GeçMİŞİ, bugüNÜ ve geleceğİ



Yüklə 8,38 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə357/368
tarix11.04.2018
ölçüsü8,38 Mb.
#37823
1   ...   353   354   355   356   357   358   359   360   ...   368

Mehriban Adıgözəl Qızı QULIYEVA

 

U L U S L A R A R A S I   S E M P O Z Y U M  



“AZERBAYCANŞİNASLIK: GEÇMİŞİ, BUGÜNÜ VE GELECEĞİ” 

(Dil, Folklor, Edebiyat, Sanat, Tarih) 

 

 

kitabın  ilk  təşəbbüs olduğunu  da  vurğulamışdır:  «Onu  da  açıqca  söyləyim  ki, 

indiyə qədər belə bir metod və sistemlə Türk dili tarixi və qrammatikası bir çatı 

altında ələ alınmamış-dır.Əsərimin bu yöndən özünəməxsus bir özəllik daşıdığı 

qənaətindəyəm.  Əsərdə  tamamilə  yeni  bir  yol  təqib  edilmiş,  bir  çox  yeni 

mövzular  ələ  alınmış,  dilin  iç  tarixinə,  dil  yadigarı  örnəklərinə  bolca  yer 

verilmişdir. Bu baxımdan əsər imkan nisbətində tamamlanma firsətini də bulmuş 

sayılır» (198, I,s.VII-VIII). 

Ə.Cəfəroğlu  müqəddimədə  əsərin  quruluşu,  tərkibi  haqqında  da  məlumat 

verməyi lazım bilmiş, onun türk dilinin gəlişmə və təbəqələşməsinə görə dörd 

cild olaraq nəzərdə tutulduğunu qeyd etmişdir. Müəllifin planına görə I cild türk 

dilinin  nisbətən  daha  az  bilinən  və  ana  vətəndən  kənara  çıxan  islama  qədərki 

dövrünü, yəni  yeni  eranın  I-XI  əsrləri  arasındakı  türk  ədəbi  dilini,  tarix  və 

mədəniyyəti  ilə  bir  yerdə  əhatə  etməkdədir.  «Müştərək  Orta  Asiya  ədəbi 

türkcəsi»  adlanan  II  cild  isə  zaman  etibarilə  XI-XV  əsrləri  ehtiva  etməkdədir. 

Onu  da  qeyd  edək  ki,bu  cild  1964-cü ildə  İstanbulda  mükəmməl  şəkildə  nəşr 

edilmişdir.  III  cildin  «Müştərək  Kiçik  Asiya  ədəbi  türkcəsi»  adını  alacağı  və 

Səlcuq və Osmanlı dövlətlərinin dövrələrini əhatə edəcəyi nəzərdə tutulmuşdur. 

Müəllif  bu  fundamental  əsərin  IV  cildində  Əlişir  Nəvai  və  Fatih  Sultan 

Məhmətdən sonrakı dövrdəki ayrı-ayrı türk bölgələrində elmi və ədəbi üslubları 

formalaşmış və ədəbi dil səviyyəsinə yüksəlmiş türk dillərindən bəhs edəcəyini, 

xüsusilə  Çağatay,  Azərbaycan,  Özbək  və  Osmanlı-türk  ədəbi  dilləri  üzərində 

dayanacağını göstərmişdir. 

Müəllif  əsərin  böyük  əhəmiyyətə  malik  olduğunu  nəzərə  çarpdırmaqla 

yanaşı  bu  aspektdə  bu  kateqoriyadan  bir sıra əsərlər  yazıldığını  və  o  əsərlərdə 

türk xalqları adına parçalamadan əzəmətli bir türk dili olaraq ələ alındığını təqdir 

edir  və  o  əsərlərdə  bir  ailə  içərisində  türk  dilinin  birliyini,  gəlişmələrini, 

mərhələlərini  görmək  mümkündür  deyə  yazır.  Müəllif  M.Rəsənenin, 

K.Qronbekin, Əhməd Cavad Əmrənin və A.Dilaçarın bu işin oncüləri olduğunu 

da qeyd etməyi unutmur. 

Eyni zamanda kitabın yazılmasında tətbiq olunan iş metodikasından, orada 

ali  məktəb  auditoriyasının  tələblərinin,  həm  də  gələcək  tədqiqatçıların  əsərdən 

faydalana biləcəyinin nəzərə alınmasından bəhs edərək əsərin digər məziyyətləri 

haqqında yazmışdır: «Onu da əlavə etmək istərəm ki, əsərdə hər mövzu üzərinə 

yapılan  araşdırmaların  ən  önəmliləri  göz  önündə  tutulmaqla  yetinilməmiş,  bu 

sahədəki  tədris  təcrübələrimdən  edinilən  qənaət  və  sonuçlara  da  geniş  yer 

verilmişdir. İrəlidə bu yolda çalışacaq şəxslərə  imkanlar təmin etmək məqsədilə

əsərin  not  qisimlərinə  ayrıca  zəngun  bir  bibliogrtafiya  də  əlavə  edilmişdir. 

