mətinin vəzifəyə qoyduğu Şəfiyevlə, Şərifzadə ilə "döyü
şə" girişir. Bəzi detallara qayıdaq: Şəfiyev gənc müəllimə
ni əvvəlcə çox isti qəbul edir; bu isə Sovet etikasının for
mal vasitəsiydi və indi daha önəmli yer tutmaqdadır. Oxu
yuruq: "Şəfiyev Əntiqəni öz kabinetində hörmətlə qarşıla
dı. Maarif şöbə müdiri Şəfizadə ancaq keçən il yeddiliyə
çevrilən Köşkü kənd məktəbi haqqında ağızdolusu danış
mağa başladı və yeni müdiri Səfiyə təqdim etdi” .
Şəfiyev Sovet dövrü çinoviklərinə xas zahiri etikasını
unutmur: "...mən bu müəlliməni çoxdan tanıyıram və bizim
rayona gəlməyini də bilirəm, ondan şəxsi xahişim olub. İn
di səni çağırmışam ki, Köşkü məktəbi haqqında məlu
mat eşidəsən, bir var sənin, mənim məlumatın, bir də
var dünən şəhərdən gələn yeni kadrların, seminarist
müəllimlərin məlumatı...Əlbəttə, bunlarda fərq olacaq”
(kursiv mənimdir - A.E.). Xeyli dərəcədə verdiyimiz bu
faktları Mir Cəlal sadəcə əsərə salmamışdır. Və həm 20-
30, həm də elə yazıçının yaşadığı son dövrlər (eyni za
manda bizim günlərimiz) üçün səciyyəvidir. Şəfiyev vəzi
fəli adamdır, özü də doğma yerlərini hamıdan yaxşı tanı
yır, nəinki təzəcə gəlmiş Əntiqədən "məktəb haqqında
məlumat eşitməyi" lazım bilir. Sual çıxır: Rayon İcrakomun
sədri məgər məktəb haqqında məlumatsızdır? Bəlkə də!
Yazıçı nə üçün bu "inandırıcı" olmayan informasiyanı rəs
miləşdirir? Axı, Sovet qanunçuluğu var. Yox, Mir Cəlal ta
mamilə haqlıdır ki, rəhbər vəzifələrə təyin olunanları o
"prinsipcə" kresloda otuzdururdu - həmən rayonu, kəndi,
məktəbi tanımırdılar. Bu o ideologiyanın məharətli metodu
idi ki, ziyalılar xüsusilə, qaynayıb-qarışmasınlar, ünsiyyət
qurmasınlar və vahid ideologiyaya xidmətlərində ruhdan
düşməsinlər. Sonralar da bu ideya daha yüksək temp və
_______________________
232
----------------------------------------
gizli məkrlə inkişaf etdi. İş o yerə çatdı ki, rayona, şəhərə
təyin olunan rəhbər şəxslərin əsla məlumatları olmurdu.
Əgər bir məmur o rayonun, şəhərin mühüm sferalarında
yaşayırsa, yerli ziyalıların orta səviyyə dərəcəsindən aşa
ğıdırsa... Şəfiyev daha hansı formal fikir müəllifi olmalıydı?
★
*
*
Şəfiyevlər bir növ ”yezuit"lərdir5', onların ideyaları ilə
səsləşirlər.
...Şəfiyev Sovet məmurlarına məxsus aldadıcı, zahiri
əda ilə Əntiqəyə müraciət edir: "Əntiqə xanım, ayağa dur
madan da danışa bilərsiniz, burada özgə adam, xüsusi
rəsmiyyət yoxdur. Əyləşin, arxayın danışın.
Əntiqə xanım etiraz etdi:
- Mən, - dedi, - öyrənmişəm, oturanda yaxşı danışa
bilmirəm. Ayaq üstə dayanmaq mənə xoşdur, icazənizlə
belə danışmaq istəyirəm". Və gənc müəllimə ilə ispalko-
mun sədri arasında ciddi söhbət uzanır. Əntiqə kəskin da
nışır, bilmir ki, bunlardan hər ikisinin xəbəri vardır. Şəfiza
də ispalkomun yanında özünə və ona haqq qazandırmağa
çalışır, özünü şirin göstərir, kəndə gələn yeni müəllimlərin qa-
çarağını bəhanə gətirir və Əntiqəyə eyham vuranda, müəlli
mə Almaz sayağı cavabından qalmır:" - Yoldaş Şəfizadə bil
məlidir ki, - dedi, - mən bu rayona, Köşküyə öz xahişim ilə 5
1
51.
Yezuitlərin fəaliyyəti XV I əsrə təsadüf edir və
məqsədlərinə nail olmaq üçün vasitələr, intriqalar, qətllər, sözə
xəanətlərə vasitələr seçməkdə aciz olmuşlar.
