101
Quşun bu hərəkətindən çıxış edərək belə güman etmək o lar ki, gürcülərin döyüşə
hazırlan ması və Özbəklə Monqollar Ağ Quşun dəstələrini ön cərgəyə çıxararaq
gürcülərə hücum etdilər. "Təpədən dırnağa qədər silahlanan gürcülər
1
əvvəlcə
monqolları qaçmağa vadar etdilər, ancaq ehtiyath olan monqollar pusquda böyük
qoşun hissəsi saxlayaraq arxadan gürcülərə hücum çəkdilər, Cebe və Sübeqeteyin
geriyə çəkilmiş dəstələri iki tərəfdən gürcüləri darmadağın etməyə başladılar.
Padşah IV Georgi və qoşun sərkərdəsi İvane Mxarqrdzeli qaçmağa üz qoydular.
Gü rcülər darmadağın edildilər
2
.
Gü rcüləri məğ lub etdikdən sonra, monqollar " Gürcüstan ərazisində meşə
yollarına və çətin keçilən çəngəlliklərə"
3
rast gələrək geriyə - A zərbaycana tərəf
qayıtdılar. Onlar yenidən Təbrizə hücum etdilər, lakin atabəy Özbəkin tədbirli və
təcrübəli canişini rəis Şəmsəddin ət-Tuğrayi bu dəfə də monqollara təzminat
verdi
4
. Təbrizdən sonra onlar atabəy Özbəkin oğlu Xamuşun arvadı Sülafə xatına
mənsub olan Mağaranı mühasirəyə aldılar
5
. Sülafə xatın daima Ruin-Dej qalasında
qalasında yaşayır və Marağaya heç bir kömək göstərmird i. A mansız mühasirədən
sonra hicri 618-c i il səfər ayının 4-də (30.03.1221) monqolla r Marağanı ələ
keçirtdilər, onu darmadağın etməklə bərabər, bütün əhalisini qılıncdan keçirtdilər
6
.
Marağanı tutduqdan sonra monqollar Suriya boyunca hərəkət etdilər, sonra
yenidən geri qayıdaraq Həmədana çatdılar. Onlar şəhəri dağıdıb əhalisini qırdıqdan
sonra yenidən Azərbaycana soxuldular.
Monqollar ilk dəfə Ərdəbili darmadağın etdilər. Monqol mühasirəsi
ərəfəsində Ərdəbildə olan Yaqut əl-Həməvi yazır: "Mən şəhəri tərk etdikdən sonra,
tatarlar ona yaxınlaşaraq oranın əhalisini q ırmağa başladılar. Tatarlarla şəhər
əhalisinin arasında döyüş gedirdi, camaat müvəffəqiyyətlə müdafıə o lunurdu, belə
ki, onlar ilk dəfə tatarları şəhərdən kənara qovdular. Sonra üçüncü dəfə hücum
başlandı. Əhali vuruşmalardan zəifləmişdi və tatarlar zorla şəhəri tutaraq qələbə
qazandılar. Onlar müsəlmanların üzərinə atılaraq, nəzərlərindən keçən bir nəfəri də
sağ qoymayıb hamın ı doğrayırd ılar. Yalnız g izlənənlər öz həyatını xilas edə bild i.
Tatarlar şəhəri vəhşicəsinə dağıdıb, oranı tərk etdilər. İnsanlar qın lmış və şəhər
viranə halda, dəhşətli bir və ziyyətdə qalmışdı"
7
.
Ərdəbili tutduqdan sonra monqollar yenidən Təbrizə tərəf üz qoydular.
Burada olan atabəy Özbək tələsik şəhəri tərk edərək hərəmxanasını Xoy qalasına
1
İbn əl-Əsir, IX, səh.336.
2
Yenə orada. Киракос Гандзакеци стр.137-138; Vardan, səh.174-175; Армиянский истории, стр.33,
89.
3
Rəşidəddin, 1/2, səh.227.
4
İbn əl-Əsir, IX, səh.337; Rəşidəddin, 1/2, səh.227; Şəmsəddin ət-T uğrayi haqqında bax: ən-
Nəsəvi, göstərici üzrə.
5
İbn əl-Füvati, IV/1, səh.1071.
6
İbn əl-Əsir, IX, səh.337, 346; Rəşidəddin, 1/2, səh.227 -228.
