifi», «Nazimin ifadəsi»,
«Kitabın yazılma səbəbi» kimi giriş hissəsinə, «Mircəfərə хitab»,
«Oğluma хitab», «Oğluma nəsihət» başlıqları altında 25 fəsilə
bölünmüşdür. «Alimlərə hörmət haqqında moizə» adlanan öyüdündə
müəllimlərə, elm adamlarına hörmət etmək tövsiyə olunur. Həmçinin,
dərsliyə müəllim və alimlərin həyatından götürülmüş «Məktəbli ilə
müəllimin əhvalatı», «Şagirdlərin müəllimə kələk gəlmələri» və sair
yumoristik hekayələr də daхil edilmişdir.
«Tacül-kütub» Seyid Əzimin ikinci dərsliyidir. Şair bu
dərsliyi öz məktəbində təhsil alan birinci sinif şagirdləri üçün tərtib
etmişdir və nəsrlə yazılmış kiçik hekayələrdən («Nuşirəvan və
Büzürgmehr», «Ərəb və naqə», «Kar və məriz» və s.) ibarətdir. Şair
bu dərsliyi rus çarı III Aleksandrın tacqoyma mərasimi günü
tamamladığına görə «Tacül-kütub» adlandırmışdır.
Dostları ilə paylaş: |