Əclafların qanunu
Yüklə 2,27 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
203 narkotik və buna bənzər şeylər maraqlandırır. Amma sizin firmanız kimi bir yerdə biz axtarış apara bilmərik. Bura başqa mütəxəssislər lazımdır. Çijov hiss etdi ki, qəzəblənməyə başlayır. Mixeyev onu məlumatlandıra bilərdi. Görünür, bu onun üzündə öz əksini tapmışdı. Mixeyev onu çiynindən qucaqlayıb pəncərəyə tərəf çəkdi. – İncimə, Jenya, bunu sənə telefonda deyə bilməzdim. Yoxsa onlar hər şeyi eşidib hazırlaşardılar. Nəticə etibarilə, mən həqiqəti demişəm. Dmitriyevin bütün əməkdaşları əla iqtisadçılardır. Bizim burda nə işimiz var? Tapança axtaracağıq? – Yaxşı, – Jenya onsuz da incimişdi, – yenə məni qabaqladınız, Konstantin İqnatyeviç. Mən sizi lazımınca qiymətləndirə bilmirəm. – Qiymətləndir, – Mixeyev ona göz vurdu, – nə qədər ki mən sağam. – Nahaq həyəcanlanırsınız, vətəndaş Xotivari, – onlar Dmitriyevin sakit səsini eşitdilər, – şəxsən sizi burda heç bir təhlükə gözləmir. Hələ ki sizin firmanızı yoxlamırıq. www.vivo-book.com
204 Xotivari bir qədər bürüşdü, susdu və daha mübahisəyə cəhd etmədi. – İndi firmada rəhbər kimdir? – Dmitriyev soruşdu. – Vitse-prezident, qonşu kabinetdədir, – Xotivari həvəssiz cavab verdi. – Çox sağ olun. Onda onun yanına gedək. Bütün sənədlərə baxmaq lazım gələcək. – Dmitriyev öz əməkdaşlarıyla birgə kabinetdən çıxdı. – Nahaq belə edirsən, – Xotivari, Mixeyevə baxaraq xırıldadı, – hamıdan ağıllısan, hə? Mənim fikrimcə, sən gürcüləri sevmirsən. – Sənin kimilərini sevmirəm, – Mixeyev Xotivarinin üzünə dedi, – amma gürcüləri sevirəm. Əxlaqlı, cəsur, şərəfli olanları. On beş il əvvəl sənin kimilərdən biri mənim ortağım Kostya Kiknadzeni öldürüb. Mən hələ də onun qəbrinin üstünə gedirəm. O mənim üçün sadəcə bir gürcü deyildi, bütün sizin xalqı təcəssüm etdirirdi. Necə oğlan idi! Mənə bir də gürcülər haqda nəsə deyib psixikama təzyiq göstərmə. Xotivari daha mübahisə etməyib susdu. www.vivo-book.com
205 Çijov bu andan istifadə etdi. – Bəs nə üçün dostunuz Şeremetyevo aeroportuna getmək üçün taksi sifariş etmişdi? O, hara uçmağa hazırlaşırdı? Onun pasportunda heç bir viza olmayıb. – Bilmirəm, – Xotivari həvəssiz dedi. Mixeyevlə olan dialoq onun danışmaq həvəsini bütünlüklə öldürmüşdü. Mixeyevin əməkdaşları kabineti vicdanla gözdən keçirirdilər. “Bəlkə də İqnatyeviç haqlıdır, – Çijov bir qədər sakitləşib düşündü, – doğrudan da, onun adamları nə tapa bilərdilər ki? Öldürülən Moseşvilinin barmaq izlərini? Ya onun hansısa kağızlarını? Nə olsun ki? Bura bank biznesi üzrə mütəxəssislər lazım idi. Hə, əlbəttə ki, Mixeyev haqlıydı. Dmitriyevin adamları bu işə Cinayət-Axtarış İdarəsinin əməkdaşlarından daha çox uyğun idi”. Dmitriyevlə gedən Vaja yenidən kabinetə qayıtdı. – Sizi çağırırlar, – o, Xotivariyə dedi, – seyfin açarlarının kimdə olduğunu soruşurlar. www.vivo-book.com
206 – Burda mənlik nə var ki, – Xotivari gürcü dilində qeyzlə dedi, – qoy açarı özləri axtarsınlar! Bunlara açar da tapmalıyam?! Mixeyev birdən Xotivariyə yaxınlaşdı. – Bura baxın, “Ukrayna” mehmanxanasındakı bütün qızları sorğu-sual edərək belə cidd-cəhdlə kimi axtarırsınız? Xotivarinin ağzı açıq qaldı, amma daha heç nə deməməyə qərar verərək dəhşətlə Mixeyevə baxdı.
XIII HİSSƏ Cəfərov Bakıya Rasim Paşayeviçin maşınında qayıtdı. Milli Təhlükəsizlik Nazirinin müavini pis əhvali- ruhiyyədəydi. Rəhbərliyə sərhədin nəzarətsiz hissəsində baş verən qanun pozuntusu haqda məruzə etmək lazım gələcəkdi. Sanki Milli Təhlükəsizlik Naziri və ya sərhədçilər bu hissəni nəzarətdə saxlamamaqda günahkar idilər. Bütün yolboyu qaçaqmalçılar haqqında Prezident Aparatında necə məruzə edəcəyini düşünüb-daşınırdı. Cəfərov da susurdu. O artıq başa düşürdü ki, öldürülən Ömər Əfəndiyev çobana hücum edən həmin www.vivo-book.com
207 cinayətkar dəstənin üzvü olub. Əgər ikinci onun yoldaşıdırsa, bəs qalan üçü hanı? Ola bilsin, Zeynal Manafov sağ-salamat Bakıya çatıb və indi onu Əfəndiyevin atasının verdiyi ünvanda tapmaq olar. Bəs bu qrupun yerliyə bənzəməyən rəhbəri kim olub? Belə təhlükəli yerdə o hardan peyda olub? Şəhərə gecədən xeyli keçmiş çatdılar və o, evinin yanında maşından düşərkən Rasim Paşayeviçə və sürücüsünə təşəkkür edərək evinə tələsdi. Uşaqlar çoxdan yatmışdı, qapını yuxulu arvadı açdı. Yoldan yorğun gəldiyindən demək olar ki, dərhal yerinə uzandı və möhkəm yuxuya getdi. Səhər onu Kazımovun telefon zəngi oyatdı. – Mən də səni rayonda axtarmışam. Elə bilirdim, hələ Beyləqandasan, – Kazımov dedi. – Necə getdin? – Hər şey qaydasındadır. Bizim versiyamız təsdiq olundu – orda doğrudan da, birləşmiş dəstə fəaliyyət göstərib. – Əclaflar, – Kazımov səmimiyyətlə dedi, – doğrudan da, soyğunçudurlar. Burda müharibə gedir, onlar öz gəlirli sənətləriylə məşğuldurlar. Sərhədə gedə bildin? Yüklə 2,27 Mb. Dostları ilə paylaş:
|