Say 7-8 • 2014 |
STRATEJİ TƏHLİL
345
toru Aslan Aslanov qeyd edir ki, müxbir xəbəri yazaraq redaktora, o da öz
növbəsində buraxılış redaktoruna verməlidir. Bu, xeyli dərəcədə vaxt aparır.
Sosial şəbəkədə iştirak edən, ancaq heç bir jurnalist təhsili və jurnalistika ilə
əlaqəsi olmayan istənilən şəxs isə hadisə baş verən kimi onunla bağlı hər hansı
bir cümləni öz səhifəsində yerləşdirir: “Bu cümlə baş-ayaq olacaq və orada heç
bir dil və üslub qaydalarına əməl olunmayacaq. Lakin buradakı ən vacib olan
fakt insanları cəlb edəcək. Bir dəqiqənin içərisində 4-5 min adam bu xəbərə
baxacaq. AzərTAc-ın və ya Azərbaycanda olan istənilən informasiya agentli-
yinin və yaxud elektron mətbuatın nümayəndəsinin buraxdığı xəbər isə gün
ərzində özünə 1000-2000 oxucu toplamayacaq” [5].
Sosial media üzrə beynəlxalq ekspert Piter Svalenin sözlərinə görə, sosial
media siyasi rejimlərin planlarını alt-üst edib və buna nəzarət olunmur: “Hər
hansı siyasi liderin gündəliyində olan vacib məsələdən adi bir video ictimai
diqqəti daha çox cəlb edir. Artıq bütün xalqlar sosial jurnalistə çevrilib. Daha
cəmiyyəti liderlər inandıra bilmirlər” [3].
Media təmsilçilərinin sosial şəbəkələrdəki rolu
Sosial şəbəkələrdə olmaq media təmsilçiləri üçün nədir? İşdən sonra şəxsi
həyatlarının bir hissəsi, beyin dincliyi, yoxsa təmsil etdikləri medianın işçi-
si olaraq gündəlik fəaliyyətlərinin davamı? Media təmsilçisinin öz işini sosial
şəbəkədə davam etdirməsi məcburidirmi? Təsadüfi deyil ki, sosial şəbəkələrin
operativlik baxımından üstünlüyünü nəzərə alan və vəziyyəti müəyyən qədər
tarazlaşdırmaq, bu geriliyi nisbətən azaltmaq üçün media rəhbərləri öz
əməkdaşlarına informasiyalarını sosial şəbəkələrdəki səhifələrində yaymalarını
tövsiyə edirlər. Bununla onlar rəhbərlik etdikləri media orqanının məlumatlarını
öz oxucuları, dinləyiciləri, tamaşaçıları ilə yanaşı, həm də digərlərinin diqqətinə
çatdırmış olurlar. Sosial şəbəkələrin hər hansı qütbləşmədən kənar qalması,
siyasi mənsubiyyətindən, dilindən, dinindən asılı olmayaraq hamının diqqət
mərkəzində olması onların ən böyük üstünlüyüdür. Təkcə ixtisaslaşmış deyil,
adi media qurumlarının da izləyiciləri müəyyən qədər bəlli bir dairəni əhatə
edir. Tutaq ki, dünyanın ən nüfuzlu, tanınmış mətbu orqanları internet vasitəsilə
bütün ölkələrə yayılır. Amma onları həmin ölkələrdə heç də hamı izləmir. Çünki
maraqlar müxtəlifdir, sosial şəbəkələr isə bütün bu müxtəlif maraqları özündə
birləşdirir. Elə ona görə də bugünkü media paralel olaraq həm də sosial
şəbəkələrdə mövcud olmaq məcburiyyətindədir. Sosial şəbəkələr məlumatları
mediadan daha sürətlə yaymaqla yanaşı, həm də ikinci ciddi bir missiyanı -
adi insanları jurnalistə (peşəkar olmasalar belə) çevirmək missiyasını da yerinə
yetirirlər. Yaxın vaxtlara qədər kompüterdə yazmağı bilməyən adamlar belə
artıq özləri də hiss etmədən nəinki mətnlər, hətta videosüjetlər hazırlamağı,
onları montaj etməyi və öz səhifələrində yerləşdirməyi də öyrənirlər. İnsan-
larda buna həvəsi, əlbəttə ki, sosial şəbəkələr yaradır. Bununla yanaşı, sosial