CÜMHURİYYƏTİN TƏHLÜKƏSİZLİK ORQANLARI (1918-1920)
99
şahid qismində dindirilən M.Tlexasın
dindirilmə protokolunu geniş
oxucu kütlələrinə təqdim edirik:
Sədr Viktor Naneyşvili: General Murad Gəray bəy Tlexas! Siz
özünüzü Əli Bayramovun qətli haqqında işdə müqəssir bilirsinizmi? Siz
Bakı Möhkəmləndirilmiş Rayonunun general-qubernatoru olanda cinayətkar
fəaliyyətsizlik göstərmisiniz, nəticədə belə dəhşətli cinayət baş verib.
General Tlexas: Qətiyyən yox! Hərbi vəzifəmə gəldikdə isə həmişə
hər yerdə vicdanla xidmət etmişəm. Cinayətkarlığa yol verməmişəm.
Sədr: Tribunala deyin görək, Denikin könüllülərinin komandanlığı ilə
siz Bakıda nə danışmısınız?
Tlexas: Könüllülərin komandanlığı ilə heç bir danışığım olmayıb.
Naneyşvili: Bizə çatan məlumata görə sizin ağqvardiyaçı
könüllülərinin nümayəndələri ilə danışığınız olub.
Tlexas: Könüllülərin ayrı-ayrı nümayəndələri ilə də mənim heç bir
gizli danışığım olmayıb.
Könüllülər və başqaları haqqında isə “soldat” kimi deməliyəm ki,
yıxılana balta çalmazlar. Mən heç vaxt, müharibədə bir-birimizin üstünə
qışqıranda da, silahı tullayanda da hərbi kampaniyada - rus - yapon və
alman cəbhəsində də olmuşam. Onlar silahı təhvil verəndə mən sonuncu
çörək tikəmi və qəndi vermişəm.
Sədr: Tribunala son sözünüz?
Tlexas: Ali tribunal, burada deyəcəyim sözlər özümü müdafiə
etmək xatirinə deyilməyəcək. Мən ucadan elan edirəm ki, bolşevik Əli
Bayramovun qətlində qətiyyən iştirak etməmişəm. Məni müttəhimlər
kürsüsünə gətirən qətiyyən tanış olmayan mühitə düşməyim və rəislərimin
əmrlərini yerinə yetirməkdə “soldat” mənəviyyatı ilə tərbiyə olmağım oldu.
Mən kasıb praporşik oğluyam, demək olar ki, yoxsul təbəqədən çıxmışam.
İndi mənə elə gəlir ki, burjuaziya rütbəsi olan general-qubernatorluq
mənim üçün rüsvayçılıq idi.
Əgər məndən soruşsanız ki, Bakıdakı fəaliyyətim dövründə kimləri
özümə düşmən hesab edirdim. Cavab verərdim: ancaq və ancaq
Azərbaycanın müstəqilliyinə qəsd etmək istəyən könüllülər mənim qatı
düşmənimdir. Мən heç vaxt siyasi partiyaların işinə qoşulmazdım. Mənim
məqsədim milli ordu yaratmaq, milli qırğının qarşısını almaq idi.
CÜMHURİYYƏTİN TƏHLÜKƏSİZLİK ORQANLARI (1918-1920)
100
Qırx altı yaşım var. Ömrümün yarıdan çoxunu hərbi xidmətdə
keçirmişəm. Atam evdəki yeganə samovarı satıb məni atın sağrısında
Yekaterinardan oxumağa göndərib...
O ki qaldı ağqvardiyaçı general Denikinə qoşulmağım, onun
könüllüləri ilə işləməyim bu, heç cür mümkün deyil. Çünki bütün il boyu
mən denikinçilərə qarşı mübarizə aparmışam. Onun kəşfiyyatçıları
mənim əməkdaşlarımdan və şəxsən məndən oddan qorxan kimi qorxurlar.
Əgər siz bolşeviklər yox, Denikin Bakıya girməli olsaydı, birinci məni
güllələyərdi. Boynuma alıram ki, Azərbaycanda caynağımıza keçən
Denikin kəşfiyyatçılarına qarşı çox amansız olmuşam.
122
Göründüyü kimi, Tlexas uca səslə bəyan edir ki,
Əli Bayramovun
qətlində mənim günahım yoxdu və buna görə məni müttəhimlər
kürsüsünə əyləşdirmək qətiyyən doğru deyil. Bu məsələdə Tlexas
ittiham olunandan daha çox ittiham edənə oxşayır. Qətiyyəti və
casarəti ilə səngərdə və döyüş meydanında olduğu kimi müttəhimlər
kürsüsündə də Vətənin sədaqətli əsgəri kimi yadda qalır. O bəyan edir
ki, mən Azərbaycanın müstəqilliyinə qəsd edən hər bir kəsi ittiham
edirdim və ittiham edərdim.
