Abid Tahirli
~
190
~
səbəblərini açıq olaraq kəşf və təyin etmək lazımdır («Ümumi
yığıncaq»).
İcma zamanlarında (islamın pərvəriş tapdığı, çiçəkləndiyi
dövr nəzərdə tutulur – T.A.) islam hakim idi, hazırda isə dörddə üçü
məhkumdur. Dünyanın əhvalı bambaşqadır: ötən hər dəqiqə bizi
kilometrlərlə geridə buraxaraq tərəqqi edir («Ümumi yığıncaq»).
…ölmüş millət ad və klişesini heç cür qəbul edə bilmirəm.
Zənn edirəm ki, qəflət yuxusuna getmiş, zülmə məruz qalmış
demək daha doğrudur. Qəflət və zülm keçici hallardır: bunlarla
mücadilə insanların ixtiyarında və iqtidarındadır (gücündədir)
(«Müsəlman konqresi»).
Hünər və mərifət ilə hasil etdiyimiz şey çox azdır.
Bərəkətli torpaqlarımız bir çox şeylər hasil edir. Bunları dünya
bazarına çıxarıb satmaq da əlimizdən gəlmir. Ona görə də bu
bərəkətin bir hissəsini nəql edən əcnəbi gəmiçilərinə verməyə
məcburuq. Ticarət meydanı olan Avropa və Amerika qitələrini
izləsək, bazarında müsəlman taciri tapılmaz, olsa da, istisna
qəlibindən olar. Şərqli tacirə rast gəlinərsə ya ermənidir, ya rumdur,
ya yəhudidir, ya da hindli, fəqət müsəlman deyildir! («Müsəlman
konqresi»).
Bizim Kazanda və Bakıda hər millətdən tacir və müsafir
var. Amma hindli, ya misirli bir müsəlman tacir yoxdur. Ölkə
xaricində iş görə bilmədiyimiz bir yana, öz vətənimizdə də aciz
qalırıq. Turan və İranın, Osmanlı və Misirin, Məğribin və Hindinin
ticarəti əcnəbilər əlindədir («Müsəlman konqresi»).
Cəmiyyət işləri ilə məşğul olanlar öz bildiklərini qeyd və
nəşr etsələr, gələcəkdə millətimizə xeyir verəcək bir tarix yazmaq
mümkün olardı («Zamanın tarixi»).
Bütün türklərin tərcümanı
~
191
~
İş-güc və fikir birliyi kimi şivə və dil birliyi də məişətin ən
mühüm şərtlərindəndir («Türk dil şivələri»).
Osmanlı türk şivəsi işlək, ədəbiyyatı qeyrilərinə nisbətən
zəngin olduğundan, ümumtürk dilinə çevriləcəyini zənn edənlər
olsa da, biz bu qənaətdə deyilik, çünki Osmanlı şivəsi təmiz
türkcədən həddən artıq uzaqlaşmış, millətə aid kəlmələrin əvəzinə
ərəb, fars və digər dillərdən alınan sözləri qəbul etmiş, təmiz türk
dilinin ögey oğlu olmuşdur («Türk dil şivələri»).
Osmanlı şivəsi xəlqi dil deyil: divanxanalar və məmurlar
şivəsidir. Bu bir şivədir ki, Kaşqarlı bir tatar üçün nə qədər güc və
çətindirsə, sadə anadolulu üçün də, bəlkə o qədər çətindir («Türk dil
şivələri»).
Hər millətin dili olduğu və dilin də ən böyük və ən birinci
bir sərmayə olduğu o qədər məlum məsələdir ki, bu xüsusda
müzakirə açmağa ehtiyac yoxdur («Dil sadəliyi»).
Sadə və hər kəsin anladığı, işlək dilə malik olmayan xalqın
gələcəyi şübhəli və qaranlıqdır («Dil sadəliyi»).
Türk oğlu üçün sadə türkcə cümlə sair dillərdən daha
yaxşıdır («Dil sadəliyi»).
…hər dilin özünəməxsus yaraşığı var: içində gizlənmişdir,
işlənmək ilə ortaya çıxar, xaricdən lüğət toplamaq ilə deyil. Borcla
nə xəzinə dolar, nə dil zənginləşər («Dil sadəliyi»).
Qəzet hamı üçün buraxılırsa, dili sadə və aydın olmalıdır
(«Dil sadəliyi»).
Qəzet və xəbər dili necə sadə isə, «ədəbiyyat və şeir» dili
də o dərəcə sadə olmalıdır ki, milli olsun («Osmanlıca və sadə
türkcə»).
Abid Tahirli
~
192
~
Əgər «əski mollalarımız» dilə ərəb və fars sözlərini
doldurduqları kimi «yeni mollalarımız», yəni sivilizasiyalılarımız
fransızcadan, nemescədən söz qəbulunu moda və adət etsələr,
gələcəkdə türk dili… çox çirkin, çox yad görünəcəkdir («Osmanlıca
və sadə türkcə»).
Bildiyim budur ki, dilimiz sadələşdirilməlidir, sinif dili
yox, hamının anlayacağı dil olmalıdır. Bunun üçünsə, ilk növbədə
türkcə lüğət tərtib və nəşr edilməlidir («Osmanlıca və sadə türkcə»).
«Tərcüman»ın keçən nüsxələrinin birində milli
şairlərimizdən Seyid Əzim Şirvaninin bəzi əsərlərini dərc edərkən
dilinin sadə türkcə olduğuna işarət etmişdik («Digər cavab»).
Sadə dil, bizim fikrimizcə, hər kəsin istifadə etdiyi və rahat
anladığı bir dildir («Digər cavab»).
Türkcəsi olan bir kəlmə yerinə digər bir lisanın kəlməsini
istimal etmək ədəbi cinayətdir («Dil məsələsi»).
Hər cür lüğətimiz var, fəqət türk dili lüğəti yoxdur, hər cür
qrammatik kitabları vardır, fəqət türk qrammatika kitabları yoxdur,
hər cür məcmuələr vardır, fəqət türk şeir antologiyası yoxdur. Türk
atalar sözlərini, bilməcələrini, hətta ümumi tarixini bildirən bir əsər
yoxdur. Bu halda lisan və imlaya dair baxışlardan, müzakirələrdən
bir fayda olmaz, zənn edirəm («İmla bəhsi»).
Dili lazımsız sözlərdən, yabançı kəlmələrdən qurtarmaq
üçün xüsusi bir qurum lazımdır ki, bu da meydanda yoxdur («İmla
bəhsi»).
Hər xalqın iki böyük sərmayəsi olur: biri dil, digəri dindir
(«İslam məişəti»).
Hər dil qələm ilə və ədiblərin kamalı ilə tərəqqi edər
(«Uram dili»).
Dostları ilə paylaş: |