240
«Çildir, çildir bildirçin!»
Dedi: - Hanı quyruğun?
Mənə bildir, bildirçin!
Bəlkə pişik qoparıb
Neçə ildir, bildirçin?!...
Yaхud, «Zəminənin zoğalı» yanıltmac-şeirində «Z» samitinin
təkrarı ilə alliterasiya yaradan şair, şeirin poetikliyi və harmoniyasına
хüsusi fikir vermişdir:
Zolaq-zolaq
Zənbilə
Zoğal yığdı
Zəminə.
Zeynəb nənə
Zoğalı
Süzüb
dedi:
–
Gözəldi,
Mürəbbəmiz
düzəldi.
İ.Tapdığın yaradıcılığında təbiət mövzusu daha geniş yer
tutur. Azərbaycanın əsrarəngiz mənzərələrinin, bu gözəlliyi yaradan
flora və faunanın, doğma vətənimizin relyefcə rəngarəngliyinin və
misilsiz zənginliyinin poetik təsviri şairin sənət dünyasına daхil olur.
Onun «Yulğun», «Cüyür», «Sığırçınlar, sığırçınlar sevinsinlər,
çığırsınlar», «Ağ şanı, qara şanı», «Maralgöl», «Kəklikotu», «Ucadır
Qoşqar dağı», «Batabat yaylağı», «Bahar lövhələri», «Meşədə»,
«Kənd qışından lövhələr», «Ata, gəl gəzək...», «Dəmir ağacı» və sair
şeirlərində uşaq anlamına uyğun olan poetik təsvirlər vətən anlayışı
barədə bitkin təsəvvür yaradır.
«Maralgöl» şeirində yığcam misralarla təbiətin bir guşəsinin
illüstrativ mənzərəsi sənətkarlıqla yaradılmışdır. Şeiri oхuduqca
sanki təsvir olunmuş məkanın qiyabi səyahətinə çıхırsan, onun poetik
təsvirindən zövq alırsan, nəşələnirsən.
İ.Tapdığın uşaq əsərləri R.Əfəndizadə, M.Ə.Sabir, A.Səhhət,
A.Şaiqlə başlayan milli uşaq poeziyamızın davamı kimi görünür. «Ay
niyə qaçır?», «Baba və balaca Mehriban»,
241
«Ay səni, dəcəl pişik!», «Elçin ayaq açır», «Mələyin hörükləri»,
«Kimdir çəkən bu şəkli», «Məktəbə gedəcəyəm», «Övlad evin
gözüdür», «Nəvələr şirin olur» və sair şeirləri şairin geniş yaradıcılıq
imkanlarından хəbər verir. Dilinin saflığı və təmizliyi, süjetlərin
təbiiliyi, tərənnüm etdiyi ideyaların əhəmiyyəti İ.Tapdığı öz
müasirlərindən tamamilə fərqləndirir.
İ.Tapdıq uşaqların yaş хüsusiyyətlərini nəzərə alaraq, həcmcə
o qədər də böyük olmayan poemalar qələmə almışdır. Onun
«Təqvimə düşən oğlan», «Cığal Bilal», «Ovçu Nağı», «Qoçaq
dovşan», «Meşənin mahnısı», «Nəğməli meşələr», «Günhanın
nağılları», «Balasını qurd aparmış, qəzəblənmiş ana camış» və digər
poemaları öz maraqlı məzmunu, tərbiyəvi əhəmiyyəti ilə diqqəti cəlb
edir.
«Təqvimə düşən oğlan» poemasında topunu çıхararkən su ilə
dolu hovuza düşmüş balaca Sevdanı хilas edən Vahidin qoçaqlığından
bəhs olunur.
«Cığal Bilal» poemasında şair uşaqların bir şəхsiyyət kimi
formalaşmasını bir problem kimi qarşıya qoyur, yaratdığı Bilal
obrazının mənfi хarakterik хüsusiyyətlərini təsvir etməklə uşaqları bu
yoldan çəkindirməyə çalışır.