Sayfa 797 / 847



ƏHMƏD CƏFƏROĞLUNUN “TÜRK DILI TARIXI” DƏRSLIK 

MONOQRAFIYASINDA MÜRACIƏT ETDIYI PROBLEMLƏR 

U L U S L A R A R A S I   S E M P O Z Y U M  

“AZERBAYCANŞİNASLIK: GEÇMİŞİ, BUGÜNÜ VE GELECEĞİ” 

(Dil, Folklor, Edebiyat, Sanat, Tarih) 

 

 

Lüzumu nisbətində əlyazma əsərlərinə də müraciət edilmişdir. Öncədən onu da 

xatırlatmaq istərim ki, hər mövzu mövcud material nisbətində ələ alınmış və bu 

səbəbdən  bəhslər  arasındakı  ayarlanma  daim  bu  keyfiyyətə  bağlı  qalmışdır». 

(198, I, s.VIII) 

Qaynaqlar 

1.  Adilov  V.Z.  «Kitabi-Dede  Korkut»ta  bazı  düzeltmeler  V.  Uluslararası Türk 

dili kurultayı bildirileri.  2.cilt. 20-26 Eylül  2004 Ankara. 2006. s. 119-124 

2. Amanoğlu E.Ahmet Caferoğlu ve türkoloji / Türkiye Cumhuriyeti Devletinin 

kuruluş  ve  gelişmesine  hizmeti  geçen  Türk  Dünyası  aydınları  sempozyumu 

bildirileri. Kayseri, 1996, s. 47-52. 

3. Azerbaycan Yurt bilgisi.I c.1932,456 s.;II c.1933,472 s.;III c.1934,416 s.;IV 

c.1956,56 s. 

4. Asım N.Orhun abideleri. İstanbul. 1913, 460 s. 

5.  Ata  A.Türkçe  ilk  Kuran  tercümesi  (royland  nüshası).Karahanlı  türkçesi. 

Ankara.TDQ yay. 2004. 964 s.  

6.Caferoğlu A.Орhuн абидeлeриндe ата сюзleri// HБH Ы,1929, с. 43-46 

7.Caferoğlu A. Тцрк дилиндe  «даш» lahikası// ТHБАТ, Ы, 1929, 16 с. 

 

 



 

 

Sayfa 798 / 847




 

U L U S L A R A R A S I   S E M P O Z Y U M  

“AZERBAYCANŞİNASLIK: GEÇMİŞİ, BUGÜNÜ VE GELECEĞİ” 

(Dil, Folklor, Edebiyat, Sanat, Tarih) 

 

KARS’IN SELİM İLÇESİNDE BULUNAN KOÇ 



HEYKELİ FORMLU BİR MEZAR TAŞININ 

DÜŞÜNDÜRDÜKLERİ  

Impressions Inspired by a Ram-shaped Gravestone in Kars, Selim 



Muhammet ARSLAN



 



Özet 

Türkler  yaşamları  boyunca  çeşitli  hayvanları  kendileri  için  kutsal 

kabul etmiş ve günlük yaşantıları ile dinsel törenlerinde bu figürleri yoğun 

bir şekilde kullanmışlardır. Koç  da bu figürler arasında oldukça önemli bir 

yer edinmiştir. Gücü, üretkenliği, bereketi, nazarlardan korunmayı ve ölümü 

sembolize  etmesi  açısından  koç,  koçbaşı  ve  koçboynuzu;  özellikle  mezar 

taşlarında  sevilerek  kullanılmıştır.  Türklerin  tarih  sahnesine  çıktıkları 

milattan  önceki  binli  yıllardan  başlayarak  Orta  Asya’dan  Ön  Asya  ve 

Kafkaslara  kadar  uzanan  bir  coğrafyada  karşımıza  çıkmaktadırlar.  Bu 

bildiride  Kars’ın  Selim  ilçesine  bağlı  Kamışlı  Köyü’nde  yeni  bulunan  koç 

heykeli  formundaki  bir  mezar  taşından  hareketle  koç  figürünün  Türk 

topluluklarındaki önemi ve yeri örnekler ışığında anlatılmaya çalışılmıştır.      



Anahtar Kelimeler: Kars, Selim, Mezar Taşı, Koç, Koçbaşı  

 

Abstract 



 

Turks  have  accepted  some  animals  as  divine  beings  through  their 

history and used their figures in both daily life and religious rituals. Ram has 

become prominent among all other figures. Figures of ram, head of ram and 

horn have  been  used  commonly  on  gravestones  because  of  being  accepted 

the  symbol  of  power,  fertility,  plentifullness,  death  and  protecting  power 

against evil  eyes.  Beginning  from  B.C.  1000s,  the  date  when Turks  firstly 

had been met in history, all these figures have been encountered on a wide 

geographical  areas  ( from  Asia Minor to  Central  Asia  and  Caucasians).  In 

this study, it is examined the importance of ram figure among Turkish tribes 

with  the  reference  to  a  new-discovered  ram-shaped  gravestone  in  Kars, 

Selim, village of Kamışlı.  



Keywords: Kars, Selim, Gravestone, Ram, Ramhead   

 

 



                                                           

  



Araştırma Görevlisi 

Kars Kafkas Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sanat Tarihi Bölümü  

muhammetarslan25@gmail.com 

Sayfa 799 / 847




Yüklə 8,38 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   353   354   355   356   357   358   359   360   ...   368




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə