Əclafların qanunu
Yüklə 2,27 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
193 Demək olar ki, bir dəqiqə arxasında səs-küy, güclü zərbələr, uşaqların çığırtısını eşitdi. Görünür, hücum edənlərin vəziyyəti yaxşı deyildi. Mütəşəkkil cinayətkarlıq küçə cinayətkarlığına qarşı öz üstünlüyünü belə qeyri- ənənəvi üsulla nümayiş etdirirdi. Səhər kabinetə girəndə telefon zəng çaldı. Mixeyev idi. – Sizdə nə baş verib? – Cinayət-Axtarış rəisi soruşdu. – Hər şey qaydasındadır, – Çijov təəccübləndi, – nə olmalıydı ki? – Mən hər ehtimala qarşı xahiş etmişdim ki, sənin evinə nəzarət etsinlər. Sizin rayonda mənim hələ dəniz xidməti zamanlarından bir tanışım işləyir, – Mixeyevin səsi bir qədər əsəbiydi. – Deyirlər, dünən sənin evinin yanında dava olub. Sən evə qayıdarkən. – Mənim “cangüdənlərim” bir az fərqlənib, – Çijov gülümsədi, – siz haqlıydınız, Konstantin İqnatyeviç. Dünən keçiddə üç quldur mənə hücum etmişdi. Qəflətən peyda olan “xilaskarlar”, məncə, quldurların belə qəribə bir işlə məşğul olmaq arzularını əllərindən aldılar. Ciddi nəsə var? www.vivo-book.com
194 – Biri beyin silkələnməsiylə xəstəxanadadır. Digər ikisi də möhkəm döyülüb. Nahaq belə şənlənirsən. Biz xırda bir nəticəyə nail olsaq, hər şey tərsinə çevrilə bilər. Onda sənin uşaqların həmin fəndləri sənin üzərində sınayacaq. – Nəzərə alaram, – onun əhvali-ruhiyyəsi pozuldu. – Axtarış üçün sanksiya imzalayım? – Hə, indi sənin ardınca gələcəyik. Öz prokuroruna hələ məruzə etmə. Sonra danışarsan. Yoxsa merlik onu elə kökləyib ki, qorxuram, bizə işləməyə imkan verməyə. – Merliyin bura nə dəxli var? – Görüşəndə hamısını danışaram. Sənədləri hazırla, biz tezliklə çıxırıq. Dəstəyi qoyub axtarış üçün vicdanla sanksiya yazmağa başladı. İmzalamaq üçün prokurorun müavini Viktor Milovidovun yanına yollandı. O heç nə soruşmadan sanksiyanı imzaladı. Səhər tezdən onun dişi ağrıyırdı və bu vəziyyətdə işə gəldiyinə artıq təəssüflənirdi. Mixeyev üç əməkdaşıyla birgə gəldi. Çijov onların içində Steklovu tanıyıb onunla salamlaşdı.
www.vivo-book.com
195 – Deməli belə, – qabaq oturacaqda əyləşən Mixeyev ciddi tərzdə dedi, – biz güclü, yaxşı təşkil olunmuş qrupla üz-üzəyik. Dünən DİN-in ekspertləri mənim xahişimlə bizim telefonları yoxlayıblar. Bu fırıldaqçılar bizim kabelə qoşula biliblər. Bundan sonra telefonda heç nə danışmırsınız. Elə maşında da danışmaq təhlükəlidir, belə texnikayla onlar bizi burda da eşidə bilərlər. – Yaxşı işləyirlər, – Çijov özünü saxlaya bilmədi, – belə texnika bizdə olaydı. – Elədir, – Mixeyev ətrafa nəzər saldı, – sənin və mənim uşaqlarım yenə də “quyruğumuzdadırlar”. Axtarış üçün izni kim imzaladı? – Milovidov. – Düz etmisən. Yoxsa, Morozov səni xamlayardı. Bilirsən, insanları müxtəlif şəkildə satın almaq olar. Birini pul maraqlandırır. Digərini şöhrət, üçüncünü hakimiyyət. Sənin Morozovun yatıb yuxusunda özünü şəhər prokuroru kimi görür. Ona görə heç bir halda Moskva meriylə konfliktə girməyəcək. Bu, onun üçün ən vacibidir.
www.vivo-book.com
196 Ümumilikdə o, əxlaqlı adamdır, amma şəhər prokuroru vəzifəsinə görə... Mixeyev sifətinə qorxunc ifadə verdi. Maşında oturanların hamısı gülüşdü. – Bunu yalnız sizə deyirəm, – Mixeyev xatırlatdı, – ümumiyyətlə, bizim prokurorumuza görə hələ bəxtimiz gətirib. Qonşu rayonda elə bir rüşvətxor oturub ki, pulu elə kabinetdə götürür. Və heç nədən qorxmur. Onun kimi rubllara satılmaqdansa, hakimiyyət haqda düşünsə yaxşıdır. O, siqaret qutusundan bir siqaret çıxarıb onu əlində əzməyə başladı. – Əvvəllər bilirsən, necəydi, – Mixeyev davam etdi, – bizim rayon ən birincilərdən sayılırdı. Ən yaxşı maşınları, yeni formaları biz alırdıq. Leonid İlyiçin özü bizim rayonda yaşayırdı. Amma indi heç nə heç kimin vecinə deyil. Əsas cibi doldurmaq və ailəni vaxtında xaricə göndərməkdir. Burdan sağa dön, – o, sürücüdən xahiş etdi, – orda yol bağlıdır. www.vivo-book.com
197 Bir dəqiqə sonra onların maşını təmiz, yaxın vaxtlarda təmir olunmuş üçmərtəbəli malikanənin qarşısında dayandı. Bu, “Ampeks” firmasının binasıydı. – Getdik, – Mixeyev əmr etdi, – hal şahidlərini, əlbəttə ki, tapmayacağıq. Amma məncə, orda etiraz etməyəcəklər. – Adətən, hal şahidlərini özləriylə aparmadan yerində tapırdılar. Vestibüldə yarımhərbi ordu geyimində iki hündürboy oğlan dayanmışdı. Hər ikisinin tapançası var idi. – Hara gedirsiniz? – Mühafizəçi ciddi tərzdə soruşdu. – Sizin binanızı axtarmağa, – Mixeyev nəzakətlə cavab verdi, – özün də kənara çəkil. Ədalətə işləməyə mane olma. Bu sözlərdən özünü itirən oğlan bir addım kənara çəkildi və onlar liftə tərəf getdilər. – Bəs icazə? – oğlan onlara tərəf atıldı. – İcazəniz var? – Bəyəm biz axmağıq? – Mixeyev düyməni basaraq əminliklə soruşdu. Lift üçüncü mərtəbəyə qalxdı. Yüklə 2,27 Mb. Dostları ilə paylaş:
|