www.vivo-book.com
153
– Çox sağ olun, – Cəfərov ah çəkdi. Deməli, bu
düşərgəyə boşuna gəlməyib.
Rayon mərkəzinə qayıdarkən bu ailənin taleyi haqda
düşünürdü. Onların taleyi sanki bu insanların ənənəvi
patriarxal quruluşunda baş verən ağır dəyişiklikləri əks
etdirirdi. Manafovun ünvanı və Ömər Əfəndiyevin şəkli
cibindəydi.
Beyləqana qayıdandan sonra prokurorluğa yollandı.
Artıq günorta saat dörd idi. Prokurorun qəbul otağında heç
kim yox idi. Qəbul otağında oturan gənc qız maraqla
Cəfərova baxırdı.
– Hansı məsələ üzrə gəlmisiniz?
– Deyin ki, Bakıdan gələn müstəntiqdir.
– O, bütün gün sizi gözləyib, çox narahat idi, – qız
dedi.
– İndi girə bilərəm?
– Əlbəttə. Mənə əmr edib ki, siz gələn kimi içəri
buraxım.
Qonağı gözləyən Rəhimov bütün səhəri qəzəb içində
keçirmişdi. Onun belə uzun müddət gecikməyini meydan
www.vivo-book.com
154
oxumaq kimi qəbul edirdi. Bir saatdan bir Bakıda hökumətin
dəyişib-dəyişmədiyi haqda məlumat almaq istəyirdi. Amma
hər şey qaydasındaydı. Günortaya yaxın bir qədər sakitləşdi.
Belə qərara aldı ki, söhbət respublikanın baş nazirinin
qohumu olan rayon prokurorunun dəstəyi kimi bir şansını
itirdiyini anlamayan adi, beyinsiz bir iş xidmətçisindən
gedir.
Ona görə Cəfərovu artıq, emosiyalarını büruzə
verməməyə çalışaraq sakit halda qəbul etdi. Rəhimovun
boyu çox balaca olduğundan ayağının altına ətrafdakıların
sezməyəcəyi bir şəkildə oturacaq qoymuşdu.
O, qonaqla elə masa arxasından, azca dikəlib
salamlaşdı. Dərhal da üzünə qayğılı ifadə verdi.
– Onsuz da işlərimiz çoxdur, siz də öz gəlişiniz haqda
xəbərdarlıq etmədən paytaxtdan durub bura gəlirsiniz. Yaxşı
ki, dünən mənə milisdən zəng etdilər və gəlişiniz haqda
bildim.
– Mən rayondakı öz işlərimi demək olar ki, bitirdim, –
Cəfərov nəzakətlə bildirdi, – sadəcə olaraq müvəqqəti
www.vivo-book.com
155
olaraq, sizin rayonda yaşayan şahidlərdən birini
dindirməliydim.
– Əvvəldən xəbərdarlıq etsəydiniz, mən o adamı
prokurorluğa çağırardım, – Rəhimov özünü saxlaya bilmədi.
– Sizi niyə narahat edim ki? Artıq narahatlıq vermək
istəmirdim.
Prokuror saatına baxdı.
– Bəlkə də siz haqlısınız. Elə bu gün də o qədər iş var
ki, nahar eləməyə vaxt yoxdur. İndicə sərhəddən zəng edib
gəlməyimi xahiş etdilər. İranlılar bizə narkotik daşınması
zamanı güllələnmiş iki qaçaqmalçının cəsədini verəcəklər.
Siz də elə bilirsiniz ki, biz burda boş oturub milçək qovuruq.
– Siz nə vaxt getməlisiniz? – Cəfərov soruşdu.
– Elə indi. Saat altıda orda olmalıyam.
– Məni də özünüzlə götürə bilərsiniz? – Mirzə xahiş
etdi.
– Hə, – Rəhimov təəccübləndi, – istəyirsinizsə, gedək,
sizə maraqlı olacaq. Əmin olacaqsınız ki, cinayətkarlarla
necə qətiyyətlə mübarizə aparırıq.
www.vivo-book.com
156
Acından ürəyi gedən Cəfərov – qaçqın düşərgəsində
nahar etməyi qeyri-etik hərəkət hesab etdiyi üçün orda
yeməkdən imtina etmişdi – yalnız başını yellədi. Prokurorun
maşınına oturandan sonra yaxında satış köşkü görüb
sürücüdən maşını saxlamağı xahiş etdi. Prokuror Bakıdan
gələn müstəntiqin köşkdən bir neçə şokolad almasına
təəccüblə baxırdı.
– Uşaqlar üçündür? – prokuror təxmin etdi.
– Yox, sadəcə, uşaqlıqdan şokolad xoşlayıram, –
Cəfərov onları prokurora uzadaraq cavab verdi.
O, narazılıqla üzünü çevirdi.
– Mən şokolad yemirəm, – narazı tərzdə qeyd etdi.
“Bu müstəntiq deyəsən, tamam səfehdir, – Rəhimov əsəblə
düşündü. – Və bu cür tiplər respublika prokurorluğunun
mərkəzi aparatlarında oturur”. Bu Cəfərov onun qarşısına on
il əvvəl çıxmalıydı, o, Mərkəzi Komitəyə gələn vaxtlarda.
Onunla bir maşında getməyə qorxardı. Amma indi onlar –
demokratiyadır. Nə istəyirsən, edə bilərsən. Böyüklərə heç
bir hörmət qalmayıb.
www.vivo-book.com
157
Bundan sonra öz fikrinə görə, sosializm dövründə
olan yaxşı zamanları xatırlayaraq bütün yolboyu susdu. Hər
şeyə uyğunlaşa bilən insanlar sosializmin iflasını öz iflasları
kimi qəbul edirdilər. Onları tərbiyə edən sistemin bütün
nemətlərindən faydalana bilmədiklərinə görə ürəkdən
təəssüflənirdilər.
Bu dəfə onlar sərhədçilərin çəkdiyi şose yoluyla
getdiklərindən səyahət səhərkindən daha xoş idi.
Onlar
keçmiş
imperiyanın,
indiki
müstəqil
respublikanın dövlət sərhədinə təyin olunmuş vaxtdan yarım
saat tez çatdılar. Amma hörmətli qonaqların hamısı
yerindəydi. Bakı nömrəli maşınların çoxluğu deyəsən,
Rəhimovu da karıxdırdı. Cəld maşından düşüb, Bakıdan
gələn qonaqların yığışdığı sərhədçilər binasına tələsdi.
Cəfərov tələsmədən onun ardınca getdi.
Sərhəd zastavası rəisinin kabineti ağzına kimi
doluydu. Masa arxasında sanki digər tərəfdən siqnal
gözləyirmiş kimi plaş və xəz papaqda bir neçə nəfər
oturmuşdu. Onlar heç əyinlərini də soyunmamışdılar.
Respublikanın milli təhlükəsizlik nazirinin birinci müavini,
Dostları ilə paylaş: |