proses XX yüzilin əvvəlinə qədər davam etmişdir «Füyuzat»ın
nəşridə həmin dövrə təsadüf edir.
Hələ «Tənzimat» adı ilə türk tarixinə daxil olan
islahatlar dövrünün başlanmasına qədər Türkiyədə mühüm
hadisələr baş vermişdir. Osmanlı dövlətində II Mahmudun
(1808-1839) qərbləşmə hərəkatı özünə çoxlu tərəfdarlar
qazanmış, hökmdar özü də bu prosesə yüksək qiymət
vermişdir. Hərbi və tibbi məktəblər, buxarla işləyən gəmi, çap
evi, «Təqvimi-vəkayi» adlı ilk rəsmi dövlət qəzeti, ilk pulsuz
məktəb, o illərdə modern sayılan fəs və şalvardan istifadə və s.
həmin dövrlə əlaqədardır. II Mahmud Türkiyəni – Qərb aləmi
qarşısında əsrlərlə dayanmış Osmanlı dövlətini qərbləşdirmə
yolu ilə irəli aparmışdır. Onun yerinə keçən Əbdülhamidin
zamanında «Tənzimat» fərmanı təsdiq olunmuşdur. Türkiyə
mədəniyyəti tarixində çox mühüm hadisə olan bu fərmanı Os-
manlı dövlətinin teokratik kökünü dəyişən Mustafa Rəşid Paşa
hazırlayaraq türk təfəkkürünə yeni bir modern dövlət
anlayışını gətirmişdir. Fərmanın elan olunduğu 1839-cu il
Türkiyə tarixində yeni bir dövrün açıldığını göstərir. Fərman
Cülxanədə oxunduğu üçün o dövrün ədəbi əsərlərində
«Gülxanə xətti-humayunu» kimi əks olunub. Osmanlı
dövlətinin otuz ikinci padşahı Əbdüləzizin dövründə də
(1861-1876) bir çox işlər görülmüş; idman inkişaf etdirilmiş,
çoxqadınlı saray həyatına son qoyulmuş, saray gözəl sənət
əsərləri ilə bəzədilmiş, yüksək tərbiyə və əxlaq
formalaşmışdır. Lakin bütün bunlar dilin sadələşməsinə güclü
təkan verməmişdir. Bunanla belə, yüksək bir məqsədin əsası
qoyulmuşdur. Türk ədəbi dilinin «çətin» prosesləri dövründə
bir tərəfdən də sərvəti-fünunçular meydana çıxmış və onlar
tənzimatçıların irəli sürdüyü dildə sadələşmə prosesinə o
qədər də əhəmiyyət verməmiş, incəsənət və gözəllik
məsələlərinə aludə olmuşdular. Belə bir mühitdən qidalanan
ədəbi dil, sözsüz ki, asan olmayacaqdı.
56
Lakin mütərəqqi ziyalılar türk dilinin gələcəyini görür və
onun inkişafı və sadələşməsi ilə bağlı mübarizələrini davam
etdirirdilər.
57
III FƏSIL
ƏLI BƏY HÜSEYNZADƏNIN MƏTBUAT VƏ ONUN
DILINƏ MÜNASIBƏTI
XX yüzil türk fikir dünyasına çox önəmli və möhtəşəm
bir şəxsiyyət kimi daxil olmuş Əli bəy Hüseynzadə
mədəniyyət tariximizdə şair, publisist, dilçi, rəssam,
tərcüməçi, həkim, pedaqoq-ideoloq kimi çoxcəhətli fəailyyəti
ilə diqqəti çəkir. Həyatının otuz üç ilini vətəni Azərbaycanda,
qırx üç ilini böyük ümid bəslədiyi Türkiyədə keçirməklə cəmi
yetmiş altı il (1864-1940) yaşamış, «ziddiyyətli ömür yolu
keçmiş, Kəlküttədən tutmuş Parisə qədər, Qahirədən
Peterburqa qədər geniş bir ərazidə tanınmış Əli bəy» (16,6)
böyük ideyalar carçısı olmuş, lakin uzun müddət həqiqəti
əhatə edən qara yalanlar, qərəzli fikirlər onun düzgün
tanınmasına, layiqli qiymətini almasına imkan verməmişdir.
