www.vivo-book.com
168
xəbərdar edilmiş iki cavan oğlan düşərək Dronqoya
gülümsədilər. Daha yarım saat sonra o artıq Davidin evində
masa arxasında oturmuşdu.
Gürcü qonaqpərvərliyi qonaqpərvərlikdən daha üstün
bir şey idi. Bu, hər bir yeməyi masaya elə gətirməkdir ki,
qonaq onun məhz özü üçün hazırlandığını hiss etsin. Bu
sənin evinin kandarından içəri girmiş adama olan böyük
diqqətdir. Bu qayğı aşpazın, şərabçının, ev sahibinin və
sahibəsinin birgə əməyində təcəssüm edir. Fransada Parisin
Məryəm kilsəsi yaxınlığında “Gümüş qüllə” adlı bir restoran
var. Orda artıq üç yüz ildir ki, müştərilərə “nömrələnmiş”
ördəklər təqdim edirlər. Və hər bir müştəri yalnız onun üçün
qızardılmış ördəyin nömrəsini bilir. Hətta arzu edənlərə
yedikləri ördəklərin “nömrəsi” olan tərifnamələr də verilir.
Belə demək olar ki, bu, Sena sahillərində sırf gürcü
qonaqpərvərliyidir. Çünki istənilən gürcünün evinə getsəniz,
elə hiss edəcəksiniz ki, müstəsna olaraq sizin üçün
hazırlanmış “nömrələnmiş” ördəyi təqdim edirlər.
Nahar bitəndən sonra David, nəhayət, Dronqodan
soruşdu:
www.vivo-book.com
169
– İndi danış görək niyə gəlmisən? Nə kömək
lazımdır?
– Başa düşürsən, David, mənim Batumda işlərim var,
bu günsə ora qatar getmir. Mən sabaha qədər mütləq ora
çatmalıyam.
– Təəssüf, – qoca məyus oldu, – elə bilirdim, bu gecə
bizdə qalacaqsan. Bilirsən, oğlum necə sevinəcək! Sənin
haqqında ona o qədər danışmışam ki.
– Mümkün deyil, David, həqiqətən. Mənə kömək edə
bilərsən?
– İstəyirsən Batuma təyyarə təşkil edim, istəyirsən –
qatar. Maşınla da gedə bilərsən, sənə necə xoşdur.
– Əlbəttə, yaxşı olardı ki, maşınla gedim, əgər ora çox
uzaq deyilsə.
– Səni beş saata çatdırarıq, nə deyirsən, əzizim. Özüm
səninlə gedərəm.
– Bax, bunu eləmək lazım deyil. Mənim orda vacib
işlərim var, – Dronqo xahiş etdi.
www.vivo-book.com
170
– Başa düşürəm, əzizim, – David onun çiyinini sıxdı,
– sənə necə rahatdır, elə et. Sənə bir nəfərin ünvanını
verəcəyəm, birdən nəsə lazım olsa, ona zəng edərsən.
– Danışdıq, – o, saata baxdı, artıq axşam saat on idi.
– Səhər tezdən çıxarsınız, – David dedi, – indi get
dincəl. Sabah uzun yol gedəcəksən.
Səhər onu doğrudan da, beşin yarısında yuxudan
qaldırıb milad hinduşkası kimi yedirtdilər. David özü onu
yola salmağa çıxmışdı. İki sürücüylə “BMW”-ni onun
ixtiyarına vermişdilər. Hər ehtimala qarşı, maşının salonuna
yemək və Dronqonun çox sevdiyi gürcü şərabları
qoymuşdular.
Batuma və ya gürcülərin dediyi kimi Batuma
macərasız çatdılar. Bu heyrətamiz gözəl cənub şəhəri keçmiş
Sovet hökumətinin incilərindən biriydi. Sovet İttifaqının hər
tərəfindən gələn minlərlə turisti Kobuleti, Maxincauri,
Tsixisdziri kurortlarında dincəlməyi sevirdi. Dronqo
valideynlərinin onu uşaqlıqda Yaşıl Buruna dincəlməyə
gətirdiklərini xatırlayırdı. O, Batumun nəbatat bağında
www.vivo-book.com
171
gördüyü təmtəraqlı aqavaları, nəhəng evkaliptləri və
bambuk ağaclarını həmişəlik yadında saxlamışdı.
Cənubdan hərəkət edən karvanlar üçün çox rahat yer
olan bu ərazidə əvvəlcə Tamarissixe qalası ucaldılmışdı.
Daha sonralar şəhərcik böyüyərək Batum adlandırılmağa
başladı. Demək olar ki, üç yüz il şəhəri türklər idarə
etmişdilər. 1878-ci ildə Berlin sazişinə əsasən Batum
Rusiyaya verilmişdi. Artıq beş ildən sonra Batumu Bakıyla
birləşdirən dəmiryolu çəkilmişdi. Bu dövrdə Bakıda artıq
gur neft çıxarılırdı. Daha bir neçə il sonra Abşeron
yarımadasını Batumla birləşdirən ilk boru kəməri çəkildi. Bu
da kiçik kurort şəhərini çar Rusiyasının ən vacib
limanlarından birinə çevirdi.
Daha sonra inqilab, müharibələr, çaxnaşmalar oldu.
Sovet dönəmlərində Batum həm də Acarıstan muxtar
respublikasının paytaxtı oldu. Yenidənqurmanın ilk
illərindəsə, onlarla turist və yük avtobuslarının Türkiyəyə
getdiyi iri tranzit mərkəzə çevrildi. Sovet İttifaqı dağılana
qədər Batum ən əsas buraxılış məntəqələrindən biriydi.
Sərhəddə Avropaya keçə bilmək üçün kilometrlərlə növbə
www.vivo-book.com
172
olurdu. 1991-ci ildən sonra Batum nəhəng imperiya üçün iri
liman və buraxılış məntəqəsi kimi əhəmiyyətini itirdi. İndi o,
Gürcüstan və Türkiyə arasında kiçik sərhəd şəhəri olmaqla
Berlin sazişinə qədərki vəziyyətinə qayıdırdı. Amma Batum
şəhər üçün çox dəyərli liman infrastrukturunu qorumaqla öz
əhəmiyyətini saxlamaqdaydı.
Təmtəraqlı “BMW” şəhərə təqribən səhər saat on
birdə girdi və dərhal da keçmiş İnturist mehmanxanasının
binasına tərəf döndü. Burda, hələ fəaliyyət göstərən
mehmanxanada avstraliyalı jurnalist Robert Krou üçün
nömrə sifariş olunmuşdu. O, şərab və yeməklə dolu
zənbillərlə yüklənmiş sürücülərinə ürəkdən təşəkkür edib
mehmanxanaya girdi. Ona kömək etməyə çalışan Qogiyanın
adamlarını qətiyyətlə geri göndərdi. Bircə o qalmışdı ki,
onun Davidlə olan əlaqəsi haqda Batumda da bilsinlər. Bircə
Tiflis bəs idi.
Nömrəsini dərhal verdilər. Mart ayında burda demək
olar ki, heç kim yox idi. Hərçənd, qeyd etmək lazımdır ki,
son illər mehmanxana yayda da boş qalırdı – Gürcüstana
gəlmək istəyənlər ildən-ilə azalırdı.
Dostları ilə paylaş: |