Burada nə bolşevik, nə Denikin, nə
erməni, nə də ingilis istisnası var. Konkret “hər kəs” təsnifatı var. Ali
İnqilab Tribunalı qarşısında deyilən bu sözlər yalnız bir generalın
nitqi olaraq qalmır, eyni zamanda onun general və həqiqi bir Vətən
əsgəri xarakterini də üzə çıxarır. Nə düşmən, nə də hakim hüzurunda
dəyişən və bütövlüyünü itirməyən xarakter.
Tlexasın tərcümeyi-hal materialları ilə tanışlıq bizi bir başqa tiplə
də tanış edir. Belə ki, Murad Gəray bəy Tlexasın həyat yoldaşı Əminət
xanım Tlexas Azərbaycan Sovet Sosialist Respublikasının Ali İnqilab
Tribunalının sədrinə ərizə ilə müraciət edərək yazırdı:
“1920-ci il mayın
29-da Ali İnqilab Məhkəməsinin qərarı ilə ərim Murad Gəray bəy
Tlexas güllələnmişdir. Ərim həbs olunan günü evimizdən sizin
əməkdaşlar ailəmizə məxsus olan qızıl və gümüş əşyalarını da
aparmışlar. Acizanə surətdə xahiş edirəm, həmin qızıl və gümüş
əşyalarının qaytarılması barədə sərəncam verəsiniz. Həmin əşyalar
yenicə həddi-bulağa çatmış iki qızıma və şəxsən mənə məxsusdur.
122
Nəzirli Ş. Güllələnmiş Azərbaycan generalları. Bakı, 2006, s. 1-17.
CÜMHURİYYƏTİN TƏHLÜKƏSİZLİK ORQANLARI (1918-1920)
101
İmza: Əminət xanım Tlexas. 6 iyun 1920-ci il”.
Əminət xanımın bu müraciətinə Ali İnqilab Tribunalının sədrinin
verdiyi “vətəndaş Əminət xanım Tlexasa məlumat verin ki, sizə heç
nə qaytarılmayacaqdır” cavabı bolşevizmin
- bolşevik idarə üsulunun
və bütövlükdə bolşeviklərin irticaçı və talançı simalarını ortaya qoyur.
Həmin illərdə repressiyalara məruz qalanlardan biri də
Məmməd
bəy Sulkeviç (1865-1920) idi.
Təəccüblüdür ki, repressiyalara məruz qalanların yalnız özləri deyil,
bioqrafik göstəriciləri də məhv və ya təhrif edilmişdir. Sorğusuz-sualsız
güllələnən bu generalın istintaq qovluğunu və həyat yolu ilə bağlı
faktik materialları əldə edə bilmədiyimizdən internet materiallarına
üstünlük verməli olduq.
Məmməd bəy Sulkeviç 1865-ci il iyulun 20-də Kemeyşı, Lida qəzası,
Vilna quberniyasında doğulmuşdur. Litva tatarlarından olan M.Sulkeviç
Voronejdə Mixaylovski kadet korpusunu və Peterburqda Mixaylovski
artilleriya məktəbini bitirmiş, poruçik rütbəsində ikən 1888-ci il
oktyabrın 3-də Rusiyanın Baş Qərargah Akademiyasına daxil olmuşdur.
1899-cu ildə Sulkeviç həm podpolkovnik rütbəsi, həm də
Müqəddəs Stanislav
ordeninə layiq görülmüş, Odessa hərbi dairəsi
qərargahının baş yavəri vəzifəsinə təyin olunmuşdur. 1904-1905-
ci illər Rus-Yapon müharibəsində iştirak etmiş, xidmətlərinə görə
2-ci dərəcəli Müqəddəs Anna və 4-cü dərəcəli Müqəddəs Vladimir
ordenləri ilə təltif edilmişdir.
1910-cu ildə general-mayor rütbəsinə layiq görülərək İrkutsk
hərbi dairəsinin general-kvartirmeysteri vəzifəsinə irəli çəkilmişdir.
1912-ci ildə ona 7-ci ordu korpusunun qərargah rəisi vəzifəsi həvalə
olunmuşdur. 1915-ci il aprelin 26-da ona növbəti general-leytenant
rütbəsi verilmişdi. Birinci Dünya müharibəsi illərində yaradılmış ilk
Müsəlman Korpusunun komandiri olmuşdur.
1918-ci ildə Sulkeviç Krıma gəlmiş və 1918-ci il iyunun 25-də
burada yaradılan Krım
diyar hökumətinin sədri, daxili və hərbi işlər
naziri seçilmişdir. Krımda hakimiyyət devrildikdən bir qədər sonra -
1919-cu ilin martında Azərbaycana gəlmişdir.
M.Sulkeviç 1919-cu il martın 19-da AXC ordusunun Baş Qərargah