103
Salnaməçinin verdiy i məlu mata görə, gürcülər üzərində qələbədən sonra
monqollar Dərbənd keçidindən Şimali Qafqaza çıxmaq üçün Şirvana doğru
yönəldilər. Yo lüstü onlar Şirvanın paytaxtı Şama xın ı mühasirəyə aldılar və
pilləkən lərin kö məyi ilə şəhər divarların ı keçməyə cəhd etdilər. Ancaq onların
cəhdi uğursuz oldu. Bu zaman monqollar ço xlu mal-qara ö ldürərək xəndəkləri
cəsədlərlə doldurmağa başladılar. Beləliklə, onlar üs t-üstə döşənmiş cəsədlərin
vasitəsilə şəhərə doluşmağa cəhd göstərdilər. Şa ma xı sakinlə ri üç gecə -gündüz
monqollara müqavimət göstərirdilər. Dördüncü gün cəsədlər çürüyərək aşağı yatdı
və şəhərə olan hücum zəiflədi. Lakin monqollar hücuma keçdilər və sakinlərin
qəhrəmancasına müqavimət gös tərməsinə baxmayaraq Şamaxı tutuldu. Monqollar
çoxlu adam ö ldürüb şəhəri dağıtdılar
1
.
Sonra monqollar Dərbənd keçidi vasitəsilə şimala keçmək üçün cəhd
göstərdilər. Onların ilk cəhdi baş tutmadı, belə ki, "Dərbənd darvazalarını tutan
tacik qoşunu onlara yol vermədi"
2
. Belə olduqda monqollar Şirvanşah I Quştəsbə
(1203-1225)
3
elçi göndərərək guya sülh bağlamaq üçün bir neçə nəfərin
göndərilməsini xahiş etdilər. Şirvanşah öz zadəganları arasından 10 nəfər göndərdi.
Monqollar onlardan birin i öldürüb, qalanlarından isə şimala keçidi göstərməyi
tələb etdilər. İş elə belə də o ldu
4
.
Hicri 619 (15.02.1222-03.02.1223)-cu ildə şima ldan 50 minlik qıpçaq ordusu
Şirvana soxuldu. Dərbəndə yaxınlaşaraq, onlar onun hakimi əmir Rəşiddən xahiş
etdilər ki, məskən salmaq üçün onlara yer versin, qıpçaqlar isə bunun əvəzində
onlara xid mət göstərəcəklərini bildirdilər. Lakin Rəşid onlann təklifıni rədd etdi.
Qıpçaqlar ikinci dəfə ona müraciət etdilər: "Biz öz uşaq və arvadlarımızı girov
veririk və sənə tabe olmağ ı, sənə qulaq asmağı və sənin hakimiyyətinə baş əyməyi
öz öhdəmizə götürürük"
5
. Rəşid yenə də onların təklifini rədd etdi, bu dəfə
qıpçaqlar Dərbəndi hiylə ilə tutdular. Şəhəri qarət edərək, q ıpçaqlar oran ı tərk
etdilər və gürcülərin əlində olan Qəbələyə tərəf yollandılar
6
. Qəbələnin mühasirəsi
mühasirəsi uğurla nəticələn mədi, onun ətraf nahiyələrin i qarət edən qıpçaqlar
Gəncəyə doğru getdilər.
Özbəkin Gəncədəki canişini əmir Qaş -Qara
7
qıpçaqların qarşısına qoşun
çıxararaq, onları Gəncə ətrafına yaxınlaş mağa qoymadı. Qıpçaqlar ona bu sözlərlə
1
İbn əl-Əsir, IX, səh.339-340, 347; Rəşidəddin, 1/2, səh.228.
2
Киракос Гпндзакеци, стр. 105. Bu "taciklər" xarəzmşahlarla dost olan 50 min qıpçaq idi ki,
Dərbəndi tutub monqolların şimala doğru yolunu kəsmişdilər. Bax: İbn Xaldun, V, səh.124-125.
3
O.İ.Smimova (Rəşidəddin, 1/2, səh.228, qeyd: 6) Şirvanşahın adını və hakimiyyət dövrünü səhv
verir: "Fərruxzad, Mənuçöhrün oğlu (1225-1233)". Monqolların bu yürüşü zamam I Quştəsb -
Fərruxzadm oğlu III Mənuçöhrün nəvəsi Şirvanşah idi. Bax: З. М.Буниятов. Ширван в половина в.,
стр. 65-68; А.А. Ализаде, стр. 99.
4
İbn əl-Əsir, IX, səh.340 (burada Şirvanşah Rəşid haqqında danışılır); Reşidəddin, 1/2, səh.228-229.
