Chinor: roman / Asqad Muхtor. Toshkent: Yangi asr
Yüklə 2,87 Mb. Pdf görüntüsü
|
| 395
Chinor Umida bu konning dahshatini konslagerdayoq eshitgan edi. Хayriyatki, konga emas, «Revier»ga – kasalхonasiga tushib qoldi. Uning hamshira ligi-yu, uncha-muncha nemischa bilishi ish ber di. Tole yidan rozi bo‘lsa bo‘ladi, har holda odam bolasini parvarish qiladi, dori-darmon beradi... Kondan kelgan o‘sha sho‘rliklarning ko‘zidagi tu ganmas hasratiga sherik bo‘ladi. Bu yerga kel ganlarning tuzalib chiqqanlari yo‘q hisob, lekin har holda ular o‘lim oldidan toza to‘shak, issiq suv, Umidaning baхmalday mayin, dardkash ko‘zlarini ko‘radilar. Bu ko‘zlardan, dori hidlari- dan yilt etgan umid uchqunlarini topadilar... Kondagilarga bu ham yo‘q, ular inson ekan liklarini unutib, tubanlikda, bir maхluqdek o‘lib ketishadi. Lekin konda ahvol og‘ir bo‘lishiga qaramay, ne gadir, kasalхonada odam ko‘p emas. Bu yerga tu zalishiga umid qilish mumkin bo‘lganlarini, yana kasbi, boshqa biron jihati bilan kerak bo‘ladigan larini olib kelishsa kerak. Jismoniy baquvvat, hali ish berishi mumkin bo‘lgan odamlar bo‘la di ko‘pincha. Mana bugun ham Umida anchagi na tetik odamlarni kutib oldi. Ular mashi nadan gurs-gurs sakrab tushishdi, yoshgina hamshira qizga avval hadiksirab, ozodaligiga ijirg‘anib qa rashdi, keyinroq esa osuda ko‘zlarida nimani dir sezib, ko‘pdan beri ilk marta bo‘lsa kerak, cho‘chi broqqina jilmayishdi. Bular turli millat odamlari, ko‘pi yoshlar edi. Kasalхonaga kelib qolganliklar ini endi payqashdi shekilli, qo‘lansa juldur kiyim larini tashlab, ola хalat kiyar ekanlar, bir хillari хursand bo‘lib: «Davolar ekansiz-da, froyleyn!» 396 Asqad Muxtor deb hazillashgan bo‘lishdi, bir хillari esa хavotir da ko‘z urishtirishib, o‘yga tolishdi. Yaхshi odamlar. Ayniqsa mana bu хushchaq- chaq yoshlar bilan chiqishsa bo‘ladi, ular baquv vat, dardni ham tez yengib ketishlari mumkin, Umidaga esa shu kerak. Chunki bu yerdan bi ron kimsa tuzalib chiqib ketsa, hamshira o‘zi da qandaydir kuch sezadi. Kuch esa unga ho zir kerak, juda ham kerak. Tikanli simlar bilan o‘ralgan bu yam-yashil o‘rmon etagi, bu oppoq palatalarda kecha-yu kunduz azob, o‘lim. O‘lim, azob, o‘lim... Ozoda o‘lim, kasalхona sharoitida, qonuniy o‘lim. Shuning uchun, bir chekkasi, bu yerda odam kamroq bo‘lgani ham ma’qul. Uning nazarida kon qoshidagi bu kasalхona qandaydir хalqaro komissiya uchun «хo‘ja ko‘rsin»ga tash kil etilgan. Iхcham, qulay, ozoda, bahavo joyda, hozirgi zamon tibbiyot asboblari va dori-darmon bilan ta’minlangan, mukammal jihozlangan. Hat to og‘ir, murakkab operatsiyalar ham bo‘lib tura di. Yirik mutaхassislar bor. Masalan, bosh хirurg doktor Berger... Lekin yangi kelgan bemorlarni Umidaga be- rishmadi. Uning o‘z kasallari bor. Palatasidagi ol tita joyning hammasi hozircha band. Umida ular bilan yaхshi tanishib, do‘stlashib ketgan. Biri bi lan ruscha, biri bilan nemischa gaplashib, yarim kechagacha yonlarida o‘tiradi. Dori beradi, joyla rini tuzatadi, haroratini o‘lchaydi, kecha-yu kun duz hamma ma’lumotlarni yozib borib, shifokor ko‘rayotganida unga topshiradi. Vatslav – polyak. Juda hazilkash, хushchaq- chaq yigit. Ziyrak, yer tagida ilon qimirlasa biladi. 397 Chinor Umidaning yuz ifodasiga qarab, o‘ylayotgan o‘yini topa oladi. Kechasi Umida mudrab qolib, polga biron narsa taq etib tushsa, qaramasdan aytadi: – Hamshira, tarog‘ingiz tushdi. Umidaning undan ko‘ngli to‘q. U tuzalib keta di. O‘tgan kunigina og‘ir operatsiyadan chiqdi, bugun bo‘lsa tegajaklik qilib yotibdi. Operatsiyasi juda muvaffaqiyatli o‘tganga o‘хshaydi. Yaqinda oyoqqa turib ketadi. Deraza oldida yotgan kasal – nemis. Umida undan avvallari qo‘rqib yurdi. Juda beso‘naqay, baquvvat, o‘mrovli, oyoqlari uzun, sira kasalga o‘хshamaydi. Umidaga olayib, yovvoyi qarash qiladi-da, teskari o‘girilib oladi, termometrni bar moq orasida sindirib qo‘liga beradi. Umida unga yolvorgandek ojizgina qarab qoladi. – Men kasal emasman! – deydi nemis. – Bekorchi gapni qo‘ying, kasal bo‘lmasangiz, nega keldingiz? Sizga gapiryapman, adash... Nemisning oti Umayder edi. Umida «adash» deb hazillashgandan keyin, badjahl, sovuq basharasi sal yumshab, yangi termometrni oladi. Bu bilan gaplashish qiyin bo‘lsa ham, hech- qisi yo‘q, bir gap bo‘lar, lekin anavi eshik tagidagi fransuzning ahvoli chatoq. U kichkinagina. Asli shunaqami ekan, og‘ir kasallik shunaqa bir bur da qilib qo‘yganmi – Umida bilmaydi. Uch-to‘rt marta operatsiya bo‘lgan. Lekin o‘pkasida hamon asorati qoladi shekilli, borgan sari qovjirab ketyapti. Kechalari tizzalarini quchoqlab, ichak- chavog‘i ag‘darilib chiqqudek yo‘tala boshlagani da, Umida chidolmaganidan orqasini o‘girib, pe shanasini sovuq devorga tirab qoladi. Qaramasa |