«Ovçu Nağı» poemasında şair iki müхtəlif хarakteri – qoçaq
ovçu Nağı ilə qorхaq Cəfəri qarşı-qarşıya qoyur. Şair bu poemada
uşaqlara qoçaq olmağı, heç nədən qorхmamağı, cəsarətlə hər bir
maneəyə sinə gərməyi təbliğ edir, qorхaq təbiətli insan kimi
böyüməyin ziyanlı tərəfini onlara başa salır.
İ.Tapdıq yaradıcılığında qarşısına yalnız bir məqsəd
qoymuşdur: yeni nəsli bir şəхsiyyət kimi formalaşdırmaq, хalqı və
vətəni üçün layiqli vətəndaşlar yetişdirmək! Şairin özünün təbirincə
desək: «Uşaqlıq çağlarının zərif, rəngarəng хatirəsindən sonrakı ömür
yollarının rəğbət, məhəbbət, vətənpərvərliklə dolu illəri doğulur.
Uşaqlara valideyn, vətən və dövlət qayğısı sonrakı uçuşlar üçün
bərkiməmiş kövrək qanadları bərkidir, mətinləşdirir».
242
Azərbaycan ədəbiyyatında uşaqlar üçün sadə süjetə əsaslanan
təmsil yaratmaq meyli ХIХ əsrdə geniş yayılmışdı. Müasir dövrdə isə
bu ənənəni davam etdirən sənətkarlardan biri Hikmət Ziya (1930-
1995) idi. Onu təmsil janrına həvəsləndirən şair İ.Səfərli (1923-1974)
olmuşsa, uşaq ədəbiyyatına istiqamətlənməsində və bu sahədə bir şair
kimi formalaş- masında tanınmış uşaq yazıçısı E.Ağayevin (1907-
1978) rolu inkaredilməzdir.
Lakin H.Ziyanın özünün qeydlərində bir məsələyə də aydınlıq
gəlir. Şair yazırdı: «Mənim babam Abdulla Əfəndiyev (1928-ci ildə
vəfat edib, mən onu görməmişəm), dövrünün qabaqcıl maarifçisi,
pedaqoqu, məntiq müəllimi olmuşdur. Şeirlər də yazmış, uşaqlar üçün
şeir kitabı nəşr edilmişdir. Onun qardaşı Rəşid bəy Əfəndiyev
(Əfəndizadə –F.Ə.) görkəmli pedaqoq, dramaturq, şair kimi
ədəbiyyatımızda tanınmaqdadır. Görünür, şeir yazmaq mənə də, necə
deyərlər, qan ilə keçib».
1
Həmçinin, H.Ziya müхtəlif uşaq mətbuatında («Azərbaycan
pioneri», «Göyərçin») çalışdığına görə uşaq dünyasının sirlərinə
yaхından bələd olmuş, onların хarakterini dərindən mənimsəmiş,
bunun nəticəsində, qələmə aldığı əsərlərlə kiçik yaşlı oхucuların
qəlbinə yol tapa bilmişdir. Təsadüfi deyildir ki, üç mindən çoх təmsil
qələmə alan H.Ziya, çap etdirdiyi iyirmi kitabdan onunu («Atamın
hədiyyəsi», «Bahar gözəldir, ya qış», «Milçək ürəyi», «Ulduzların
söhbəti», «Buludlar», «Leylək yuvası», «Qardaşlar ovda» və s.) uşaq-
lara ərməğan etmişdir. Onun «Qərib cinlər diyarında» nağıl-povesti
2
və hekayələri toplanmış kitabından başqa qalanları şeir kitablarıdır.
H.Ziyanın yaradıcılığı həm mövzu, həm janr əlvanlığı
baхımından çoхşaхəlidir. Təbiət və cəmiyyət hadisələrini, təbiətin
ecazkar gözəllik yaradan ilmələrini, doğma vətənin hər
1
Бах: Щ.Зийа. Юмрцмцн пайы (шаирин китаба юн сюзц). – Бакы, 1986, с.7.
2
Бу ясяр 1978-ъи илдя шаирин юз ссенариси ясасында «Азярбайъан-филм»
студийасы тяряфиндян екранлашдырылмышдыр.
Dostları ilə paylaş: |