Son dövr tədqiqatları bu böyük mütəfəkkirin tanınmasına
xeyli kömək edir.
Əli bəyin həyat və yaradıcılığında mətbuat xüsusi bir
mərhələdir. XIX yüzilə qədər türk xalqlarının ədəbi dili,
əsasən, bədii üslub səviyyəsi və əsasında inkişaf etmişdir.
Məlumdur ki, elmi əsərlər başqa dillərdə yazıldığına görə,
onların üslubunu milli dil nümunəsi kimi təhlilə cəlb etmək
mümkün deyildir. «1905-ci ilə qədər elmi əsərlər həm az
olmuş, həm də elmi-nəzəri cəhətdən nisbətən zəif idi» (17, 20)
və XIX yüzilə qədər türk xalqları tarixində mətbuat (milli
mətbuat) olmadığı üçün ictimai-siyasi üslubun publisist
qolundan danışmaq olmur. Lakin XIX yüzildə türk xalqlarının
hamısı, demək olar ki, təxminən eyni zamanda ədəbi dillərini
müxtəlif səviyyələrdə inikşaf etdirməyə başladılar və onların
mətbuat tarixi də həmin dövrlə bağlıdır XX yüzilin əvvəlində
mətbuatda xüsusi inkişaf başladı. «Həmin illərdə Azərbaycan
dilində 11 yeni mətbuat orqanı meydana çıxdı. «Molla
58
Nəsrəddin» dərgisi ilə birlikdə onların ümumi sayı 12-yə
çatmışdı (6, 228).
Ilk dəfə Türkiyədə Agah Əfəndi «Tərcümani-əhval»,
Azərbaycanda isə Həsən bəy Zərdabi «Əkinçi» milli
qəzetlərinin nəşrinə nail olmuşdular. «Tərcümani-əhval»
qəzeti Türkiyədə çap edilmiş üçüncü qəzetdir. Birinci qəzet
dövlətin çap etdirdiyi «Təqvimi-vəkayi»dir, ikinci qəzet isə
Çörçill adlı bir ingilis tərəfindən buraxılmışdır. «Tərcümani-
əhval» isə bir türk tərəfindən buraxılan ilk qəzet idi» (37, 9).
O, 1860-cı ildə nəşrə başlamış və altı il xalqa xidmət etmişdir.
«Əkinçi» qəzeti isə 1875-1877-ci illər arasında qısa bir
müddətdə çap edilsə də, Azərbaycan milli mətbuatının əsası
olmaqdan başqa, özündən sonrakı mətbuata parlaq bir örnək
olmuşdur.
Əli bəy Hüseynzadə bütün fəaliyyəti boyu və xüsusilə də
«Füyuzat» jurnalındakı yazıları ilə Azərbaycanda türkçülük
ideyalarının yaranıb inkişaf etməsinə və bütün türk
dünyasında bu ideyaların yayılmasına xidmət etmişdir. Onun
mədəniyyət tarixindəki həqiqi yerini müəyyənləşdirmək,
fəaliyyətinin, xüsusilə də mətbuatla bağlı xidmətinin dərindən
araşdırılması ilə mümkündür. Azərbaycanda sovet dönəmində
ya Əli bəydən bəhs edilməmiş ya da bəhs edilərkən həqiqətlər
yazılmamışdır. Bu baxımdan, talesizliyə düçar olan bu böyük
elm və sənət adamına XX yüzilin sonunda maraq artmış və
onun haqqındakı gerçəklər üzə çıxmışdır. XX yüzilin ikinci
yarısında uzun müddət Əli bəy haqqında düzgün söz demək
durğunluğundan sonra 1975-ci ildə «Qobustan» toplusu
birinci nömrəsində onun rəsm əsərləri ilə bağlı məlumat dərc
etmişdir. Əli bəyin ədəbi-bədii görüşləri, ideologiyası, dili və
s. haqqında ciddi müsbət fikirlər XX yüzilin doxsanıncı illəri
ilə bağlıdır.
Əli bəyin fəaliyyəti elə bir dövrə təsadüf edir ki, Rusiya
dövləti Osmanlı dövlətinə qarşı Azərbaycan türklərindən
istifadə etməyə çalışmağın mühüm mərhələsini yaşayırdı.
59
Dostları ilə paylaş: |