90
bir-b irinin ardınca qayıt mağa baĢladılar; dərəni əvvəlcə Əbu Səid, sonra Əh məd
ibn Xə lil, hə mçin in Cəfər ə l-Xəyyatın adamlarından bir neçəsi keçdi. Xürrə milər
öz səngərlərin in qapısını açdı və on nəfər süvarı çıxıb Cəfər əl-Xəyatın orda
qalmıĢ adamlarına hücum etdi. QoĢun içərisində qıĢqırıq qopdu və Cəfər ö z
təĢəbbüsü ilə bölüklə rdən biri götürüb geri qayıtd ı, atlıla ra hücum edib onları
Bə zz qapılarına tərəf geri qovdu. La kin düĢ ərgədə qalmaqal və q ıĢqırtı dava m
edirdi. AfĢin geri döndü, Cəfər və onun adamları isə o biri tərəfdə döyüĢü
davam etdirirdi. Onun adamlarının böyük toplusu [ona qoĢulmaq üçün] ü zə çıxd ı.
Sonra Babək sayca ço x olan süvarı ilə irə li ç ıxd ı. Tə rəflərin heç b irində, nə
AfĢinin adamları içərsində, nə də Babəkin adamları arasında piyadalar yo x id i.
ToqquĢma oldu və hər iki tərəf tələfat verd i. Sonra AfĢin geri qayıtdı, dəri
döĢənək onun üstünə sərildi və onun üstünə kürsü qoyuldu, öz adəti üzrə o,
kürsüyə oturdu. Ancaq onda Cəfərə qəzəb alovlandığ ından söylədi: ―O mən im
qoĢunlarımızın n izamını və mənim planlarımı pozdu‖.
QıĢqırt ıla r daha da güclən məyə baĢladı. Əbu Dulə fin
1
alayında Bəsrə
və digər yerlə rdə bir neçə fədai var idi, onlar cəfə rin döyüĢdüyünü görüb,
AfĢinin əmri o lmadan aĢağı endilər və dərinin o biri ü zünə keçib Bəzzin
yaxınlığınadək [irəlilədilər]. Orada onlar ona (Cəfərə) qoĢularaq onun ardınca
getdilər və onlar ha mısı yu xarı qalxdılar; onla r Əl Bə zzə so xulmaq ərə fəsində
idilər. Sonra Cə fər AfĢinə xəbər göndərib xah iĢ etdi: ―Mənə 500 o xatan göndər,
allah ın kö məy i ilə mən Bəzzə soxu lmaq ü midindəyəm. Mən sənin ətrafında bu
gördüyün bölükdən o, Azin in bölüyünü nəzərdə tuturdu, baĢqa ayrı bir
[düĢmən] görürəm‖.
AfĢin cavab verdi: ―Sən artıq mənim plan ımı pozdun. Ça lıĢ onlardan
bir a z ara lan, ada mlarını qoru və geri qayıt‖.
Fədailə r Bəzzə ya xın laĢdıqda onalrın arasında s əs-küy və qıĢqırtı
baĢlandı və Babəkin pusquya göndərdiyi adamlar düĢündülər ki, artıq döyüĢ
qızıĢıb və onlar cəld ü zə çıxaraq Bu xaraxudatın əsgərlərindən aĢağıdakı g izli
sığınacaqlardan göründülər, eyni zamnada pusquda duran baĢqaları da AfĢini
dayandığı təpənin yanında irəli atıld ılar. Xü rrəmilər hər tərəfdən irəli cu mdular,
onlardan yu xarıda dayanan ərəb əsgərləri onları heç b irini dayandırmadı və
AfĢin dedi: ―Allaha Ģükür o lsun ki, bizim üçün [pusqu] yerini də ü zə çıxardı‖.
Daha sonra Cə fər ö z ada mları və fədailəri ilə birgə qayıdıb AfĢinin
yanına gəldi və dedi: ―Mən im ağam! Mö min lərin əmiri mən i sən gördüyün
müharibəyə göndərib. O məni burada oturub gizlən mək üçün göndərmiĢdir. Sən
mən im üçün ən məsul anda maneə oldun- Bə zzə da xil olmaq və onun [Babəkin]
1
Qasın ibn Ġsa əl-Ġcli (Əbu Duləf adı ilə tanınmıĢdır.) Xəlifə Linin fanatikcəsinə tərəfdarı
olub; 839—40- ci ildə yaĢamıĢdır. AfĢin ona həsəd apardığı üçün, hətta bir dəfə onu həbs etmiĢdi,
lakin o, ölümdən yaxa qurtara bildi.
