www.vivo-book.com
234
şəhərimizdə gəlmə qastrolçuların peyda olmasını sevmirəm.
Biz hələ də hücum edənləri tapmamışıq. Hərçənd, dünən
mehmanxananın yaxınlığında güllə yaraları almış cəsəd
tapılıb. Ekspertiza təyin edib ki, həmin adam gəmiyə hücum
zamanı Ruruanın öldürülmüş adamlarından birinin
revolverindən ağır yaralanıbmış. Daha sonrasa onu
boynundan vuraraq öldürüblər. Maraqlı detektivdir?
Dronqo susurdu. O artıq burda necə bir faciəvi
təsadüflər zəncirinin baş verdiyini anlayırdı. Amma hələki
susurdu.
– Və bu gün mehmanxanada avstraliyalı jurnalist
Robert Krou peyda olur, – Paqava davam etdi, – yeri
gəlmişkən, o, gürcüyə və ya osetinə çox oxşayır. Amma qəti
şəkildə bildirir ki, doğrudan da, avstraliyalı jurnalistdir.
Tutaq ki, biz ona inanmaq istəyirik. Amma inanmağa balaca
bir detal mane olur. Aydın olur ki, o, Batuma bu gün səhər
bütün ölkədə məşhur olan mafioz David Qogiyaya məxsus
“BMW”də gəlib. Sizcə də maraqlı təsadüf deyil?
– Yenə çaxır istəyirsiniz? – Dronqo soruşdu.
www.vivo-book.com
235
– İstəmirəm, – Paqava öz stəkanını möhkəm şəkildə
masanın üstünə qoydu. – Bu təsadüfi necə izah edərdiniz,
cənab Robert Krou? Bircə deməyin ki, mən səhv edirəm.
– Siz səhv edirsiniz, – Dronqo rahat bir şəkildə etiraz
etdi.
– Belə, – Paqava qaşlarını çatdı, – deməli, siz belə
hesab edirsiniz ki, mən səhv edirəm. Lap yaxşı. Bəs siz
qorxmursunuz ki, mən gedəndən sonra burda cənab Şalva
Ruruanın adamları peyda olacaqlar? Onlar da belə düşünə
bilərlər. Onlar sizinlə çaxır içməyəcəklər. Siz bundan
doğrudan qorxmursunuz?
– Yox, – o, cavabı bir qədər gec verdi, – mən onlara
da bunu deyəcəyəm.
– Yaxşı, – Paqava qətiyyətlə ayağa qalxdı, – bu sizin
işinizdir. Amma onları mümkün qədər tez inandırmağa
çalışın. Onlar əsəbi uşaqlardır, siz nəsə deməyə macal
tapana kimi atəş açmağa başlayarlar.
– Bəs əgər mən kömək üçün David Qogiyanın özünə
müraciət etsəm? – Birdən Dronqo Paqavadan soruşdu.
O duruxdu, qapıya tərəf dönüb iki addım atdı.
www.vivo-book.com
236
– Deməli, siz onu tanıyırsınız? – nəhayət, dedi.
– O doğrudan da, mənim tanışlarımın dostudur, amma
inanın mənə, gecə baş verən hadisəylə heç bir bağlılığım
yoxdur.
– Onda niyə bura gəlmisiniz? Bircə Melburn
informasiya mərkəzinin tapşırığıyla bağlı nağılı danışmayın.
Deyəsən, sizin guya işlədiyiniz yer belə adlanır.
“Onun kimə işlədiyini bilmək olmur, – Dronqo
düşündü. – Güvənmək olmaz. Bu, maşınla olan səhvdən
daha betər ola bilər”.
– Mən doğrudan da, Melburn informasiya
agentliyində işləyirəm, – o, çox sakit və aydın şəkildə dedi.
Qapı çırpıldı. Paqava nömrədən çıxdı. Yalnız tək
qalandan sonra anladı ki, necə böyük bir təhlükəyə məruz
qalıb. Paqava haqlıydı, Şalva Ruruanın adamları istənilən an
mehmanxanaya soxula bilərdilər. Yadına düşdü ki, David
ona öz tanışının nömrəsini verib. Telefona yaxınlaşıb
nömrəni yığdı.
– Batono Aftandil, sizi dostunuz David Qogiyanın
izniylə narahat edirəm. Hə, mən Batumdayam. Sizin
www.vivo-book.com
237
köməyinizə ehtiyacım var. Siz mənim yanıma gələ
bilərsinizmi? Hə, mən İnturist mehmanxanasındayam, hə
burda. Adım Robert Kroudur.
Vaxtın onun lehinə işləmədiyini anlasa da, hansısa
lazımsız sözləri deyirdi. O, bu naməlum Aftandilin kim
olduğunu bilmirdi, amma indiki halda Davidin dostu onu
Şalva Ruruanın adamlarından az da olsa, qoruya bilər.
Qəribə situasiya alınırdı. Bir tərəfdən, o bura elə Ruruanın
özünü tapmaq üçün gəlmişdi. Digər tərəfdənsə, o nəinki
Batum limanının sahibiylə tanışlıq axtarmamaq, eləcə də hər
vəchlə
bu
ünsiyyətdən
qaçmağa
çalışmaq
məcburiyyətindədir. Əgər limanda öldürülən adamlar
olmasaydı, tragikomik situasiya alınırdı. Axan qan qisas
tələb edirdi və Rurua cavab zərbəsi endirməyə borcluydu.
Başqa rəqiblərinin olmadığına görəsə o, tamamilə Otar
Paqava kimi düşünə bilərdi. Və onda onun adamları tezliklə,
mehmanxananın bu nömrəsinə soxulacaqlar. Cənab Robert
Krouya artıq heç bir müdafiə lazım olmayacaq. Belə
hallarda sözlər işə yaramır.
Qapı yenə ehtiyatla döyüldü.
www.vivo-book.com
238
“Elə bil keçid həyətidir” – Dronqo məyusluqla
düşündü. İstənilən halda açmaq lazım idi. Qapı çox etibarsız
müdafiə idi və hücum edənlər demək olar ki, güc sərf
etmədən onu yerindən qopara bilərdilər. Bu dəfə qapını
kimin qonaq gəldiyini heç soruşmadan açdı.
Amma bu dəfə orda Tamara dayanmışdı. O, qara
şalvar dəsti geyinməyə macal tapmışdı. Pencəyinin altından
qara yun kofta geyinmişdi. Boynundan balaca bir xaç
asmışdı.
– Cənab Krou, – qadın gülümsədi, – mənə dedilər ki,
siz məni nəyə görəsə axtarmısınız.
“Operativdirlər, – Dronqo düşündü, – burda hamı
necə də operativ işləyir. Təəccüblü nə var ki – şəhərcik
balacadır, mart ayında gələn əcnəbisə ikiqat maraq
doğurur”.
– Mən doğrudan da, sizi axtarırdım, – Dronqo etiraf
etməyə məcbur oldu, – mənə sizin məsləhətiniz lazımdır.
O, kənara çəkilib qadını nömrəyə buraxdı. Arxadan
ona diqqət yetirdi. Ayaqları azca kök idi, amma bədən
Dostları ilə paylaş: |