5
İbn əl-Əsir, IX, səh.348.
6
Yenə orada
7
İbn əl-Əsirdə də, əl-Nəsəvidə də belədir - Quş Xara
104
müraciət etdilər: "Biz sizin Sultana xid mət göstərməyə gəlmişdik, lakin Şirvanşah
bizə mane oldu. Buna görə də biz onun ölkəsinə soxu laraq, qalan ı ələ keçirdikdən
sonra onu heç də qorxu mu zdan əldən vermədik. Qəb ələnin hakimi isə sizin
düşməninizdir. Əgər biz gürcülərlə d ilb ir o lsaydıq, Dərbənd keçidindən
keçməzdik, çünki bu, ən çətin, yorucu və uzun yoldur. Biz onlann vilayətinə
əvvəllər keçdiy imiz kimi keçərdik. Bizə sizə ö z girovlarımızı göndərəcəyik"
1
.
Bu məzmunda məktubu alan Qaş -Qara qıpçaqları qarşılamağa çıxd ı.
Qıpçaqlar onu hörmətlə qəbul edib, bir daha ona sadiq olacaqlarını və
tabeçiliklərini bildirdilər. Qaş-Qara onlara Gəncə ətrafında məskən salmağa icazə
verdi və bu barədə atabəy Özbəki xəbərdar etdi. Özbək q ıpçaq rəhbərlərini fəxri
paltarlarla mü kafatlandırmağı, Gilkun dağı yaxın lığ ında yerləşdirməy i əmr etdi
2
.
Gü rcülərin Gəncəyə hücum təhlükəsini nəzərə alan Qaş-Qara qıpçaqları
şəhərə topladı, lakin onlar əyalətdə pozğunçuluq törətməyə başladılar. Qaş-Qara
onları qovdu və qıpçaqlar yenidən Şirvana qayıtdılar. Burada isə müsəlman lar,
gürcülər və ləzgilər tərəfındən təqib olunaraq darmadağın edild ilər və pərakəndə
düşdülər. On ların bir hissəsi əsir alındı
3
.
Qıpçaqları Şirvanda darmadağm edən gürcülər oradan qayıdaraq hicri 619 -
cu ilin ramazan ayında (09.10-7.11.1222)
4
hələ bundan qabaq monqolla r tərə findən
tərəfindən viran edilmiş Beyləqana hücum etdilər. Şəhər əhalisi yenidən divarları
tikməyə və bərpa et məyə başla mış dılar, hə mişəki kimi elə gü man edirdilər ki,
təzminat ilə gürcülərdən yaxa qurtaracaqlar. Lakin gürcülər monqollardan da
amansız qırğın törətməyə başladılar.
Azərbaycan və Arranın hakimi atabəy Özbək yenə də Təbrizdə id i və şəhərə
kö mək üçün heç nə etmədi, çünki öz adəti üzrə kef çəkir və sərxoşluq edirdi
5
.
Atabəy Özbəkin fəaliyyətsizliy inə və hörmətin in aşağı düşməsinə
baxmayaraq, onun atası Cahan Pəhləvanın vassalları ənənə üzrə Azərbaycan
Atabəyləri sülaləsinə olan ehtiramı saxlayırd ılar. Belə ki, Mosul Atabəylərinin
torpaq sahibləri arasında nifaq düşərkən II İmadəddin Zəngi 619-cu ildə Mosul
hakimi Bədrəddin Lü lü (1222-1233) tərəfındən öz mü lklərindən (Səncər
vilayətləri) qovulmuşdu. II İmaməddin Zəngi atabəy Özbəkə pənah apardı, Özbək
iltifat göstərərək onun mülklərini pay torpaqlarına, yəni iqtaya bölüb, özünü isə
sarayda xid mətə götürdü
6
.
Hicri 22 ( l 22 5) -c i ildə gürcü qoşunları yenidən Azərbaycana soxuldular.
lakin darmadağın edilərkən geri çəkildilə r. Gürcülər yeni hücuma hazırlaşdıqları
1
İbn əl-Əsir, IX, səh.349.
2
İbn əl-Əsir, IX, səh.349.
3
İbn əl-Əsir, IX, səh.349; Vardan, səh.175; Киракос Гандзакеци, стр. 105 -106; Себастаци, стр. 23;
Mikhitar d`Airivank, p. 89.
4
Ə.Ə.Əlizadə də (səh.103) 1220-ci il qeyd olunmuşdur.
5
İbn əl-Əsir, IX, səh.349.
6
İbn əl-Əsir, IX, səh.349, 350; həmçinin bax: ər-Rüveyşdi, səh.134.
Dostları ilə paylaş: |