7
Yaqut, səh.l, 183.
102
göndərdi. Özü isə Naxçıvana yollandı
1
. Təbrizdə rəis Şə msəddin ət-Tuğrayi şəhəri
möhkəmləndirməyə başladı, monqollar isə təzminat alaraq Səraba tərəf yollandılar
və oranı da dağıtdılar
2
. Rəşidəddinin verdiy i məlu mata görə, Na xçıvana çataraq,
oranı darmadağın etdilər və əhalinin bir hissəsini qılıncdan keçirtdilər. Yaln ız
Naxçıvanın hakimi Xamuş öz günahını boynuna alaraq onların yanına gəldikdən
sonra monqollar qırğını dayandırdılar və ona tamqa və ağacdan qayrılmış payszu
3
verdilər.
Monqol dəstələri Naxçıvandan Ərdəbilə hərəkət etdilər. Birinci olaraq 618-
ci ilin ramazan ayında (19.10-17.11.1221) Beyləqan şəhəri mühasirəyə alındı.
"Şəhər əhalisi sülh şərtləri bağlamaq üçün monqollardan elçi göndərməyi xah iş
etdilər. Monqollar isə öz məşhur komandirlərindən birin i elçi sifəti ilə göndərdilər.
Əhali onu öldürdü. Bu vaxt monqollar zorla şəhəri aldılar. On ların qılıncı elə
işləyird i ki, şəhərdə bir nəfər də - uşaq, qoca və qadın belə qalmadı. Monqollar elə
həddə çatmışdılar ki, hamilə qadın ların qarnını parçalay ır, hətta əvvəlcə onları
zorlayır, sonra öldürürdülər"
4
.
Zəkəriyyə əl-Qəzvin inin verdiy i məlu mata görə, Bey ləqanın mühasirəsi
zaman ı monqollar şəhərin ətrafında sapand üçün daş tapa bilməd ik lərindən orda
bitən tut ağacları doğrayır, onları girdə his sələrə bölür, sonra suda isladaraq şəhərə
atırdılar
5
.
Beyləqandan sonra monqollar "Arran şəhərlərinin anası" Gən cəyə doğru
yönəldilər. Onlar şəhəri tuta bilməd ilər, belə ki, monqollar "bu şəhərin çoxlu
müdafiəçiləri o lduğunu, onların gürcülərlə daimi mübarizədə qazandığ ı igidliyin i
və şəhər divarlarının keçilməzliyini öyrənmişdilər"
6
. Monqollar yalnız təzminat
almaqla kifayətlənərək, şəhərdən kənara çəkildilər
7
.
Sonra monqollar üçüncü dəfə (1221) Gürcüstana hücum etdilər. Bu dəfə
gürcülər düşmənlə qarşılaşmağa yaxşı hazırlaşmışdılar. Monqollar bu dəfə də
Cebe-noyanın başçıhğı ilə 5000 döyüşçünü pusquda qoyaraq, qalan qüvvə lərlə
Sübeqetey-bahadurun komandanlığ ı altında döyüşə girdilər. Döyüş zamanı
monqollar qəsdən geri çəkilərək ardıcıl manevr etdilər, gürcülər onların üzərinə
atıldılar, bu zaman Cebe-noyan pusqudan çıxaraq gürcü qoşununu darmadağın
etdi. Döyüş zamanı 30 min gürcü əsgəri ö ldürüldü.
1
İbn əl-Əsir, IX, səh.339.
2
Yenə orada; Rəşidəddin, 1/2, səh.228.
3
Rəşidəddin, 1/2, səh.228.
4
İbn əl-Əsir, IX, səh.339, 347; Zəkəriyyə əl-Qəzvini, səh.345; Yaqut, II, səh.340-341; Rəşidəddin,
1/2, səh.228.
5
Zəkəriyyə əl-Qəzvini, səh.345; Gürgəncin (Xarəzm) mühasirəsində monqollar eynilə belə etdilər.
Bax: ən-Nəsəvi, səh.137.
6
İbn əl-Əsir, IX, səh.339.
7
Zəkəriyyə əl-Qəzvini, səh.351; Rəşidəddin (1/2), əksinə, deyir ki, monqollar Gəncəni tutaraq
tamamilə dağıtdılar.
Dostları ilə paylaş: |