_______________________
2 3 3
_______________________
gəlmişəm. Beş-altı aydan sonra qaçmaq üçün yox, lap
beş-altı il, bəlkə də daha çox müddətdə burada işləməyə,
ürəklə, səylə işləməyə gəlmişəm. Sonrası da maarif şöbə
si bu məktəbi nümunəvi məktəb adlandırmaq fikrindədir.
Nümunəvi deyirəm, məktəbi hələ adi məktəb səviyyəsinə
çatdırmaq lazımdır!”
Əntiqə məktəbin təchizatına çalışır və meydana girir.
Bu qızın dilavər tənqidini görəndən sonra ondan üz dön
dərir, hətta bir pianonun məktəbə alınması üçün hökümə
tin imkansızlığını üzə gətirir: "Ay rəhmətliyin qızı, şəhərdə
qadınlar klubuna pianino vermirlər. Elə böyük tələblər qo-
yursuz ki...Gücümüz çatan məsələdən danışın.
Əntiqə sözünü kəsdi:
- Yoldaş ispalkom, - dedi, - Şura hökümətinin gücü
çatmayan məsələ yoxdur" - həqiqətdir, amma ki, tarixən
dövlət-hökümət yaxasını xeyirxah işlərdən kənara çəkmiş
dir. Mir Cəlal çox cəsarətlə, istehza ilə hökümətin "acizli
yini” ortaya qoyur. Və elə Şəfiyevin ürəyində etiraf etdiyi
həqiqəti dilə gətirir: "Beş ildir mən burdayam, hər gələn
müəllim bir tələblə, iddia ilə danışır, görmədim bir müdir,
ya müəllim gələ deyə ki, "ay yoldaş ispalkom, öz gücüm ilə
məktəbin damına qır salmışam, ya poluna taxta vurmu
şam...” . Mətndəki xeyirxah-kənar adamların məktəbə kö
mək göstərməməsi yuxarıdakı donkixotluq və hamletizm
istiqamətinə haqq qazandırır.
Əntiqənin xarakterində əsil, fanatik pedaqoqluq davra
nışı mövcuddur və müəllifə bəlliydi ki, nəsrdə belə bir qa
dın obrazı yoxdur; digər tərəfdən Sovet Rusiyasının aşıla-
dığı o mifi - türk - azəri qadınları maarifə meyilli deyillər;
bu baxımdan Ədalətin nişanlısından imtina edib oxuması
təsadüfi deyildi. Əntiqədəki "davranış xətti" sosial-ictimai
_______________________
234
----------------------------------------
əxlaqda dəyişikliklərlə müqayisədə qavranılır və qiymət
ləndirilir. Unutmayaq ki, Əntiqənin bütün "davranış x ə ttin
də həlledici əməllər mövcuddur və onun balaların oxuma
sı yolunda fədakarlığı ömür yolunda qazandığı əxlaqi təc
rübə əməlində əksini tapır. Az keçmir Əntiqənin qarşısına
başqa bir problem çıxır və yenə Şəfiyevlə qarşılaşır:
- Təmirə görə yox, indi ayrı şey üçün gəlmişəm.
- Ayrı nə iş?
Rayon İcraiyyə Komitəsinin plenumunda. Əhvallaşırlar:
Nə əcəb gəlmisiniz?
- Məktəb işi üçün.
- Maarif şöbəsi təmirə kömək eləmir?
- Qızların işi, azyaşlı qızları ərə verirlər. Yoldaş Şəfi
yev! Ərə verirlər, ispalkom da bunlardan deyəsən xəbər
tutmur, ya tutmaq istəmir. Bilmirəm necə olan işdir.
Şəfiyev heç bunu gözləməzdi. Müəllimin sözündən ke
fi pozuldu.
- İclasdan sonra gəlin danışaq! İndi torpaq şöbəsinin
müdirini çağırmışıq, məruzə olacaq. Maşın barədə də gə
lərsiniz danışarıq, müəllimə xanım. Danışıb həll edərik,
görək ərə gedən kimdir, arvad alan kimdir. Sonra həll elə
yərik!"
Dialoqda hər iki subyektin əməli məlum olur və əxlaqi
qiyməti onların "davranış xətti" kimi reallaşır. Və bu məna
da Hegelin bir fikri yerinə düşür ki, subyektin bir sıra əməl
ləri elə onun sözüdür və ədalətli səslənir. Fərqinə varsaq,
bu xəttin özü də bəzi əməllərin, təşəbbüslərin ifadəsidir,
daha doğrusu, Əntiqəni keçmişdə, müəllimliyə başlamaz
dan əvvəl yalnız dərs deməklə vəzifəsini tamama yetirmək
düşündürürdü, sonrakı seçimdə layiqli, tələblərə cavab ve
rəcək məktəb fikrinə gəldi və üçüncü seçimdə kiçik mək-
_______________________
2 3 5
_______________________
Dostları ilə paylaş: |