www.vivo-book.com
239
quruluşu demək olar ki, klassik idi. Heç bir qüsuru yox idi.
Hərçənd, onun nə üçün gəldiyini xatırlamaq lazımdır.
– Hə, nə istəyirdiniz? – o, beş dəqiqə əvvəl Paqavanın
oturduğu kresloda əyləşdi. Masanın üstündə onun yarımçıq
içilmiş stəkanı dururdu.
– Sizin qonağınız olub? – stəkanı Tamara da sezdi.
– Ona görə sizi axtarırdım, – o, vəziyyətdən çıxa bildi.
İndi risk etmək lazım idi, yoxsa onu həqiqətən, hücum
edənlərdən biri kimi qəbul edəcəklər. – Məsələ burasındadır
ki, dəhşətli bir anlaşılmazlıq baş verir, – Dronqo başladı. –
Bura hansısa adamlar gəlib məni əmin edirlər ki, mən
gürcüyəm. Və bura hansısa quldurlar tərəfindən
göndərilmişəm. Bundan əlavə deyirlər ki, guya mən hansısa
gəmiyə hücum təşkil etmişəm. Razılaşın ki, bütün bunlar
Batuma bu gün gələn adam üçün gülməli səslənir.
– Kim gəlib ki? – Tamara çantasından siqaret
çıxararaq maraqlandı. Qutu həminkiydi.
– Bilmirəm. O özünü Otar Paqava kimi təqdim etdi...
Qadının rənginin necə ağardığını görmək lazım idi. O,
fikirlərini toplamağa çalışaraq əlini yavaşca aşağı saldı.
www.vivo-book.com
240
“Çox yaxşı, – Dronqo düşündü, – deməli, onlar bir
komandada oynamırlar. Bu, bir az şans verir”.
– Bura özü gəlmişdi? – qadın sakit tərzdə soruşdu.
– Elə iş də bundadır. Deyir, mən hər şeyi bilirəm.
Deyir, gəmiyə hücum edənlərdən biri siz olmusunuz.
Söhbətin hansı gəmidən getdiyini mən ümumiyyətlə,
bilmirəm. Gəminin bura nə dəxli var, ona kim hücum edib?
– Bu doğrudan, belə deyil? – birdən Tamara soruşdu.
– İlahi, siz də?! Əlbəttə. Özünüz düşünün: məndən
quldur olar? Mən ömrümdə əlimə tapança almamışam.
Hərçənd, yox, mənim alibim var. Budur...
O, pencəyinin cibindən Moskvada aldığı bileti çıxardı.
– Görürsünüz, “Aeroflot” şirkəti, Moskva-Tiflis bileti.
Mən dünən səhər uçmuşam. Və bu gün səhər Batuma
gəlmişəm.
– Nəylə? – onun istintaqı Paqavayla olan söhbətin
eynisiydi, sanki sözləşmişdilər.
– Öz tanışımın maşınında. Daha doğrusu, dostlarımın
tanışının. Mən ona zəng etdim, o da məni qəbul edib maşın
verdi. Burda təəccüblü nə var ki?
www.vivo-book.com
241
– Dostunuzun adı nədir? – qadın siqaretini çəkə-çəkə
diqqətlə otaqboyu gəzişən Dronqoya baxırdı, sanki onu ilk
dəfə görürdü.
– David Qogiya. Deyirlər, onu Tiflisdə yaxşı
tanıyırlar. Mən onun “BMW”sində gəlmişəm.
Qadın gürcücə nəsə dedi. Dronqo başa düşmədi.
– Nə dediniz?
O, yenə gürcü dilində təkrar etdi.
– İlahi, – o qəzəbləndi, – mən ki sizə dedim, gürcücə
bilmirəm.
– İnanılmaz təsadüfdür, – qadın dedi, – sizə elə
gəlmir?
– Amma bu doğrudan, belədir.
– Sizə David Qogiyanı kim məsləhət görüb?
– Onun Moskvada yaşayan qardaşı. Deyəsən, Arçil.
Biz birlikdə tennis kortuna getmişik, – bunu elə indicə
uydurdu.
– Belə, – qadın fikrə getdi, görünür, Arçil haqda o da
eşitmişdi, – bəs sizin sözlərinizi kim təsdiqləyə bilər?
– Elə David Qogiyanın özü.
www.vivo-book.com
242
Burda Tamara gülümsədi, sanki o, məzəli və kəskin
zarafat etmişdi.
– Bəs ondan başqa?
– Bəlkə onun sürücüləri, – Dronqo qadının hələ də
gülümsədiyini görərək ehtimal etdi.
Birdən başa düşdü ki, onu heç bir təhlükə gözləmir.
Paqava onu sadəcə olaraq qorxudub. Şalva Rurua David
Qogiyanın adamına toxunmağa cürət etməz. Səviyyə fərqi
var. Yalnız bunu dərk edəndən sonra bir qədər sakitləşdi.
Rurua ona nifrət edə bilər, amma əsaslı səbəb olmadan
toxunmağa cəsarəti çatmaz. Həmin lənətə gəlmiş “BMW”
imkan verməz. Əhəmiyyətsiz bir səhvə görə nə qədər
xoşagəlməzlik!
– Başqa heç kim? – Tamara siqareti külqabıda əzib
soruşdu.
– Başqa heç kim, – o, əlini yellədi, – siz də mənə
inanmırsınız?
– İnanıram, – qadın ayağa duraraq ona tərəf bir addım
atdı. Üzü onun çənəsiylə bir səviyyədə durdu. O da əyildi.
Busa uzun və xoş alındı.
www.vivo-book.com
243
Qadın yenə gürcücə nəsə dedi.
Dronqo ah çəkib güldü:
– Bütün bunlar məni elə bezdirib ki. Mən doğrudan
da, gürcü dilini bilmirəm. İlahi, mən nə etməliyəm ki, siz
hamınız mənə inanasınız?
– Mən dedim ki, “sən mənim xoşuma gəlirsən”, –
Tamara onun gözlərinə baxdı. Dronqo susdu. Bu sözlərdən
sonra nəsə demək artıq idi.
Bu an qapı döyüldü. Tamara çox sakit tərzdə
pencəyini düzəldib kresloya oturdu və ikinci siqareti çıxardı.
Dronqo qapını açmağa getdi.
Astanada hündürboy, kök, çalsaçlı, keçəpapaqlı bir
gürcü dayanmışdı. O sanki gürcü kinorejissorlarının
filmindən çıxmışdı. Çox məzəli və koloritli görkəmi var idi.
– Davidin dostu sənsən? – o, cır səslə soruşdu, –
salam, əzizim. Mən Aftandiləm. Dostumun dostuna hər an
kömək edərəm. İndi səni burdan apararam.
O, otağa keçib Tamaranı gördü. Qadın qonağın səsini
eşidən kimi siqareti söndürüb yerindən sıçradı.
Dostları ilə paylaş: |