www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
Söhrab Tahir "Ata" Epos-poema II cild
831
Ancaq Tusər yıxılmadı atından,
Ta demədi bir söz İran adından,
Sanki çıxdı İran, Turpar yadından,
Neçə yüz min qancıl qovur bir qılınc.
Ancaq vurdu Tunqa enli qılıncı,
Vurdu üç yol, qola dəydi üçüncü,
Turq sarsıldı, çıxdı önə qoruncu,
Dedi:-Dayan, bəsdir vurdun yabançı!
Neçə yüz min qancıl qovur bir qılınc.
Tunq bir azdan gəldi yenə özünə,
Qan sıçradı sağ qolundan üzünə,
Bir qaranlıq kölgə gəldi gözünə,
Neçə yüz min qancıl qovur bir qılınc.
Gürzü atdı, dəydi Tusun qoluna,
Tus əl atdı kəhərinin yalına,
Dalı üstə aşdı atın dalına,
Neçə yüz min qancıl qovur bir qılınc.
Iranlılar bunu gördü qıraqdan,
Silkələnib bərk yapışdı yaraqdan,
Vuruşdular, toz sovruldu torpaqdan,
Neçə yüz min qancıl qovur bir qılınc.
Yaralılar sola, sağa çevrilir,
Biri ölür, ilan kimi qıvrılır,
Üçü ölür, biri yenə dirilir,
Neçə yüz min qancıl qovur bir qılınc.
Yetim qalmış atlar yanda otlayır,
Səsdən qulaq batır, beyin çatlayır,
At ölülər üzərindən adlayır,
Neçə yüz min qancıl qovur bir qılınc.
Tanrı baxır, deyir, Turqər, gəl bura,
Adam leşi burda dönüb hasara,
Ana gəzir ölüsünü avara,
Neçə yüz min qancıl qovur bir qılınc.
Iniltilər səs deyildir, duadır,
Bağırtılar dua deyil, əzadır,
Üz-gözünü cırmaqlayan anadır,
Neçə yüz min qancıl qovur bir qılınc.
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
Söhrab Tahir "Ata" Epos-poema II cild
832
***
Gecə olcaq yaraq yığır onbaşı,
Kim yaralı, hərə bir cür yaralı.
Ölənlərin ulduzları axışır,
Kim yaralı, hərə bir cür yaralı.
Turanlılar Balasqelə üz tutur,
Bu ölkəni dənləməyə can atır,
Suqırağı bir şəhərə Tunq çatır,
Kim yaralı, hərə bir cür yaralı.
Çilçilatdan düşür Tunqər, daranır,
Onda Turqər öyüd ruhu oyanır,
Gözlərində hər yer nura boyanır,
Kim yaralı, hərə bir cür yaralı.
Deyir:-Toplum, dayan, girmə şəhərə,
Bu, dərs olsun qoy Filipə son kərə,
Toplum durur, dönür canlı çəpərə,
Kim yaralı, hərə bir cür yaralı.
Deyir:-Xalqın günahı yox, yazıqdır,
Bunca adam qırmaq, soymaq artıqdır,
Şər tanrısı gedən deyil, sırtıqdır,
O düşməndir, düşmən içdən qırıqdır,
Bizə qalan beş min sağlam tutuqdur,
Kim yaralı, hərə bir cür yaralı.
Sərtüz söylənci
Bir gün Sərtüz gəlib çıxdı Başevə,
Çətin işdir bu dünyanı düzəltmək.
Yazı gəldi yazdıqları üstünə,
Çətin işdir bu dünyanı düzəltmək.
Bir adamı düzəltmək də lap ağır,
Tərs adamın boğazından od yağır,
Yazılardı düz adamın yarağı,
Çətin işdir bu dünyanı düzəltmək.