91
mövqeyinə soxu lmaq üçün mənim yalnız beĢ yüz p iyadaya ehtiyacım vard ı,
çünki qarĢımda kim olduğunu mən yaxĢı b ilird im‖.
AfĢin ona cavab verdi: ―Sən qarĢında dayananlara deyil, səni
arxandakılara, b ir də Bu xaraxudat və onun adamalrına hücum edənlərə bax‖.
Sonra Fəzl ibn Ksvus Xəfər ə l-Xəyyata dedi: ― Əgər iĢ təkcə səndən
asılı o lsa idi, sən dayandıığın həmin bu yerə qalxa bilməzdin və deməzdin :
―Mən burada belə, orada elə edərəm‖.
―Bu müharibədir,-deyə Cə fər qıĢqırd ı, -burada iz kənardan kiminsə
gələcəyini gözləyərə k dayanıb qalmıĢıq‖.
―Əgər bu, ə mirin məsləhəti olmasa idi, onda mən dərhal sənin dərsini
verərdim‖ - deyə Fə zl cavab verdi. Lakin AfĢin onla rın hər ikisini niza m-intiza ma
çağırdı və onlar [mübahisəni] kəsdilər.
Sonra AfĢin Əbu Dulə fə öz fədailə rin i qala divarla rının dibindən geri
çağırmağı əmr etdi. Ona görə də Əbu Duləf onları səslədi: ―Geri qayıdın. Lakin
onlardan biri ə lində daĢ irə li gəlin dedi: ―Doğrudanmı s ən bizi indi geri
çağırırsan. Mən bu daĢı qala divarlarından götürmüĢ ən‖. Lakin o, cavabında
dedi: ―Dərhal geri qayıt, onda baĢa düĢ ərsən ki, sənin yolunu kim kəsib‖.
Bununla o, a rxada Bu xa ra xudatın üstünə atılmıĢ əsgərləri nə zərdə tuturdu.
Mənim inandığım adamla rdan biri dedi: iki həftə sonra AfĢin hazırlığ ı
görüb, gecə yarısı min nəfərə kimi p iyada atıcı çağırtdırd ı, onların hər birinə su
üçün tuluq və suxarı verdi, bəzilərinə isə qara bayraq və baĢqa əmlak təqdim
etdi. O, gün batana ya xın onla rı bə lədçiləri ilə b irlikdə irəli göndərdi. On lar
bütün gecəni tanıĢ olmayan, çətin [keçilən], yolsuz dağlarda dolan ıb, Azinin
yerləĢdiyi təpənin arxasına çatana kimi hərə kət etdilə r. Bu, hündür bir dağ idi.
AfĢin onlara əmr etmiĢdi ki, səhər namazından sonra onun AfĢinin içarəsini
görənədək öz yerlərin i heç kəsə b ild irməsinlər, toqquĢma görsələr, yalnız o
halda [onun verdiyi] bayraqları nizə lərə keçirsinlər, təbil çalıb, dağda üzü aĢağı
ensinlər, xü rrə milərin baĢına o x və daĢ atsınlar. Əgər [onun] iĢarəsini görməslər,
onda onun təlimat ının alana kimi yerlə rindən tərpənməsinlə r. Buna əmə l edild i.
Hava iĢıqlananda onlar dağın baĢına çatdılar. Onlar dərdə tuluqları su ilə
doldurub, dağın baĢına qalxdılar. Sonra b ir dəfə gecə AfĢin onların baĢçılarının
yanına adam gönədrib, silahları hazırlamağı xəbər verdi, çünki sübh çağı o,
hücum etmək n iyyətində id i. Eyni zamanda o, gecə türk BəĢiri fərqanəli
1
döyüĢçü baĢçıları ilə birgə göndərin, əmr etdi ki, on lar dərin in su götürülən aĢağı
hissəsindəki təpənin ətəyinədək getsinlər, bu [yer] A zin in yerləĢdiyi dağ-daĢ
aĢağıda idi; çünki o, (AfĢin), qoĢunlar gedən vaxt öyrən miĢdi ki, dinsizlər həmin
damın altında gilzən iblər. BəĢir və fərqanəlilə r AfĢinin xəbər ala bid iyi kimi,
1
―Fərqanəli‖, ―fərqanəlilər‖ dedikdə Mö`təsiminq Fərqanədən topladığı türklərdən ibarət
qoĢunlar (və baĢçıları nəzərdə tutulur.)
Dostları ilə paylaş: |