Xeyirlə Şər hər söz başı vuruşur,
Adamların hər işinə qarışır,
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
Söhrab Tahir "Ata" Epos-poema II cild
833
Onlar tez-tez yaxalaşır, barışır,
Ikilikdi bu dünyanın duruşu,
Çətin işdir bu dünyanı düzəltmək.
Şər Xeyirdən hər bir işdə güclüdür,
O, xeyirdən əl-ayaqlı üzlüdür,
Xeyir haqdır, ancaq qıztək nazlıdır,
Yolu yaman kələ-kötür, tozludur,
Çətin işdir bu dünyanı düzəltmək.
Düz adamın sakit olur ürəyi,
Bilir axır gələcəkdir istəyi,
Işlək olur Şərin dili, biləyi,
Bilir bu cür gəlir baxtı, çörəyi,
Çətin işdir bu dünyanı düzəltmək.
Düz güc verir dua kəsi, qurbana,
O gözləyir dünya nura boyana,
Şər deyir ki, mən bağlıyam yamana,
Çətin işdir bu dünyanı düzəltmək.
Odur ki, tərs zirəng olur, düz aciz,
Bunca daim vuruşurlar tərslə düz,
Iki yerə bölünmüşük bunca biz,
Çətin işdir bu dünyanı düzəltmək.
Sərtüz yazır, bağlan böyük tanrıya,
Tanrı çətin işdə sənə yarayar,
Tapır özün tanrısını arayan,
Çətin işdir bu dünyanı düzəltmək.
Tərs qabarır, bu dünyanı pisləyir,
Düz oturub haqq-ədalət gözləyir,
O da özün hərdən-birdən pisləyir,
Köməyinə tanrısını səsləyir,
Çətin işdir bu dünyanı düzəltmək.
***
Qulaq asır Başev belə Sərtüzə,
İnsanlarda güclü inam tanrıdır.
O danışır, Başev baxır, qımışır,
Insanlarda güclü inam tanrıdır.
Iti gözü, gur saqqalı, sərt üzü,
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
Söhrab Tahir "Ata" Epos-poema II cild
834
Yamsılayır tərs adamı, tərs düzü,
Qulaq asır dediyinə tək özü,
Insanlarda güclü inam tanrıdır.
İnammazın yolu tərsdir, dönümdür,
Dönümlərin sonu yersiz ölümdür,
Inammasan tanrı sənə qənimdir,
Insanlarda güclü inam tanrıdır.
Məqsədinə çatır kim ki beciddir,
Bütün yollar ona açıq-keçitdir,
Yolda qalır kim ağırdır, kim kütdür,
Amandadır kim ki bir az kobutdur,
Insanlarda güclü inam tanrıdır.
Tunqər qulaq asır sanki Sərtüzə,
Düşünür ki, nə verəcək bu bizə,
Çöldən alır bizi soxur dəhlizə,
Oturmuşuq, gör, kim ilə üz-üzə,
Insanlarda güclü inam tanrıdır.
Sərtüz bunu duyur sanki, danışmır,
O, Başevin işlərinə qatışmır,
Bilir burda hələ inam çatışmır,
Heç kəs onun ətəyindən yapışmır,
Insanlarda güclü inam tanrıdır.
Turq yoxdursa, demək Sərtüz əfəldir,
Turq Sərtüzə qol-qanaddır, təməldir,
Yarıtanrı Turqa tanrı əzəldir,
Sən varsansa mən də varam, məsəldir,
Insanlarda güclü inam tanrıdır.
***
Sərtüz küsür, Subölənə qayıdır,
Tanrılaşır sınıq ürək yamayan.
Orada da inammıllar Sərtüzə,
Tanrılaşır sınıq ürək yamayan.
Biri durur qəsddən salır hay-haray,
-İnanmayın, -deyir-böyük Ahura,
Inanmayın hər gözələ, çopura,
Inanmırıq biz bu kəşfə, uğura,
Inanmayın bu möhtəşəm qotura,
Tanrılaşır sınıq ürək yamayan.
Dostları ilə paylaş: |